η-mariska-hargitay-στη-vogue-greece-314333
©Photographer: Michael Schwartz/Fashion Editor: Anya Ziourova

Την Παρασκευή 5 Απριλίου, η Mariska Hargitay είχε μια ιδιαίτερη αποστολή. Συνοδευόμενη από τα παιδιά της, «φώτισε» τους τελευταίους ορόφους του Empire State σε γαλαζοπράσινη απόχρωση. Αυτή η τελετή στη Νέα Υόρκη σήμανε την έναρξη του μήνα ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση, με το συγκεκριμένο χρώμα να συμβολίζει τον συνεχιζόμενο αγώνα. Η επιλογή της Αμερικανίδας ηθοποιού δεν ήταν τυχαία. Και αυτό γιατί εδώ και 25 χρόνια παραμένει γνώριμη φυσιογνωμία στη μάχη εναντίον της σεξουαλικής κακοποίησης, χάρη στην Olivia Benson, τον ρόλο που έχει ορίσει την καριέρα – και τη ζωή της. Αν και πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία 25 χρόνια στην τηλεοπτική αρένα των ΗΠΑ, υπάρχει κάτι που έχει μείνει σταθερό: η σειρά του Dick Wolf, Law & Order: Special Victims Unit (spin-off του Law & Order), η οποία απολαμβάνει τον τίτλο της μακροβιότερης δραματικής σειράς της αμερικανικής τηλεόρασης μέσα από το NBC – στην Ελλάδα προβάλλεται από το Star. Αντίστοιχα, η ηρωίδα Olivia Benson, μια αστυνομικός που ερευνά σεξουαλικά εγκλήματα στη Νέα Υόρκη, απολαμβάνει τον τίτλο του μακροβιότερου ρόλου σε αμερικανική δραματική σειρά. Το αντικείμενό της, σε συνδυασμό με την επιτυχία που τη συνοδεύει τόσα χρόνια τώρα, ώθησαν τη Hargitay να εμβαθύνει στο θέμα, ιδρύοντας πριν από 20 χρόνια το Joyful Heart Foundation, οργάνωση που ενισχύει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, βοηθώντας τα να πάρουν μέρος σε θεραπευτικά προγράμματα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η ηθοποιός τράβηξε τον μοχλό και φώτισε το Empire State στις 5 Απριλίου. Λίγες ώρες νωρίτερα, το πρόγραμμά της περιλάμβανε την πρώτη της Vogue φωτογράφιση – για λογαριασμό της Vogue Greece. Κάποιες μέρες αργότερα, βρισκόμαστε η μία απέναντι από την άλλη στο ψηφιακό ραντεβού μας. Από το σπίτι της στη Νέα Υόρκη, εκφράζεται με ειλικρινή ενθουσιασμό για τη Vogue εμπειρία –«κάτι που έμοιαζε με όνειρο και έγινε πραγματικότητα»–, για την ομάδα της φωτογράφισης και, γελώντας, για τον νέο πλέον ρόλο της ως supermodel! Η φετινή χρονιά είναι εξάλλου ορόσημο για εκείνη. Παράλληλα με τα 25 χρόνια της δημοφιλούς σειράς, γιόρτασε πρόσφατα τα 60 της χρόνια, ενώ κλείνει και 20 χρόνια έγγαμου βίου με τον ηθοποιό Peter Hermann – τον συνήγορο υπεράσπισης Trevor Langan στο Law & Order: Special Victims Unit. Ο γιος τους August γεννήθηκε το 2008, ενώ το 2011 υιοθέτησαν την Amaya και τον Andrew.

