Είναι αδιανόητο για εμάς τους Έλληνες να περνάμε καλοκαίρι μακριά από τη χώρα μας. Ακόμα και ένα ταξίδι σε μεσογειακές χώρες της Ευρώπης με παραλία και όλα τα παρεμφερή, θεωρείται ένα είδος απιστίας. Όμως φέτος τόλμησα κάτι που καιρό ονειρευόμουν, ειδικά όταν πετύχαινα λιακάδες, έναν Ιούλιο στο Λονδίνο. Το συνδύασα με το μικρό μου γιο και ένα summer school στην Οξφόρδη, ώστε να βρίσκομαι κοντά του και έτσι είχα την τέλεια δικαιολογία.
Πέτυχα τον απόλυτο καύσωνα. Οι Εγγλέζοι παρουσίαζαν στα μέσα τις πρωτόγνωρες καιρικές συνθήκες, ως Δευτέρα παρουσία, όμως συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια, είχα προμηθευτεί τους καλύτερους ανεμιστήρες για το σπίτι του μεγάλου μου γιου και τη στολή “βερμούδα, σαγιονάρα flip flop” με την οποία όργωσα όλους τους δρόμους και τα πάρκα της πόλης. Έτσι πέρασα ένα μαγικό μήνα.
Μεγάλη ανακάλυψη το wild swimming στο Λονδίνο. Στο Hampstead Heath έχει τρεις λίμνες στο πάρκο. Μία για άντρες, μία για γυναίκες και μία mixed Εκεί βγάζεις εισητήριο και σε αφήνουν μία ώρα να κολυμπήσεις σε ένα σουρεαλιστικό σκηνικό αφού είσαι ουσιαστικά μέσα σε μία όαση, σε ένα πολυκατοικημένο προάστιο της πόλης. Δίστασα όταν είδα το καφέ νερό, αλλά ένας κύριος γάλλος δίπλα μου είπε πως είναι όνειρο και όταν βγω το δέρμα μου θα είναι σαν βελούδο. Και είχε δίκιο. Εθίστηκα στη δροσερή λίμνη μου, όπου πήγαινα καθημερινά και μετά γύριζα σπίτι με τα πόδια και με βρεγμένο μαγιό σαν να ήμουν σε νησί.
