“Υπήρχε μόνο αγάπη”: Ο Jacquemus αποκαλύπτει τα πάντα για τον γάμο του στην Provence αποκλειστικά στη Vogue

«Πριν από τέσσερα χρόνια, τράβηξα τις πρώτες φωτογραφίες του Jacquemus man στη Μασσαλία με τον αδερφό του Marco. Και έλεγα «α, ονειρεύομαι να ερωτευτώ έναν άντρα από το Νότο». Μου απάντησε «εκεί είναι ο αδερφός μου! Το όνομά του είναι Marco» Στο τρένο της επιστροφής, ήμουν ήδη εν κινήσει, του έστειλα αμέσως ένα μήνυμα, «Θα ήθελες να φάμε μαζί;» «Όχι αμέσως, σε 2 μέρες αν θέλεις». Νομίζω ότι είχε hangover. Είδαμε ο ένας τον άλλον δύο μέρες μετά, φάγαμε ζυμαρικά και δεν φύγαμε ποτέ.

O δρόμος προς την ευτυχία

«Είναι το μονοπάτι της παιδικής μου ηλικίας, είμαστε στους πρόποδες του Luberon. Στο τέλος αυτού του μονοπατιού, εκεί είναι το σπίτι μου, εκεί είναι η μητέρα μου. Η οικογένειά μου μένει ακόμα κοντά. Από τη μια πλευρά, η γιαγιά μου, η θεία μου. Στη μέση ο αδερφός μου και η κουνιάδα μου, ο πατέρας μου και οι άλλοι παππούδες μου. Όλοι ζουν 3 λεπτά ο ένας από τον άλλο. Αυτό το μονοπάτι βρίσκεται στο σταυροδρόμι της οικογένειάς μας. Στο τέλος του δρόμου, υπήρχε αυτό το μεγάλο κάστρο, ένα κάπως εγκαταλελειμμένο κτίριο που πάντα με έκανε να ονειρεύομαι. Ως παιδί, πήγαινα εκεί συχνά με ποδήλατο. Σε ηλικία 9 ετών ρώτησα τους ιδιοκτήτες αν ήταν προς πώληση. Αυτό είναι ένα σπίτι που είναι στην οικογένεια εδώ και 300 χρόνια. Πάντα με έλκυε αυτό το μέρος και επέστρεφα τακτικά. Πήρα και τον αγαπημένο μου εκεί, λέγοντάς του ότι ήταν το παιδικό μου σπίτι, η φαντασία μου, το κάστρο των ονείρων μου. Όταν αρχίσαμε να ψάχνουμε μέρη για το γάμο, επισκεφτήκαμε μερικά πολύ όμορφα κτήματα στο Saint-Tropez. Αλλά δεν υπήρχε η ψυχή, αυτό το συναίσθημα, αυτή η σύνδεση που ήθελα. Είπα στον Marco «Δεν έχω πια τη μαμά μου και πρέπει να είμαι στο τέλος αυτού του δρόμου. Αυτό θα με καθησύχαζε». «Είπε αμέσως ναι και αυτό ήταν τέλειο. Στήσαμε αυτό το μακρύ τραπέζι εκεί. Είναι πολύ Provençal, αυτά τα πλατάνια φυτεύτηκαν πριν από 300 χρόνια από τον προ-προ-προπάππου των ιδιοκτητών. Είναι πολύ όμορφα. Είναι και απλό και μεγαλοπρεπές».

Tο φόρεμα της Liline

«Δεν έχω πια τη μαμά μου, οπότε ήρθε και η γιαγιά μου μαζί μου. Ήταν πολύ συγκινητικό για εκείνη, αυτή η στιγμή, και χωρίς την κόρη της. Ακόμα δεν μπορεί να το ξεπεράσει! Την υποδέχτηκαν σαν σταρ στο Charleval με τον εγγονό της στο μπράτσο. Αυτός είναι ο πρώτος γάμος ενός από τα εγγόνια της. Στη συλλογή «Le Papier», αυτό είναι το πρώτο φόρεμα που σχεδίασα και το σχεδίασα για εκείνη, πραγματικά για εκείνη».

Το παντρεμένο ζευγάρι

«Ήθελα να είμαστε αρκετά επίσημοι, πολύ κλασικοί και ταυτόχρονα αυτό το κομμάτι με το πέπλο στην τσέπη, το βρήκα ποιητικό και μετά έστειλε ένα ωραίο μήνυμα, ευαίσθητο, θηλυκό. Το vintage αυτοκίνητο ήταν έκπληξη από τον Marco. Μου άρεσε η κλισέ πλευρά. Σαν μια σκηνή που ήμασταν ειδώλια, μια σκηνή Jean-Paul Goude. Εξάλλου, είχα σχεδιάσει αυτή την τούρτα για το εξώφυλλο της Vogue, ονειρευόμουν να έχω ένα εξώφυλλο που να καταλαμβάνει όλους αυτούς τους κώδικες γάμου, σκέφτηκα ότι ήταν ωραίο να είναι τα ειδώλια της ίδιας της τούρτας. Το αποτέλεσμα λειτούργησε καλά!»