Κόρη της ηθοποιού Jayne Mansfield και του ηθοποιού-bodybuilder Mickey Hargitay, η Mariska γεννήθηκε στη Σάντα Μόνικα το 1964. Σε ηλικία τριών ετών ταξίδευε με τη μητέρα της, τον σύντροφό της και τα μεγαλύτερα αδέρφια της, όταν ένα αυτοκινητικό δυστύχημα κοντά στη Νέα Ορλεάνη στοίχισε τη ζωή στο ζευγάρι. Η Mariska επέζησε και μαζί με τα αδέρφια της μεγάλωσε με τον πατέρα της και την τρίτη του σύζυγο. Νωρίτερα φέτος αποκάλυψε ότι και η ίδια έχει πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. «Ένας άνδρας με βίασε στα τριάντα και κάτι. Δεν είχε να κάνει με το σεξ, αλλά με την έννοια της κυριαρχίας και της εξουσίας που σε συνθλίβει. Ήταν ένας φίλος. Και μετά δεν ήταν. Προσπάθησα να το αποφύγω. Έλεγα αστεία, έκανα τη συμπαθητική, προσπάθησα να βάλω όρια, να το δω λογικά, να πω όχι. Με έπιασε από τα μπράτσα και με κράτησε κάτω», περιέγραφε σε άρθρο-μαρτυρία στο περιοδικό People. «Είναι κάτι που συνέβη σε εσένα, αλλά δεν σε ορίζει», μου εξομολογείται. «Κάτι που σου έκανε κάποιος, δεν φταις εσύ. Βλέπεις ένα αυτοκίνητο με το κλειδί στη μηχανή, δεν σημαίνει ότι το παίρνεις και φεύγεις – δεν είναι δικό σου. Μια γυναίκα μπορεί να κυκλοφορεί γυμνή στον δρόμο, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να τη βιάσει. Μπορεί να έχει αποκοιμηθεί, να έχει χάσει τις αισθήσεις της, να είναι μεθυσμένη, αυτό δεν είναι συναίνεση. Μια γυναίκα μπορεί να αλλάξει γνώμη. Ναι, θέλω να είμαι μαζί σου. Θέλω να κάνω αυτό και αυτό, αλλά δεν θέλω να κάνω εκείνο. Μπορείς να φιληθείς με κάποιον, δεν σημαίνει ότι θα κάνετε σεξ αν ο άλλος δεν το επιθυμεί. Οι νέοι πρέπει να τα διαχωρίσουν όλα αυτά στο μυαλό τους και να τα κατανοήσουν».

Η Mariska Hargitay στη Vogue Greece-1
©Photographer: Michael Schwartz/Fashion Editor: Anya Ziourova

Απαντώντας πρόσφατα στο γνωστό ερωτηματολόγιο του Proust στο Vanity Fair, σημειώσατε ότι το μότο σας είναι «εγώ αποφασίζω». Ήταν πάντα έτσι; Ή μήπως προκύπτει μέσα από τη διαδρομή της ζωής σας;

Ο πατέρας μου με δίδαξε ότι πάντα μαθαίνουμε από τους άλλους – από ένα παιδάκι μέχρι έναν 80χρονο. Όλα είναι εμπειρία μάθησης. Αργότερα άρχισα να καταλαβαίνω τι εννοούσε. Στην εφηβεία, για παράδειγμα, άρχισα να βλέπω ότι το να είσαι μεγαλύτερος δεν σημαίνει ότι είσαι πάντα σωστός. Και δεν εννοώ με την έννοια του «εγώ ξέρω καλύτερα», αλλά κάτι πιο βαθύ, όταν μπορείς να ξεχωρίσεις το σωστό από το λάθος. Εκεί που λες, «εγώ αποφασίζω». Και, ναι, είναι κάτι που πάντα είχα μέσα μου, όμως προηγήθηκε κι ένα ταξίδι ζωής για να φτάσω σε αυτό το σημείο, όχι πεισματικά, αλλά με αξιοπρέπεια, σοφία, εμπειρία, ένστικτο και με την καρδιά μου.

Πώς ήταν η εμπειρία του φωτισμού του Empire State;

Ήταν κάτι με τεράστιο νόημα. Όταν ξεκίνησα να μιλάω γι’ αυτά τα θέματα πριν από 25 χρόνια, τα κρύβαμε κάτω από το χαλί. Αυτό το βαθύ γαλαζοπράσινο φως που έφτασε μέχρι τον ουρανό ήταν ένας παραλληλισμός με τη γλώσσα που χρησιμοποιώ για να ρίξω φως στη σεξουαλική κακοποίηση και στην ενδοοικογενειακή βία.

Αναλάβατε τον ρόλο της Olivia Benson το 1999. Πέρα από δύο βραβεία Emmy κι ένα Golden Globe, μεταξύ άλλων, σας έχει χαρίσει τεράστια αναγνώριση.

