όταν είδαμε το όνομα της Eυτυχίας Καραμολέγκου, της Ελληνίδας σχεδιάστριας που ζει στο Λονδίνο, να έχει ξεχωρίσει ανάμεσα σε 1700 συμμετέχοντες στην διεκδίκηση βραβείου μόδας από την LVMH και να βρίσκεται στους ημιτελικούς, ανάμεσα στους 20 πιο ταλαντούχους δημιουργούς της γενιάς της. Η ίδια, γεννημένη στη Σαντορίνη, με παιδικές μνήμες από την Κω και τη Σύρο, σπούδασε Graphic Design στην Αθήνα, σχέδιο μόδας στην Αμβέρσα και το Central Saint Martins, για να δει από κοντά πως χτίζεται ένα brand στο ατελιέ της Mary Katrantzou, του Αntonio Marras, των Marques’ Almeida. Η Ευτυχία Καραμολέγκου, μια (ακόμη) Ελληνίδα στο Λονδίνο, συστήθηκε λέγοντας ότι φτιάχνει couture για αγοροκόριτσα. Ήδη μπουτίκ στην Αμερική, την Αγγλία, την Ιαπωνία, την Κορέα προσπαθούν να προφέρουν σωστά το όνομα Εftychia. Είναι μέχρι να καταλάβουν τι σημαίνει…
ήδη εισιτήριο για το Λονδίνο τον Σεπτέμβριο. Η προπώληση των εισιτηρίων ξεκινάει τον Ιούνιο και μετά την επιτυχία της έκθεσης για τον οίκο Dior, το ΜουσείοVictoria&Albert ανακοίνωσε ότι θα φιλοξενήσει μια έκθεση-αφιέρωμα-ρετροσπεκτίβα στο έργο του Tim Walker με τίτλο «Wonderful Things» για να μας προετοιμάσει για υπέροχα πράγματα. Και πλάσματα. Ο Tim Walker δεν είναι ένας συμβατικός φωτογράφος μόδας, είναι παραμυθάς, αφηγητής, σκηνοθέτης, θαυματοποιός. Το επιβεβαιώνουν στην έκθεση, τα μοντέλα, οι μακιγιέρ, οι στιλίστες, οι σκηνογράφοι που έχουν συνεργαστεί μαζί του, θα το μαρτυρήσουν και 10 ολοκαίνουργια φωτογραφικά project. Ο ίδιος λέει απλώς ότι έχει εμπνευστεί από το V&A για τα σύγχρονα παραμύθια του. Πώς φαντάζομαι την έκθεση για τον Tim Walker; Σαν τα παιδικά βιβλία-installations που ανοίγεις και αναδιπλώνονται για να ζωντανέψουν σαν χάρτινοι πύργοι. Και την Tilda Swinton στον ρόλο της θρυλικής Dame Edith Sitwell. Wonderful Things.
Ένα άρωμα, ιδιαίτερο, σχεδόν «γυμνό», σε ένα απόλυτα αφαιρετικό μπουκάλι, με ασορτί περιτύλιγμα, ένα άρωμα που δεν είναι για πολλούς, πολύ απλά γιατί μάλλον δεν απευθύνεται σε όλους. Le Labo, (από το Τhe Laboratory), με έδρα τη Νέα Υόρκη, και γαλλικό accent. Από τα 16 αρώματα, διάλεξα το Santal 33 για να το «βαφτίσω» Sandy και να αποκτήσω επιτέλους ένα άρωμα που φτιάχτηκε αποκλειστικά για μένα, όπως αναγράφεται και στην ετικέτα, (με το όνομα και την ημερομηνία που αγοράστηκε με «βιομηχανική» γραμματοσειρά). Κάθε άρωμα, μια ιστορία. Ιστορίες με κάρδαμο και βιολέτες, ιστορίες από παλιές διαφημίσεις, ανδρόγυνες και θηλυκές μαζί, κοινές, συναισθηματικές, γι’ αυτό και ασπρόμαυρες. Και για το απαραίτητο σασπένς, το άρωμα Vanille 44 θα το βρείτε μόνο στο Παρίσι και το Gaiac 10 αποκλειστικά στο Τόκιο. Δεν θα δείτε διαφημίσεις του Le Labo στα περιοδικά, ούτε πουθενά αλλού, πολύ απλά γιατί οι υπεύθυνοι της εταιρίας προτιμούν την βιωματική εμπειρία, τη διαφήμιση από στόμα σε στόμα, ή καλύτερα ακόμη, από αυτί σε αυτί, και καρπό σε καρπό.
To πρώτο μαγιό της σεζόν, ολόσωμο και απόλυτα ελληνικό. Καλυψώ από την Zeus+Dione, και τη συλλογή Idol, για να αισθανθώ σαν σύγχρονη ηρωίδα, με λευκό, μαύρο και μεταλλικό χρυσό μαγιό, σαν αδιάβροχη πανοπλία. Δυναμικό, μοιάζει να έχει ζωντανέψει από άλλη εποχή, αποκαλυπτικό, τόσο-όσο. Η γυμνή πλάτη με την μαύρη πινελιά, η ασυμμετρία και η «αναρχία» της καλοκαιρινής μόδας, μου φτιάχνει ήδη τη διάθεση. Κι αν δεν νιώθω έτοιμη για τη λίμνη ή τη θάλασσα, το έχω ήδη σκεφτεί με μαύρο σακάκι και μαύρο παντελόνι, φορεμένο ως body. Και από κοσμήματα; Μόνο ένα χρυσό σκουλαρίκι, για να «ντύσει» τον γυμνό ώμο, ακριβώς εκείνον που δεν είναι καλυμμένος. Ένα μαγιό, εμπνευσμένο από τις αρχαιοελληνικές πτυχώσεις. Δεν χρειάζεται να έχεις σώμα σαν άγαλμα, αρκεί να αγαπάς τον εαυτό σου και την ελληνική μυθολογία, και να μπορείς να επανα-συστηθείς σαν σύγχρονη Καλυψώ, που δεν καλύπτει, δεν παραπλανά, κηρύσσει χρυσή ανακωχή, ανάμεσα στο λευκό και το μαύρο.
