Οι τσάντες είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γυναικείας γκαρνταρόμπας και ένα αξεσουάρ που πολλές φορές άφησε ιστορία τις περασμένες δεκαετίες. Από το πιο σεμνό, περιοριστικό στυλ των ’50s, μέχρι τα τολμηρά σχέδια των ’80s και τα πολλά logo των ’90s, το σίγουρο είναι πως κάθε τσάντα καταφέρνει να μας μεταφέρει στο κλίμα μιας συγκεκριμένης εποχής τόσο έντονα, όσο καμία άλλη fashion δημιουργία.
Το 2021 γνωρίσαμε πολλές καινούριες it-bags. Ο οίκος Bottega Veneta και ο expert των αξεσουάρ Daniel Lee, μας σύστησε τις color-pop τσάντες -μαζί τους και η Pouch και η XXL Jodie- όπου έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς. Η Virginie Viard παρουσίασε επανασχεδιασμένα κλασικά σχέδια Chanel και στην Prada είδαμε την συνεργασία της Miuccia και του Raf Simons να μας δίνει πολλές handbags, όπως η Cleo.
Οι A-listers αγαπούν πολύ τις retro τσάντες. Μέχρι σήμερα, η Hermès Kelly αποτελεί σύμβολο status, φυσικά αμέσως μετά την iconic Birkin. Η Lady Dior του Dior– αγαπημένη της πριγκίπισσας Diana- παραμένει ακόμα και τώρα ένα διαχρονικό σχέδιo, όπως επίσης και η Fendi Baguette, που ταυτίστηκε με την Carrie Bradshaw.
Η Vogue εμβαθύνει στην ιστορία της γυναικείας τσάντας και αποκαλύπτει τα στυλ που έγραψαν ιστορία τις δεκαετίες που πέρασαν.
Στη δεκαετία του 1950, η μεταπολεμική οικονομική άνθιση έφερε επανάσταση στη μόδα, και έτσι γεννήθηκε το New Look του Dior. Η νέα σιλουέτα είχε λεπτή μέση, πλούσιες φούστες που έφταναν μέχρι την μέση της γάμπας, ενώ καμία γυναίκα δεν αποχωριζόταν μια μικρότερη, structured τσάντα που έδινε ισορροπία στο τελικό look.
Σύμφωνα με την αισθητική της δεκαετίας του 1950, θεωρούνταν δεδομένο πως η κάθε γυναίκα ταίριαζε την τσάντα της με το καπέλο της, τα παπούτσια της και τα αξεσουάρ με κάθε outfit, που αυτό σημαίνει ότι όλες οι γυναίκες είχαν μια τεράστια συλλογή από τσάντες στην γκαρνταρόμπα τους.
Το τέλος του πολέμου, έφερε ευκαιρίες ώστε να χρησιμοποιηθούν πολλά καινούρια υλικά. Οι dress bags ήταν γεμάτες με μαργαριταρένια λάμψη ή και εντελώς διάφανες.
Τα περίπλοκα σκαλίσματα και η μεταλλοτεχνία με φιλιγκράν, έκαναν συχνά τις συγκεκριμένες τσάντες να είναι το επίκεντρο ενός look.
Εν τω μεταξύ, ο Guccio Gucci δημιουργούσε χειρολαβές από bamboo για τις τσάντες: ήταν ένας έξυπνος τρόπος για να ξεφύγει ο κόσμος από τις κυρώσεις που επικρατούσαν τότε στην Ιταλία, ήταν μια διαφυγή από τον πόλεμο. Ίσως η μεγαλύτερη θαυμάστρια του ατελιέ, ήταν η Jackie Onassis που συχνά κρατούσε μια μεγάλη, unstructured Gucci τσάντα στον ώμο της, που αργότερα πήρε το όνομα προς τιμήν της.
Το 1956, η Grace Kelly ανέβασε το status μιας τσάντας του Hermès, όταν φωτογραφήθηκε με μια πολύ κομψή μεγάλη τσάντα του οίκου, ενώ αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η πριγκίπισσα του Μονακό κρατούσε την συγκεκριμένη τσάντα με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβει την εγκυμοσύνη της. Το 1977, η Sac à Courroies μετονομάστηκε σε Kelly και από τότε η Kelly bag έγινε σύμβολο για τον οίκο.