Αυτή η σειρά μού άλλαξε τη ζωή. Όταν ξεκίνησε, άρχισαν άνθρωποι να μου μιλάνε. Ακόμα περπατάω στον δρόμο και με σταματούν γυναίκες για να μοιραστούν την ιστορία τους. Σήμερα είναι έτοιμες να μιλήσουν, γιατί μια τέτοια δοκιμασία τις κάνει να αισθάνονται ντροπή και απομόνωση. Όμως, όταν πλέον μιλάμε γι’ αυτό στην τηλεόραση, στη Vogue, παντού, δεν είναι πια μόνες. Και τότε αρχίζει η θεραπεία.

Η Mariska Hargitay στη Vogue Greece-2
©Photographer: Michael Schwartz/Fashion Editor: Anya Ziourova

Τι ρόλο έχετε παίξει εσείς η ίδια στην ανάπτυξη του χαρακτήρα της Olivia;

Σημαντικό, και είναι τόσο όμορφο αυτό! Από τη μία υπάρχει η εξέλιξή της από junior ντετέκτιβ σε αρχηγό του αστυνομικού τμήματος και παράλληλα η δική μου πορεία από ηθοποιό σε παραγωγό, executive producer και, εν τέλει, σε σκηνοθέτη κάποιων επεισοδίων. Είναι προνόμιο να μαθαίνεις, να μεγαλώνεις και να λες αυτές τις ιστορίες, και να έχεις το δικό σου καλλιτεχνικό όραμα. Η εξέλιξη της Olivia είναι, κατά κάποιον τρόπο, η τέλεια φεμινιστική ιστορία. Στην αρχή παρτενέρ της ήταν ο senior ντετέκτιβ, όμως στον δρόμο τα πράγματα άλλαξαν. Την παρακολουθούμε να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο. Είναι δυναμική και ατρόμητη, όμως υπάρχουν και κομμάτια της με τα οποία δεν είμαστε πάντα άνετοι, κι αυτό είναι το κλειδί για την εξέλιξη – η ενσωμάτωση. Δεν είμαι ένα πράγμα, αλλά πολλά. Έχω δυνατά σημεία, όπως και αδύναμα, αλλά είμαι και σκληρό καρύδι. Πάντα υπάρχει η γυναικεία πολυπλοκότητα, και η Olivia είναι ένα καλό παράδειγμα. Ως γυναίκες-τροφοί, γενικά ως άνθρωποι, θέλουμε να εξομαλύνουμε τα πράγματα και να φροντίζουμε τους άλλους. Είναι μια πολύ σημαντική ικανότητα. Όμως πέρυσι κάποιος με πρόδωσε. Μπέρδεψε την καλοσύνη μου. Και όταν ήρθαμε αντιμέτωποι, άρχισε να κλαίει – είναι άνδρας. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι κανονικά θα έλεγα «Ω, όλα ΟΚ, πάει, τελείωσε, μην ανησυχείς». Αντιθέτως, γύρισα και του είπα: «Ευχαριστώ για τη συγγνώμη, αλλά να μην ξανασυμβεί. Και μην μπερδέψεις ξανά την καλοσύνη με την έλλειψη σεβασμού». Ήταν μια κομβική στιγμή. Έχει να κάνει με τη διαύγεια, αυτή είναι η λέξη που έψαχνα. Αυτή τη στιγμή της ζωής μου αισθάνομαι πιο διαυγής από ποτέ, και αυτό οδηγεί σε μια ηρεμία.

Λέμε συχνά ότι η ζωή μιμείται την τέχνη και το αντίθετο. Πόσο αληθεύει στην περίπτωση του Law & Order: Special Victims Unit;

Όταν ξεκίνησα να ερευνώ τον ρόλο μου, δεν γνώριζα την επιδημία της σεξουαλικής βίας. Άρχισα να διαβάζω στατιστικά στοιχεία, όπως αυτά που δείχνουν ότι μία στις τρεις γυναίκες θα υποστούν κάποιου είδους σεξουαλική κακοποίηση στη ζωή τους. Στην προσπάθειά μου να μάθω περισσότερα, έγινα επίσημη σύμβουλος θυμάτων βιασμών. Ακόμα και στο αστυνομικό σώμα πολλοί είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν τη νευροβιολογία του τραύματος. Το σίριαλ αντιδρούσε με προοδευτικό τρόπο και άλλαξε την κουλτούρα στις ΗΠΑ. Από την άλλη, ήθελα να πάω ένα βήμα παραπέρα και η δική μου απάντηση ήταν το Joyful Heart Foundation. Οπότε, ναι, κατά κάποιον τρόπο η ζωή μιμείται την τέχνη.

Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα;

Εξαρτάται πώς το βλέπεις. Μια σύντομη απάντηση είναι ότι από τη μεριά των στατιστικών στοιχείων λίγα έχουν αλλάξει. Αυτό που κυρίως έχει αλλάξει είναι ότι τώρα μιλάμε για όλα αυτά. Πώς σας κέρδισε ο ρόλος της Olivia; Είχα αρκετά τραύματα ως παιδί, με τον χαμό της μητέρας μου. Πιστεύω ότι με κέρδισε για τη δύναμη, αλλά και την ευαλωτότητα και την πολυπλοκότητά της. Με κέρδισε γιατί δεν είχε ξαναγίνει στην τηλεόραση. Εκείνη την εποχή βρισκόμουν σε συζητήσεις για δικό μου σόου. Σκεφτόμουν περισσό-τερο την κωμωδία και όταν μου τηλεφώνησε ο ατζέντης μου, μου είπε «Δεν ξέρω αν θα σου αρέσει αυτό». Μόλις διάβασα το σενάριο, για μένα ήταν ξεκάθαρο.

Η Mariska Hargitay στη Vogue Greece-3
©Photographer: Michael Schwartz/Fashion Editor: Anya Ziourova

Το ότι γίνατε ηθοποιός ήταν αναπόφευκτο;

Υπάρχει ίσως κάτι υποσυνείδητο σε σχέση με τους γονείς μου. Μεγαλώνοντας, όμως, δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Προτιμούσα να γίνω διερμηνέας, γιατί τότε ταξιδεύαμε πολύ. Με την οικογένειά μου είχαμε μείνει μεγάλο χρο-νικό διάστημα στην Ιταλία, είχαμε έρθει και στην Ελλάδα, στην Αθήνα, ήταν ένα συγκλονιστικό ταξίδι. Έπειτα μου άρεσε η ψυχολογία, σκεφτόμουν να γίνω ψυχαναλύτρια. Φοιτούσα σε ιδιωτικό καθολικό σχολείο θηλέων και είχα πάρει μέρος σε μια παράσταση με θέμα τις εκτρώσεις. Αργότερα γράφτηκα στο UCLA για σπουδές θεατρολογίας. Και κάπως έτσι ήρθαν όλα.

Μια και αναφερθήκατε στην Ελλάδα, να σας πω ότι το Law & Order: Special Victims Unit παραμένει δημοφιλές, με φανατικό κοινό. Για εκείνους όμως που δεν γνωρίζουν την προσωπική σας πορεία, η συζήτηση αυτή είμαι σίγουρη ότι θα αποκαλύψει πολλά.

Για μένα δεν ήταν ποτέ μια απλή σειρά. Ή, καλύτερα, γρήγορα ανακάλυψα ότι δεν ήταν απλώς μια σειρά. Κατάλαβα πως μπορούσε να επηρεάσει. Γιατί δεν αρκεί να ανάψεις τα φώτα. Η αλλαγή έρχεται σιγά σιγά. Όπως αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Οι άνθρωποι θέλουν να νιώθουν ότι κάποιος τους ακούει. Είμαι ευγνώμων που μπορώ να παίξω αυτόν τον μικρό ρόλο στη θεραπεία τους. Γιατί αυτό αναζητούμε, μικροί, μεγάλοι, κάποιος να μας προσέξει. Οι γυναίκες πρέπει να ξέρουν ότι δεν είναι μόνες, ότι τα πράγματα αλλάζουν. Στο μεταξύ, η 26η σεζόν βρίσκεται στα σκαριά. Ναι, και μάλιστα σήμερα είχα δύο συναντήσεις γι’ αυτό. Υπάρχει γιατί όλοι επενδύουμε σε αυτήν. Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να την κάνουμε καλύτερη.

Σας κοιτάζω και βλέπω μια επιτυχημένη γυναίκα που πρόσφατα γιόρτασε τα 60 της χρόνια, έχει μια όμορφη οικογένεια, μια εξαιρετική δουλειά και ένα φιλανθρωπικό έργο που κάνει τη διαφορά.  Να σας συγχαρώ;

Ναι (γελώντας), μπορείτε!

Η Mariska Hargitay στη Vogue Greece-4
©Photographer: Michael Schwartz/Fashion Editor: Anya Ziourova