Την πρώτη φορά που ταξίδεψα μόνη μου ήμουν 19 ετών. Ήταν το καλοκαίρι του 1994 και είχα γυρίσει με σακίδιο την Ευρώπη για τρεις μήνες με τη φίλη μου, Ang. Ο τελευταίος μας σταθμός ήταν το Δουβλίνο και η Ang είχε επιλέξει να επιστρέψει νωρίς στο Ηνωμένο Βασίλειο για να παρευρεθεί σε ένα πάρτι στον κήπο του Buckingham Palace. Εγώ έμεινα (για λόγους που τώρα μου διαφεύγουν) και λίγες μέρες αργότερα έπρεπε να επιστρέψω μόνη μου… και μάλιστα με το μεταμεσονύχτιο πλοίο από το Δουβλίνο στο Holyhead. Η ανάμνησή μου από εκείνες τις λίγες ημέρες είναι μια ανησυχητική, έντονη μοναξιά, ακόμη και σε γεμάτα hostels. Είναι μια ανάμνηση τόσο έντονη που εκτοπίζει οτιδήποτε άλλο είδα ή έκανα εκείνη την περίοδο.
Μεταφερόμαστε όμως 30 χρόνια αργότερα, και η ιδέα του να ταξιδεύεις με ένα άλλο άτομο για οποιοδήποτε παρατεταμένο χρονικό διάστημα έχει γίνει πλέον το ανησυχητικό. Πηγαίνω, φυσικά, σε μέρη μαζί με άλλους ανθρώπους, αλλά πρόκειται για μια πολύ επιλεγμένη ομάδα, και ποτέ για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε αυτό, δεν είμαι καθόλου μόνη μου. Το solo travelling έχει γίνει όλο και πιο συνηθισμένο μεταξύ των γυναικών. Τα κινητά και το διαδίκτυο, φυσικά, το καθιστούν ασφαλέστερο (ο κανόνας μας για το backpacking το 1994, πριν από το διαδίκτυο, ήταν να μην φτάνουμε ποτέ σε ένα νέο μέρος αφού βραδιάσει, σε περίπτωση που ο ξενώνας που αναφερόταν στην πρώτη έκδοση του οδηγού Lonely Planet για τη Δυτική Ευρώπη ήταν γεμάτος), και τα κοινωνικά στίγματα γύρω από τις γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους, έχουν υποχωρήσει δραματικά. Και για να είμαστε δίκαιοι, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν αυτό το στίγμα υπήρχε πράγματι για τις γυναίκες μιας συγκεκριμένης ηλικίας. Η πλοκή της ταινίας Summertime του 1955 με πρωταγωνίστρια την Katharine Hepburn, ακολουθεί μια μεσήλικη γυναίκα (η Hepburn ήταν 46 ετών κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων) που ταξιδεύει στη Βενετία και ερωτεύεται έναν παντρεμένο άνδρα. Ως λάτρης της Hepburn με πονάει να πω ότι δεν αγαπώ την ταινία, αλλά αποτελεί ένα μέτρο πολιτισμικής αποδοχής όσον αφορά τις σόλο γυναίκες ταξιδιώτισσες.
Ακόμα κι έτσι, όσο ελκυστικό κι αν ακούγεται, το να ταξιδεύετε μόνοι σας μπορεί να είναι αγχωτικό για όσους δεν το έχουν συνηθίσει ή δεν έχουν βγει μόνοι τους για πολλά χρόνια. Όταν με ρωτούν, εδώ είναι μερικά από τα tips που δίνω στους ανθρώπους.
