το-σπίτι-της-σάντρας-χωρέμη-στην-πάρο-ε-150120

Αυτό που σίγουρα επανεκτιμήσαμε στην καραντίνα είναι η έννοια της κατοικίας ως του απόλυτου προσωπικού καταφυγίου, μια κατάσταση ευτυχίας ισάξια με την καλή υγεία και την καθαρή συνείδηση. Αν, πράγματι, οι άνθρωποι δίνουν χαρακτήρα στα σπίτια και όχι το αντίθετο, τότε το εξοχικό της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι αντιπροσωπευτικό του ταλέντου της να σκηνοθετεί τη ζωή – τη δική της και των αγαπημένων της. Λέγοντας «σκηνοθετεί», εννοώ την ικανότητά της να αναζητά –με αξιοζήλευτη προσήλωση– τη γνώση που πηγάζει από το βίωμα μιας κατάστασης, χτίζοντας εμπειρίες. Αυτή είναι, για εκείνη, «η μόνη ουσιαστική κληρονομιά που μπορείς να αποκτήσεις», όπως θα μου πει στα πρώτα πέντε λεπτά της συνάντησής μας.

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-1
©BARBARA VAUGHN
1/1
Native Share

Η δική της κληρονομιά, βεβαίως, μοιάζει με καλά επανδρωμένη αποστολή για την εξερεύνηση αυτού που αποκαλούμε wellbeing. Μεγαλωμένη σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, η προσωπική της γεωγραφία είναι μοιρασμένη σε διαφορετικούς κόσμους: στην αγγλοσαξονική πειθαρχία, την ευγένεια και την αυστηρή δομή της Ευρωπαίας μητέρας της και στην ανατολίτικη ζωντάνια του Ελληνοαιγύπτιου πατέρα της, με τις πλούσιες γεύσεις, την αποικιακού στιλ φινέτσα και την απλοχεριά. Όλα αυτά τα στοιχεία άρχισε να τα καλλιεργεί ξεκινώντας σπουδές Γραφιστικής στη Σχολή Βακαλό, για να μεταπηδήσει αργότερα σε έναν τομέα εξίσου ικανό να συνθέσει μοναδικές εμπειρίες: τη μαγειρική.

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-2

«Παιδί αυτής της πολύ προσωπικής διαδρομής», όπως αποκαλεί τη σχέση της με τη γαστρονομία, είναι το Sandra Loves, μια καταγραφή συνταγών, χωρισμένων στις τέσσερις εποχές του χρόνου, με γεύσεις που ανακάλυψε στα ταξίδια της ή άλλες που της αφηγήθηκαν νοικοκυρές σε κάθε κρυφή γωνιά του πλανήτη. Μέσα σε αυτό το βιβλίο αποκρυσταλλώθηκε και η ανάγκη της να δει εικονογραφημένα όσα είχαν ενθουσιάσει τον ουρανίσκο της, να εντάξει στο πλαίσιο των συνταγών της το στοιχείο του περιβάλλοντος, ανοίγοντας ξανά την πόρτα στην τέχνη της φωτογραφίας.

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-3

Άρχισε, λοιπόν, να γυρίζει τον κόσμο, συμμετέχοντας σε μια σειρά πρωτότυπων workshops, κάτι σαν δημιουργικά retreats, στα οποία οι συμμετέχοντες μένουν για λίγο καιρό παρέα με τους δασκάλους τους σε ιδιαίτερα σπίτια και μοιράζονται μια δημιουργική καθημερινότητα, με απώτερο στόχο όχι μόνο να αναπτύξουν τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους, αλλά να γνωρίσουν ουσιαστικά ο ένας τον άλλο. «Αυτά τα workshops συνδυάζουν τη γνώση γύρω από έναν τομέα που σε ενδιαφέρει -τη μαγειρική, τη φωτογραφία, τη διακόσμηση- με την ατμόσφαιρα του σπιτιού», μου λέει. «Η οικειότητα, η γαλήνη και το αίσθημα ασφάλειας που αποπνέει το σπίτι δημιουργούν το ιδανικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να νιώσει ελεύθερος για να φέρει στην επιφάνεια κάθε κρυφή πτυχή του ταλέντου και της δημιουργικότητάς του».