Τα κορίτσια

«Λάτρεψα τον αισθησιασμό των γυναικών, στα διάφανα φορέματά τους. Η Mica, πανέμορφη στο χρυσό φως του ηλιοβασιλέματος. Η Dua Lipa, υπέροχη! Σχολιάστηκαν πολύ οι διαφάνειες, ο κόσμος ήταν μάλλον σοκαρισμένος. Αλλά ταυτόχρονα κάνουμε ότι θέλουμε! Όπως ακριβώς και το λευκό φόρεμα της Dua Lipa, γιατί δεν γίνεται να είσαι στα λευκά σε γάμο, ντροπή! Ωραία… Για μένα, όλα φαίνονταν αέρινα, ανάλαφρα. Φαίνεται επίσης ότι ο κόσμος τρελάθηκε βλέποντας τη Dua Lipa να χορεύει στο “Les Démons demidi” ή το “Voyage, voyage” του Desireless. Ναι, η Dua Lipa εκτιμά τα γαλλικά τραγούδια και μου αρέσει το “Voyage, voyage”! Έτσι, οι γάμοι είναι επιτυχίες. Είναι γάμος, όχι after-show. Εκεί είναι οι θείες μας, οι γιαγιάδες μας. Όλοι μαζί πρέπει να φιλιόμαστε, να χορεύουμε και να τραγουδάμε. Δεν χρειάζεται να είσαι snob σε έναν γάμο».

Η υπέροχη ορχήστρα

«Ο μπαμπάς μου έχει μια μπάντα με τον αδερφό μου. Έπαιξε μερικά τραγούδια κατά τη διάρκεια του κοκτέιλ, συμπεριλαμβανομένου του “C’est pas sérieux” των Les Chats Sauvages σαν φόρο τιμής στον θείο μου Daniel Jacquemus που ήταν μπασίστας στο συγκρότημα του Dick Rivers. Ο θείος μου ήταν ο γνωστός χωρικός στο χωριό! Ο πατέρας του Marco ήρθε μαζί τους στη σκηνή, έκπληξη. Ήταν πραγματικά χαριτωμένο, ήταν από καρδιάς. Όλοι ήρθαν να με δουν λέγοντας «ο πατέρας σου αγαπάει τόσο πολύ τη σκηνή, καταλαβαίνουμε γιατί αγαπάς το βάθρο! Ο μπαμπάς μου, θα νόμιζες ότι ήταν στο Olympia, ήταν τόσο άνετος, είναι άνθρωπος του show, από τα νιάτα του, ήταν στη σκηνή, είχε μια παρέα όπου ντυνόταν γυναίκα. Στα 90s, à la David Bowie, πολύ σέξι punk rock’n’roll. Έχω φωτογραφίες του πατέρα μου με κραγιόν».

Το γαμήλιο party

«Μετά ανέβηκε σε crescendo. Ο Teki Latex είχε κάνει φοβερό μουσικό προγραμματισμό και υπήρχε κάτι για όλους. Γύρω στις 5 τα ξημερώματα έφτασα με νυφικό. 200 μέτρα τούλι σε λευκό ελαστικό φόρεμα και ένα μεγάλο μεσοφόρι που έβγαινε. Υπήρχε επίσης ένα ράφι με 100 νυφικά. Όλοι πήδηξαν πάνω του! Ήμασταν όλοι με νυφικά, ήταν υστερία. Τελείωσα το τελευταίο και όχι περήφανος στις 10 το πρωί. Η αγάπη μου κοιμήθηκε με τα νυφικά, ήταν σαν ζωγραφιά! Ένας όμορφος αδύναμος νεαρός άνδρας με tutus. Έπρεπε να βγάλω περισσότερες φωτογραφίες.

Το μήνυμα του γάμου

«Ήθελα να είμαστε ο Mr. και Mr. Everyman, κάτι πολύ απλό. Ο δήμαρχος μας υπενθύμισε ότι ο γάμος των ομοφυλοφίλων ήταν γαλλικό δικαίωμα. Στην προσωπική του ιστορία, πρέπει να γνωρίζετε ότι όταν πάντρεψε τον ομοφυλόφιλο γιο του πριν από έξι επτά χρόνια, έλαβε πολλά απειλητικά γράμματα. Αλλά εκείνη τη μέρα, υπήρχε τόση αγάπη, να γιορτάσει αυτόν τον γάμο, στο χωριό του, για εκείνον ήταν υπέροχο. Του έκανε καλό που ζούσε εκείνη την εποχή. Έκανα τον γάμο των ονείρων μου. Ήταν σημαντικό να το μοιραστούμε για εμάς, θέλαμε να είναι μια φωνή, το μήνυμα δύο ανδρών που αγαπούν ο ένας τον άλλον. Στις 5:30 μ.μ. όταν είπαμε ναι, την ίδια στιγμή κυκλοφόρησε ένα T-shirt στο site, του οποίου όλες οι πωλήσεις θα δωρηθούν στην Urgence Homophobia. Ομοίως δεν ζητήσαμε δώρο αλλά να κάνουμε δωρεές στο σύλλογο. Μας έχει δυσκολέψει αρκετά η ζωή, οπότε ήταν σημαντικό να στηρίξουμε αυτόν τον σύλλογο στον οποίο συμμετέχω. Χωρίς αξίωση, απλά ένα απλό και ποιητικό μήνυμα».

Ο μήνας του μέλιτος του Simon Porte Jacquemus και του Marco Maestri

«Θα ταξιδέψω στο γραφείο μου! Είμαστε ήσυχοι στο σπίτι μας στην Lavandou. Ίσως το χειμώνα, το όνειρό μου είναι να πάω στην Αίγυπτο. Αλλά ανυπομονώ να πάω σπίτι. Εδώ και ενάμιση μήνα μιλάμε μόνο για τα κουφέτα. Τώρα θα ήθελα να κάνουμε περισσότερες επαγγελματικές συζητήσεις!».

Originally published on Vogue.fr

Διαβάστε επίσης | Barbiecore: 8 ροζ κομμάτια για να υιοθετήσετε την τάση το φθινόπωρο