Στην είσοδο του κτιρίου ο κωδικός QR που αναγράφεται στο πανό μάς καλεί να ανακαλύψουμε τις ηθικές αξίες της εταιρείας: ακεραιότητα, σεβασμός, διαφάνεια και θάρρος. Η γυναίκα που πρόκειται να συναντήσω έχει κατακτήσει όλα τα παραπάνω. Υπήρξε, άραγε, ένα άγγιγμα στην οθόνη που ενεργοποίησε τον κωδικό QR της δικής της ζωής; «Ευτυχώς, δεν υπήρχε κωδικός QR, γιατί, αν υπήρχε, δεν θα είχα πάρει την απόφαση που πήρα. Όταν πάτησα το “κουμπί”, όλες οι εξισώσεις έλεγαν “όχι”. Δεν υπήρξε επομένως κωδικός QR, αλλά μια άλλη θέληση, ένας άλλος μηχανισμός που αποφάσισε», μου λέει η Τόνια Γεωργιάδη, γενική διευθύντρια της L’Oréal Hellas, Luxury Product Division.
Πριν από μερικά χρόνια εργαζόταν στο Παρίσι. Η επαγγελματική της ζωή βρισκόταν σε ανοδική πορεία όταν πήρε μια μεγάλη απόφαση: να γίνει μητέρα με τη μέθοδο δωρεάς σπέρματος. Σήμερα είναι η περήφανη μαμά του εξίμισι ετών Χρήστου – αν κι εκείνος θα προτιμούσε να σημειωθεί ως επτάχρονος, ηλικία στην οποία θα εισέλθει επισήμως το καλοκαίρι. Υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή που παίρνεις την πιο σημαντική απόφαση της ζωής σου; Ή μήπως είναι κάτι που χτίζεται σιγά σιγά; τη ρωτώ. «Η ιδέα πάντα τριγυρνούσε στο μυαλό μου. Φυσικά, ο χρόνος και η καριέρα σε συνεπαίρνουν και πας με τον ρυθμό τους. Όμως, χτυπάει κι αυτό το όμορφο καμπανάκι της ηλικίας της γυναίκας, στο οποίο δεν ήθελα να μείνω πίσω. Αυτή η δική μου στιγμή ήρθε όταν έφτασα στα 39. Και με βρήκε να ζω στη Γαλλία», μου λέει. Η απόφαση πάρθηκε πιο εύκολα σε σχέση με τον κοινωνικό της περίγυρο εκεί, αλλά πιο δύσκολα σε σχέση με τα πρακτικά ζητήματα. Σύμφωνα με τον γαλλικό νόμο, μια γυναίκα μόνη δεν έχει πρόσβαση σε ιατρικά υποβοηθούμενη γονιμοποίηση, οπότε η διαδικασία της σπερματέγχυσης θα έπρεπε να λάβει χώρα εκτός γαλλικών συνόρων, για να ακολουθήσει η κύηση και η παρακολούθησή της στο Παρίσι. Στο επαγγελματικό περιβάλλον της υπήρχε ένας κύκλος ανθρώπων που είχαν επιχειρήσει κάτι αντίστοιχο, γεγονός που τη βοήθησε να μην αισθάνεται μόνη. Από την άλλη, η διαδικασία ήταν απαιτητική και με πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα. «Όπως πάντα λέω, όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων και θέλησης», σημειώνει. «Εκείνη την εποχή, ως υπεύθυνη για τον Yves Saint Laurent στην Ευρώπη, ταξίδευα ασταμάτητα. Όμως, όταν μπαίνεις σε αυτό το παιχνίδι, τηρείται ένα πρωτόκολλο που σε υποχρεώνει να βρίσκεσαι υπό ιατρική παρακολούθηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Έτσι, όπου κι αν ταξίδευα, έκανα μια στάση στη Γαλλία για την εξέτασή μου. Ο προγραμματισμός μου έπρεπε να καταλήγει στην ημέρα και την ώρα που θα επισκεπτόμουν τον γιατρό μου».
Στο μεταξύ, η δωρεά σπέρματος απαιτεί το ιατρικό ιστορικό του δωρητή, όμως κάθε χώρα έχει τους δικούς της κανόνες σε σχέση με την αποκάλυψη ή όχι των στοιχείων του. Στη Βρετανία και σε σκανδιναβικές χώρες, για παράδειγμα, δίνεται η επιλογή συγκεκριμένων προσώπων. Η Τόνια Γεωργιάδη επέλεξε την Ισπανία, όπου οι δότες παραμένουν ανώνυμοι. Υπέγραψε ένα συμβόλαιο στο οποίο αναφέρεται ότι δεν θα υπάρξει καμία επαφή με τον δωρητή, παρά μόνο αν συντρέχει κίνδυνος υγείας για το παιδί. «Για μένα είναι απλώς ένας δότης, μητέρα και πατέρας είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά σε ένα παιδί. Ο Χρήστος από πολύ μικρός ξέρει τα πάντα. Δεν υπάρχει γκρίζα ζώνη. Έχει ρωτήσει πολλές φορές “γιατί” και “πώς”, κάτι που δεν έχει τελειώσει ακόμα, γιατί είναι μικρός. Γνωρίζει, ας πούμε, ότι υπάρχει ένα αυγουλάκι που μπήκε στη μαμά. Όμως, δεν υπάρχει μέχρι σήμερα καμία αντιφατική ιστορία και κανένας απολύτως λόγος να μην ξέρει την πραγματική ιστορία. Του έχω υποσχεθεί ότι θα πάμε μαζί στην κλινική και ότι θα επισκεφθούμε την Ισπανία».