Όμως η Gabrielle “Coco” Chanel ήταν εκείνη που δημιούργησε την πιο επαναστατική τσάντα της δεκαετίας: το 1955, η τότε νεαρή σχεδιάστρια, σχεδίασε μια τσάντα από καπιτονέ δέρμα και για λουρί μια λεπτή αλυσίδα. Η φημισμένη 2.55 ήταν η πρώτη τσάντα που είχε λουρί για τον ώμο, συστήνοντας στις γυναίκες μια νέα εποχή με τσάντες που άφηναν ελεύθερα τα χέρια, κάτι που διευκόλυνε προηγούμενες γενιές που περιοριζόταν στις δύσκαμπτες χειρολαβές. Η άφιξη της 2.55 σηματοδότησε μια νέα αίσθηση ελευθερίας.
Η δεκαετία του 1960 σηματοδότησε μια περίοδο μεγάλης ελευθερίας στη γυναικεία μόδα, με αποτέλεσμα οι νεότερες γενιές να αποφεύγουν τις τσάντες στο τελικό τους σύνολο, και αντ’ αυτού επέλεγαν πιο πρακτικά φορέματα με ραμμένες τσέπες.
Η τσάντα δεν ήταν πλέον ανάγκη, αλλά παρέμενε ένας τρόπος να κάνει κάποιος statement. Αξιοποιώντας αυτό το πειραματικό πνεύμα, ο Paco Rabanne λάνσαρε μια συλλογή από εμβληματικές πλέον τσάντες, που προορίζονταν να είναι ιδανικές για χορό σε dancefloor, ενώ iconic σχεδιάστριες των 60s όπως η Biba και η Mary Quant αξιοποίησαν την άνοδο του high-street, δημιουργώντας προσιτά bag designs σε μια γενιά γυναικών που λάτρεψαν το στυλ της Twiggy και της Edie Sedgwick.
Ο Bottega Veneta επινόησε τη μεταμορφωτική ύφανση intrecciato. Εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι σήμερα το signature του fashion house και η τεχνική του δημιουργήθηκε αρχικά για να σκληρύνει το ελαστικό δέρμα nappa, που χρησιμοποιούνταν στις μαλακές τσάντες. Εν τω μεταξύ, ο Louis Vuitton δημιούργησε μια μικρότερη, πιο πρακτική έκδοση της Speedy, κατόπιν αιτήματος της πιστής θαυμάστριάς του Audrey Hepburn, ενώ ο Emilio Pucci δημιούργησε ψυχεδελικά prints σε λαμπερά μεταξωτά clutches.
Μαζί με τα ρούχα που είχαν επιρροές από τους hippies της δεκαετίας του 1970, τα σχέδια στις τσάντες ήταν όσο bohemian πρέπει. Πολλά κατασκευάστηκαν από εύκαμπτο δέρμα ή suede, και σχεδιάστηκαν για να κρατιούνται με ένα μακρύ, λεπτό λουρί.
Το 1971, ο Mulberry άνοιξε τις πόρτες του, προσφέροντας soft suede τσάντες διακοσμημένες με κεντήματα και κρόσσια από το εργαστήριό τους στο Somerset (το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα). Την ίδια στιγμή, ο Karl Lagerfeld δημιουργούσε την signature πλέον bohemian εμφάνιση της Chloé με εξωτικά τελειώματα και crafty λεπτομέρειες στις ευέλικτες δερμάτινες τσάντες , ενώ το ισπανικό brand Loewe πρότεινε την πρακτική unlined Amazona σε signature κίτρινο δέρμα.
Το style spectrum της εποχής, έφερε το 1977 το άνοιγμα του Studio 54 που λειτούργησε ως αντίδοτο στην παρακμιακή αισθητική της εποχής. Οι Whiting and Davis Mesh, ήταν τσάντες που πολύ σύντομα έγιναν ανάρπαστες, και ήταν συνήθως συνδυασμένες με lamé φόρμα Halston.
Η υπερβολή που υπήρχε τη δεκαετία του 1980, με το μαξιμαλιστικό στυλ της και τον μεγάλο καταναλωτισμό της, ήταν αναμφίβολα μια παρακμιακή περίοδος για τη μόδα και οι τσάντες ήταν ο πιο εύκολος τρόπος για να επικοινωνήσει κάποιος το στυλ του– ειδικά όταν ήταν με έντονα logo, αστραφτερά υλικά και από γνωστά brands.
