Τη μια δεν έχω πάρει χαμπάρι ότι έχει χαλάσει το αυτόματο πότισμα. Την άλλη τα παραποτίζω. Την τρίτη πάω να τα ξεχορταριάσω και τα ξεριζώνω. Δεν κάνω διακρίσεις: είμαι εξίσου αιμοσταγής απέναντι στα εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου. Κανονικά θα έπρεπε να έχω παραπεμφθεί στο δικαστήριο της Χάγης για γενοκτονία λουλουδιών. Ο κηπουρός μου έχει απελπιστεί. Κάθε χρόνο κουβαλάει καινούρια φυτά, χώμα και λίπασμα, ενώ ξέρει ότι η μάχη με τον Κλιντ Ιστγουντ της ανθοκομίας είναι εξ ορισμού χαμένη.
Φαίνεται πως δεν είμαι μόνη στον κόσμο, αν και μάλλον είμαι η πλέον αποτελεσματική στην εξόντωση. Οπως αναφέρει σε πρόσφατο δημοσίευμά της η ισπανική El Pais υπάρχουν περίπου 300.000 είδη φυτών στον κόσμο και προφανώς κάποια εξ αυτών μπορούν να επιβιώσουν στα χέρια ενός αυτοαποκαλούμενου «δολοφόνου κάκτων». Αυτό το τελευταίο η ισπανική εφημερίδα το αναφέρει ως ακραίο παράδειγμα. Κι όμως πριν μια εβδομάδα βρήκα το κακτάκι μου νεκρό, με τα φύλλα του καφέ στην άκρη, διάπλατα ανοιγμένα. Ακόμη κι εγώ λύγισα μπροστά στο σπλάτερ θέαμα. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι αιφνιδιάστηκα.
«Περισσότερα φυτά πεθαίνουν από υπερβολικό πότισμα σε σχέση με αυτά που πεθαίνουν επειδή ξεραίνονται», εξηγεί ο διευθυντής της Ισπανικής Ενωσης Κήπων, Σαντιάγο Γκονζάλες. Το ήξερα κι εγώ αυτό γιατί αυτό που συμβαίνει είναι ότι με πιάνει άγχος, υπερβάλλων ζήλος μην τυχόν και σκοτώσω κι άλλα φυτά. Τελικά τα γλαστράκια μου πεθαίνουν από αγάπη υπερβολική, που λέει και το άσμα, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: les feuilles mortes se ramassent à la pelle Tu vois, je n’ai pas oublié (Ζακ Πρεβέρ).
Το κλειδί σύμφωνα με τον Γκονζάλες είναι να βάζει κανείς το δάχτυλο στο χώμα για να δει αν είναι έστω και ελάχιστα υγρό. Ζηλεύω τους ανθρώπους που επικοινωνούν με τα φυτά, που κάνουν τις ορχιδέες να ανθίζουν και τραγουδούν στα τριαντάφυλλα. Που ψιθυρίζουν στους φίκους και λένε ερωτόλογα στο βασιλικό. «Το φυτό που χρειάζεται νερό μπορεί να ανακάμψει, όταν όμως πνιγεί τότε ο δρόμος είναι χωρίς επιστροφή», εξηγεί ο Μανουέλ Σιλβόζα, ιδιοκτήτης φυτωρίων στη Μαδρίτη από το 1967.
Η σανσεβιέρια με καταγωγή από την Αφρική θεωρείται από τα πιο ανθεκτικά φυτά που μπορεί να επιβιώσει και χωρίς καθόλου νερό όλο το χειμώνα. Θα μπορούσα να πειραματιστώ με ένα ακόμη είδος, τα γεράνια είναι αυτά που μέχρι στιγμής έχουν επιβιώσει περισσότερο στα χέρια μου. Η σανσεβιέρια όμως είναι εσωτερικού χώρου και οι επιδόσεις μου στον τομέα είναι ίσως λίγο χειρότερες από αυτές του μπαλκονιού μου. Αποφάσισα λοιπόν να σώσω μια ζωή. Μια σανσεβιέρια απόψε γιορτάζει.