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-4

Φυσικά, το σπίτι της στην Πάρο, ένας χώρος που συγκεντρώνει ένα σύνολο ερεθισμάτων, από την αναζωογονητική αιγαιοπελαγίτικη ενέργεια έως την απλότητα του τοπίου, έγινε και αυτό κομμάτι των δημιουργικών της εργαστηρίων. «Μέχρι στιγμής έχω διοργανώσει μόνο ένα, αλλά θα έρθουν πολλά περισσότερα στο μέλλον. Το συγκεκριμένο ήταν μαγειρικής και φωτογραφίας. Μαζευτήκαμε δώδεκα μαθητές, τέσσερις εκπαιδευτές και δύο σεφ από όλα τα μέρη του πλανήτη: Αυστραλία, Καναδά, Γαλλία, Δανία, Αμερική… Έχοντας ως βασικό πυρήνα το σπίτι, ξυπνούσαμε το πρωί και ξεκινούσαμε τη μέρα μας μαθαίνοντας για φωτογραφία, φτιάχνοντας κεραμικά, συνθέσεις λουλουδιών από τα στάχυα και τα βότανα που βρίσκαμε στον αγρό, ενώ οι σεφ μάς παρέδιδαν μαγειρικά master classes, με οδηγό τα πιο απλά υλικά από το μποστάνι του σπιτιού και τις συνταγές μου.

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-5

Έπειτα, στήναμε τα τραπέζια και απολαμβάναμε όσα είχαμε καταφέρει να αποκομίσουμε σαν γνώσεις μέσα στη μέρα, αντλώντας έμπνευση από τα ταλέντα του διπλανού μας. Έχουμε συνηθίσει να ζούμε στα σπίτια μας απομονωμένοι, να βρίσκουμε μια μοναχική θέση μέσα σ’ ένα κτίσμα, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι το κύτταρο του σπιτιού μπορεί λειτουργήσει ως στοιχείο προσωπικής μεταμόρφωσης, σαν ένας χώρος που από πολύ προσωπικός μπορεί να κάνει θαύματα αν γίνει κοινόχρηστος, αν τον μοιραστείς. Πολύ συνειδητά, επέλεξα το σπίτι μου στην Πάρο να φτιαχτεί έτσι, με μια ανοιχτωσιά, ώστε να μπορεί να αποτελέσει πηγή πολλαπλών ερεθισμάτων, ικανά να συνθέσουν μια νέου τύπου αντίληψη της κατοικίας».

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-6

Χτισμένο πριν από 14 χρόνια στην αμμουδιά της Λάγγερη, μιας από τις πιο καλά κρυμμένες παραλίες του νησιού κοντά στη Νάουσα, μοιάζει να βρίσκεται εκεί από πάντα, αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης, δοσμένο στους ήχους των κυμάτων και στα φουντωτά αρμυρίκια. «Είναι κλασικό παράδειγμα κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, με κάποιες μοντέρνες πινελιές, βασισμένο στην αιγαιοπελαγίτικη αισθητική, το λευκό, τη στενή σχέση με το φυσικό περιβάλλον, το κλίμα και την αίσθηση του μέτρου. Ξεκινάς από την άμμο της παραλίας, ανεβαίνοντας βρίσκεις τον κήπο με τις λεβάντες και τα σχίνα, για να καταλήξεις σε μια μεγάλη κεντρική αυλή, την “καρδιά” όπως την αποκαλώ, γύρω από την οποία αναπτύσσεται το σπίτι, σαν μεγάλα λευκά κουτιά που ενώνονται μεταξύ τους, αλλά δίνουν παράλληλα την αίσθηση της ανεξαρτησίας».

