Το θέμα της έκθεσης και gala του Costume Institute του Metropolitan Museum of Art 2023 είναι: «Karl Lagerfeld: A Line of Beauty»—και δεν μπορεί κανείς να εξετάσει την αισθητική του ίδιου του Lagerfeld χωρίς να λάβει υπόψη του την εμβληματική αλογοουρά του. Οπτικά μιλώντας, ο Karl Lagerfeld έγινε ο Karl Lagerfeld που όλοι έχουμε γνωρίσει ως σύμβολο τη δεκαετία του 1970 με την χαμηλή αλογοουρά του, μια κίνηση που, αν και αρχικά χρηστική, θα γινόταν αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του.
Σύμφωνα με την Caroline Lebar -μια μακροχρόνια συνεργάτιδα και αντιπρόεδρο εικόνας και επικοινωνίας στον Karl Lagerfeld- η αλογοουρά ξεκίνησε ως ένα απλό χτένισμα για να τιθασεύονται οι τούφες που πλαισιώνουν το πρόσωπο. Αλλά εξελίχθηκε σε κάτι σαν εργαλείο μάρκετινγκ. Κάποια στιγμή στη δεκαετία του 1980, όταν σκεφτόταν μια μικρή αλλαγή στυλ, ο Lagerfeld είπε σε ένα μέλος της ομάδας επικοινωνίας της Elizabeth Arden (με την οποία ο Lagerfeld δούλεψε στο άρωμα KL του Karl Lagerfeld) ότι η απομάκρυνση του pony θα μπορούσε να κάνει ζημιά σε μελλοντικές καμπάνιες. «Θυμάμαι ότι μου είπε: «Μπορείς να φανταστείς τι μου είπε;» Δεν μπορώ να αλλάξω το κούρεμά μου για μια ζωή τώρα;» θυμάται η Lebar. Μετά το αρχικό σοκ, ο Lagerfeld φαινόταν να απολαμβάνει το ponytail του, την οποία η Rachael Gibson (γνωστή και ως The Hair Historian) παρομοιάζει με εκείνη του 18ου αιώνα: μια αλογοουρά μεσαίου μήκους που είχαν οι περισσότεροι άνδρες, ακόμη και στον στρατό όπου παρέμενε υποχρεωτική μέχρι τον 19ο αιώνα.
«Η αλογοουρά συνήθως φοριέται με φιόγκο, κάτι που συνήθως έκανε και ο Karl», λέει η Gibson. «Το χαρακτηριστικό λευκό τελείωμα φαινόταν επίσης να αναφέρεται στην ιστορική χρήση της πούδρας μαλλιών, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τους περισσότερους ανθρώπους τον 18ο αιώνα. Ενώ η πούδρα μαλλιών ήταν διαθέσιμη σε μια σειρά αποχρώσεων, το λευκό θεωρούνταν το πιο επιθυμητό για τη δημιουργία ενός εντυπωσιακού, εκλεπτυσμένου τελειώματος».
