Περίπου μια ώρα αφότου κυκλοφόρησε το νέο αλμπουμ της Τέιλορ Σουίφτ με τίτλο The Life of a Showgirl είχα διαβάσει πάνω από δέκα αναλύσεις για το τι εννοεί η…ποιήτρια. Ο στίχος «έμαθα ότι με αποκαλείς βαρετή Μπάρμπι» απευθύνεται στην Charli xcx, την οποία παρομοιάζει με «ένα τσιουάουα που μου γαβγίζει μέσα από μια μικροσκοπική τσάντα» (Actually Romantic). Ο Αλέξης Πετρίδης στον Guardian που δίνει στο δίσκο μόλις δύο αστέρια σχολιάζει την κάπως κακόγουστη παρομοίωση του πέους του μέλλοντα συζύγου της «με μαγικό ραβδί» και «σκληρή πέτρα»(Wood). Στον παίκτη του φουτμπολ, Τράβις Κέλσι, αναφέρεται και η αποστροφή «με ξέθαψες από τον τάφο μου, έσωσες την καρδιά μου από τη μοίρα της Οφηλίας» (The Fate of Ophelia). Τα αμένσιοτα δε σταματούν εδώ.
Η πατρική φιγούρα στο ομώνυμο Father figure είναι πιθανότατα ο CEO της παλιάς της δισκογραφικής εταιρίας Big Machine Records, Σκοτ Μπορτσέτα ή ο Σκούτερ Μπράουν, πρώην μέντοράς της, ο οποίος αγόρασε και στη συνέχεια πούλησε τα δικαιώματα των πρώτων της κομματιών. «Ολοι οι σωστοί τύποι υποσχέθηκαν ότι θα μείνουν, κάτω από τα λαμπερά φώτα όμως, έλιωσαν», τραγουδάει στο Elizabeth Taylor αναφερόμενη στο ειδύλιό της με τον ηθοποιό Τζο Αλγουϊν.
Οι αντιδράσεις είναι ανάμικτες. Πέντε αστέρια από το Rolling Stone, «γύρος του θριάμβου» από τους New York Times, για «θρίαμβο» κάνει λόγο και το BBC, που αποφαίνεται ότι το άλμπουμ δεν έχει «ούτε μια ουγκιά λίπος». «Λείπει η σπίθα» γράφουν οι Financial Times, «ίσως βιάστηκε» ή «απλώς ήταν εξαντλημένη που είναι απολύτως κατανοητό» ο Guardian. «Είναι εθιστικό, αστείο, ευαίσθητο, ανόητο, υπεροπτικό και συγκινητικό περίπου στον ίδιο βαθμό» εκτιμά το Variety.
Πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ, η Τέιλορ ανησυχούσε: ότι ο έρωτας θα αμβλύνει την έμπνευσή της, ότι για να γράψει κανείς ωραία τραγούδια πρέπει να είναι δυστυχής ή έστω μελαγχολικός. Οτι ο γάμος της ίσως την εξοστρακίσει από τη μουσική σκηνή γιατί ποιος θέλει να συνδέσει την τροβαδούρο της ερωτικής απογοήτευσης και του αδιέξοδου στην αγάπη με το συζυγικό βίο και τα παιδιά. Η συναυλία του Ρόμπι Ουίλιαμς στην Αθήνα, κατά την οποία μιλούσε διαρκώς για τη φαμίλια του, έδειξε πως όλα γίνονται. Οι αντιφάσεις είναι για να μελοποιούνται.