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-7

Δεν είναι δύσκολο να μαντέψεις το αγαπημένο της σημείο, αν αναλογιστείς το sandra-loves.com, το προσωπικό της blog που πατά πάνω στη φιλοσοφία του Σωκράτη πως το να ζεις καλά, όμορφα και δίκαια είναι ένα πράγμα. «Στην κουζίνα περνάω τις περισσότερες ώρες. Είναι χώρος ανοιχτός και απλός, όπου ευχαριστιέμαι τη μαγειρική και τις συζητήσεις. Το πρωινό είναι το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας για τα παιδιά και τους φίλους μου. Είναι σαν ιεροτελεστία που μας εφοδιάζει με θετική ενέργεια για τη συνέχεια». Έχει κάποια αγαπημένη τοπική συνταγή; «Όχι μόνο μία», απαντά. «Στην Πάρο όλοι μαγειρεύουν καταπληκτικά, και μάλιστα ανταγωνίζονται για τις επιδόσεις τους. Το φαγητό και το ποτό είναι τρόπος επικοινωνίας, μια αφορμή να εκφράσουν τη φιλοξενία τους και να αναπτύξουν φιλίες. Γι’ αυτό ο καθένας χτίζει τη δική του κοινότητα, μια ομάδα ανθρώπων που έχει τις πόρτες του σπιτιού της ανοιχτές για να μοιραστεί μια ωραία συνταγή και να κάνει πικνίκ στην παραλία». Όσο για το αγαπημένο της καλοκαιρινό μενού, «θα ήταν σίγουρα γεμιστά, χωριάτικη σαλάτα με τοπική ξινομυζήθρα και μια υπέροχη σπανακόπιτα που μόνο οι Παριανές ξέρουν να φτιάχνουν».

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-8

Αγαπά την εσωτερική διακόσμηση, αλλά με έναν δικό της τρόπο. Θεωρεί ότι το να διακοσμείς πολύ το σπίτι σου δίνει την εντύπωση ότι η ζωή σου είναι πιο ενδιαφέρουσα απ’ ό,τι στην πραγματικότητα. Γι’ αυτό τα αντικείμενα στο κυκλαδόσπιτό της λειτουργούν κυρίως ως μαγειρικά σκεύη ή βάζα για τις συνθέσεις λουλουδιών που δημιουργεί. Σαν τα κεραμικά που συλλέγει από την καλή της φίλη κεραμίστρια Monique Mailloux, η οποία διατηρεί στο νησί το οικογενειακό στούντιο Yria Ceramics, από το 1977. «Το μοναδικό διακοσμητικό στοιχείο είναι ένα τεράστιο patchwork χαλί, χρώματος καφέ και μπεζ, το οποίο βρήκα τυχαία απλωμένο σε έναν δρόμο της Κωνσταντινούπολης. Έχω και τρία γλυπτά, που αγόρασα από τη Γερμανίδα καλλιτέχνιδα Angela Mewes. Όλα τα υπόλοιπα είναι χρηστικά», τονίζει.

Το σπίτι της Σάντρας Χωρέμη στην Πάρο είναι σαν «λευκή αγκαλιά»-9

Μπορεί το σπίτι να είναι μοιραία συνδεδεμένο με την αδιαφιλονίκητη μοναδικότητα του ελληνικού καλοκαιριού, παρά ταύτα δεν χάνει καθόλου από την αίγλη του τον χειμώνα. «Έπρεπε να μείνω στο νησί χειμώνα, καθώς παρακολουθώ μαθήματα φωτογραφίας στο The Aegean Center for the Fine Arts, μια σχολή καλών τεχνών στην Παροικιά, την οποία ίδρυσαν Αμερικανοί πριν από μισό αιώνα. Τον χειμώνα, το σπίτι αποκτά άλλη διάσταση, καθώς το νησί αδειάζει από τουρίστες και απολαμβάνεις στο έπακρο τη γαλήνη και τη μαγεία της φύσης. Αυτή η καθαρότητα της ατμόσφαιρας είναι ανεκτίμητης αξίας».

*Photos: Σάντρα Χωρέμη, Lean Timms.

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου/Αυγούστου της Vogue Greece.

Διαβάστε επίσης | Θερινό Ηλιοστάσιο: Η χαλαρότητα του καλοκαιριού στη μόδα του Ιουλίου-Αυγούστου