Ο Karl Lagerfeld άφησε πίσω την iconic classic τσάντα Flap της Gabrielle Chanel, αντικαθιστώντας την παραδοσιακή twist κλειδαριά της Mademoiselle με το logo CC , ενώ το boxy, καπιτονέ χερούλι του Dior απέκτησε ένα γοητευτικό logo charm (και σύντομα μετονομάστηκε σε Lady Dior προς τιμή της Princess Diana, που την αγαπούσε ιδιαίτερα και είχε μια τεράστια συλλογή).
Το FF logo του Fendi, αρχικά σχεδιάστηκε από τον Lagerfeld, όταν ήρθε στο fashion house τη δεκαετία των 1960s, την ίδια στιγμή που στον Hermés δημιουργήθηκε η πλέον iconic Birkin, που πήρε το όνομα της προς τιμήν της Jane Birkin.
Αξιοποιώντας τη ζήτηση για πρακτικότητα, η πρώτη τσάντα της Miuccia Prada για το fashion house, ήταν πολυπόθητη όλη τη δεκαετία. Κατασκευασμένη από νάιλον –ένα ύφασμα που προηγουμένως προοριζόταν για τον ιταλικό στρατό– ήταν μια αποκάλυψη, έχοντας το logo πάνω σε ένα διακριτικό τρίγωνο. Κόστιζε περισσότερο και από πολλές δερμάτινες τσάντες, όμως αυτή η νάιλον δημιουργία οδήγησε τον κόσμο να αμφισβητήσει τις ιδέες που ήδη είχε για την πολυτέλεια, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή utilitarian μόδας.
Η δεκαετία του 1990 είχε πολλά καθοριστικά bag moments, αλλά καμία άλλη τσάντα δεν απεικόνιζε καλύτερα το pop culture της εποχής όσο η iconic Fendi Baguette.
Κυκλοφόρησε το 1997, μια εποχή όπου πολλοί εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν το πρακτικό σακίδιο πλάτης Prada. Η συγκεκριμένη petite τσάντα προσέφερε μια διαφορετική, εντελώς νέα σιλουέτα. Σχεδιασμένη για να κρατιέται εύκολα στον ώμο, η Fendi Baguette, μπορεί να ήταν μικρή, αλλά σχεδιάστηκε για να δημιουργήσει ένα statement- και το μεγάλο FF κούμπωμα της, φρόντισε για αυτό.
Εκεί που το εξίσου εμβληματικό σακίδιο της Prada ήταν γεμάτο λειτουργικότητα, το ατού της Baguette ήταν η φαντασία που δημιουργούσε – όπως ακριβώς η Carrie Bradshaw συνδύασε το δικό της με το tutu της και τα Jimmy Choos της, η Baguette ήταν exclusive, φανταστική και σε μεγάλο βαθμό φιλόδοξη. Δεν ήταν για μια μέρα στο γραφείο, αλλά ήταν ιδανική για μια έξοδο για ποτό.
Την είδαμε στα χέρια της Naomi Campbell και της Madonna (και τακτικά στην τηλεόραση χάρη στο Sex and the City), η Baguette ήταν ίσως η πρώτη τσάντα για την οποία μια γενιά γυναικών ήταν διατεθειμένη να ξοδέψει περισσότερα από όσα μπορούσε. Μια it-bag μόλις είχε γεννηθεί. Με τεράστια ζήτηση, οδήγησε σε μεγάλες λίστες αναμονής, και από το 1997 έχουν δημιουργηθεί πάνω από 1000 διαφορετικά σχέδιά της – αποδεικνύοντας την δύναμη της και την επαναστατική σιλουέτα της.
Μέχρι το 2000, οι It-bags κυριαρχούσαν, και οι πιο δημοφιλείς τσάντες είχαν μεγάλες λίστες αναμονής.
Όμως, η επιθυμία όσων είχαν καταφέρει να αποκτήσουν μια πολυπόθητη it-bag δεν εστίαζε στην πρακτικότητα. Η περιζήτητη Paddington της Chloé ζύγιζε πάνω από 1 κιλό όταν ήταν άδεια, χάρη στο βαρύ, λουκέτο της μπροστά (και οι 8000 εξαντλήθηκαν πριν βγουν στα καταστήματα το 2005). Το ίδιο ισχύει και για την tough-luxe Rocco του Alexander Wang, την οποία κράτησαν πολλές διάσημες, ένα cool σχέδιο, παρά την πολύ βαριά διακοσμημένη βάση του.
