Όταν ένας σκηνοθέτης έχει καταχωριστεί στην κινηματογραφική πραγματικότητα του 21ου αιώνα ως εισηγητής του «greek weird wave», με την ταινία του «Κυνόδοντας», δημιουργώντας ένα νέο, στην αρχή υπόκωφο, στη συνέχεια θυελλώδες, «αλλόκοτο κύμα», στο βλέμμα του αναζητάμε αυτό ακριβώς: το αλλόκοτο.
Ο Γιώργος Λάνθιμος συστήνει τον κινηματογραφικό του κόσμο, αυτό το «σκοτεινά σουρεαλιστικό και αμήχανα αστείο μέρος, στο οποίο αντικρίζεται το είδωλο μας, κάτω από ένα παραμορφωτικό φως», όπως έγραψαν οι New York Times. Οχι μόνο μέσα από την φιλμογραφία του αλλά και μέσα από φωτογραφίσεις μόδας που κάνει τον τελευταίο καιρό.
Παρατηρώντας τις γωνίες λήψης, τον περιβάλλοντα χώρο που δημιουργεί, αντιλαμβάνεται κανείς ότι υπάρχει μια φυσική συνέχεια ανάμεσα στα δυο πλατό: του κινηματογράφου και της μόδας. Τίποτα δεν εκχωρείται στη βιομηχανία της ευκολίας. Όλα τα υλικά ανακατεύονται, ζυμώνονται, αποδίδονται στον θεατή αναγνωρίσιμα και την ίδια στιγμή διαφορετικά. «Δια χειρός» Γιώργου Λάνθιμου. ‘Ετσι συνεργάστηκε και με την ενδυματολόγο Σάντι Πάουελ στην «Ευνοοούμενη» (των 10 υποψηφιοτήτων για Όσκαρ). Λέει ο σκηνοθέτης: «Συζητήσαμε με τη Σάντι Πάουελ, την ενδυματολόγο, πώς θα δουλέψουμε τα ρούχα κάνοντας διακριτικές παρεμβάσεις που θα τους έδιναν ένα πιο σύγχρονο look. Περιορίσαμε πολύ τη χρωματική παλέτα, ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί υφάσματα τα οποία δεν συνήθιζαν εκείνη την εποχή αλλά και σύγχρονα, ακόμη και vintage denim, όπως τα ρούχα των υπηρετών της κουζίνας, σε βαθμό βέβαια που να ενσωματώνονται αρμονικά στο αισθητικά ενιαίο πλαίσιο της ταινίας. Το ίδιο έγινε και με το μακιγιάζ και τις περούκες, δουλεύοντας πάνω στην αντίθεση των υπερβολικά στολισμένων και μακιγιαρισμένων αντρών, όπως όντως συνέβαινε τότε, σε σχέση με τις πιο απλές στην εμφάνισή τους γυναίκες. Ένα γεγονός που προσπαθήσαμε να σπρώξουμε σε κοντρολαρισμένα άκρα, πάντα σε σχέση με κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά» (από συνέντευξη στο «Αθηνόραμα», στον Χρήστο Μήτση, 31/01/2019).
