Ξεχωρίσαμε:
Ένα φόρεμα με πουά που αισθάνεσαι ότι δημιουργήθηκε για να καλύψει το σώμα μας σαν προστατευτικό κουκούλι. Δεν ξέρω γιατί αλλά από παιδί λάτρευα τις μικροσκοπικές, εμμονικές βούλες. Από τα παραμύθια, τις πασχαλίτσες που έβαζα στις παλάμες μου, την καφέ φούστα που φορούσε η μαμά μου με τα λευκά πουά όταν ήταν έγκυος σε μένα και τώρα φοράω εγώ; Ή μήπως από το ασπρόμαυρο φόρεμα σε στιλ Μarilyn Monroe που αγόρασα, φοιτήτρια ακόμη, από το Λονδίνο; Πάντως μόλις είδα το μακρύ, πουά φόρεμα Saint Laurent σκέφτηκα ότι θέλω να το αποκτήσω. Όχι μόνο για τη διαφάνεια και το μυστήριο αλλά και για την αντίθεση του λευκού με το μαύρο. Τα μανίκια που θυμίζουν ενιαία γάντια, από το ίδιο ύφασμα του ρούχου. Για τη στενή εφαρμογή. Θα το φορέσω με ένα μαύρο κορμάκι από μέσα και θα προσθέσω βραχιόλια στους καρπούς των χεριών μου για τον ήχο. Και την ανατροπή.