Ίσως μια από τις πιο εμβληματικές σιλουέτες που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 2000 ήταν η Dior Saddle, (που ξαναζωντάνεψε πρόσφατα από τη Maria Grazia Chiuri). Η αγαπημένη δημιουργία του John Galliano βγήκε σε πολλά σχέδια, από prints εφημερίδας, στρατιωτικό και baby pink. Άλλα αξιοσημείωτα κομμάτια στην ιστορία της τσάντας των 00’s, περιλαμβάνουν τις συνεργασίες του Louis Vuitton με τον Takashi Murakami, με τα εμβληματικά logo σε απόχρωσεις του ουράνιου τόξου, που κράτησαν πολλές stars, όπως η Paris Hilton και η Beyoncé, αλλά και η τσάντα Motorcycle της Balenciaga, η οποία παραλίγο να μην βγει στην παραγωγή (αρχικά απορρίφθηκε ως πολύ soft και slouchy, μέχρι που τράβηξε την προσοχή της Kate Moss, η οποία την έκανε αμέσως iconic).
2010s
Αντηχώντας τη διάθεση των Noughties, οι It-bags ήταν στη μόδα και το 2010 (και παραμένουν δημοφιλείς μέχρι σήμερα).
Η δεκαετία αυτή έφερε ένα συγκεκριμένο cult shape στο προσκήνιο, το Céline Luggage Tote, που δημιουργήσε η γνωστή μινιμαλίστρια Phoebe Philo. Σήμερα, οι Philophiles αναφέρουν το brand ως Old Celine για να διαφοροποιήσουν τις δημιουργίες της Philo από τις δημιουργίες του σημερινού creative director, Hedi Slimane.
Ακολουθώντας την επιτυχία της τσάντας Bayswater, η Mulberry λάνσαρε την τσάντα Alexa εμπνευσμένη από το style icon Alexa Chung. Η κομψή τσάντα ήταν ένα tribute στο effortless στυλ της και έδωσε ένα νεύμα στο menswear style. Μια φωτογραφία της Alexa να κρατάει την men’s style Mulberry Elkington ήταν αυτό που ώθησε τον οίκο να τη δημιουργήσει.
Η Antigona από Givenchy, σχεδιάστηκε από τον τότε creative director Riccardo Tisci στην αρχή της καριέρας του το 2011. Μετά, ήρθε η vintage-inspired Boy του Chanel που ο Karl Lagerfeld της έδωσε το όνομα της μετά την πρώτη αγάπη της Gabrielle Chanel, τον Boy Capel. Μερικά ακόμη δημοφιλή στυλ των 2010s, ήταν και η French-girl chic Chloé Faye αλλά και η Gucci Dionysus, που αποκαλύφθηκε στην πρώτη συλλογή του Alessandro Michele, φθινόπωρο/χειμώνας 2015.
Οι pillowy τσάντες έγιναν η συναισθηματική στήριξη που όλοι χρειαζόμασταν μια χρονιά με πανδημία όπως αυτή που πέρασε. Η Bottega Pouch του Daniel Lee, ήταν κυρίαρχο style item, με διάσημες fans όπως η Rihanna και η Rosie Huntington-Whiteley. Και όπως έγραψαν και οι New York Times, αυτό το clutch ήταν σαν «soft toy or a therapy dog» δείχνοντας έτσι την άνεση του.
Το The Row είναι ένα ακόμη brand με soft και squishy αξεσουάρ. Πιο συγκεκριμένα το clutch Bourse, αποτελεί editor’s favourite. Puffy σχήματα, μπορείτε επίσης να βρείτε στα brand Coach, Maison Margiela, Kassl Editions και Marc Jacobs – ο τελευταίος παρουσίασε την αγαπημένη του Pillow τσάντα το 2019.
Βγαίνοντας από το lockdown, οι colour-pop τσάντες ήταν το ιδανικό moodboost που χρειαζόμασταν. Η κλασική μαύρη θα είναι για πάντα διαχρονική, όμως τα έντονα ζωηρά χρώματα, όπως το κίτρινο, το πορτοκαλί το μπλε, το ανοιχτό πράσινο και το ροζ είναι απαραίτητα για να ανανεώσουν την διάθεσή μας αλλά και κάθε outfit.
