“Τι σημαίνει να είσαι γυναίκα;” 5 γυναίκες της μόδας που ανοίγουν δρόμους απαντούν στη Vogue

Diane Von Furstenberg

“Λένε πως δημιούργησα το wrap dress, στην πραγματικότητα όμως αυτό με δημιούργησε. Ήμουν 26 ετών και με έκανε να νιώσω αυτοπεποίθηση. Όσο πιο δυνατή ήμουν, τόσο περισσότερη αυτοπεποίθηση μπορούσα να πουλήσω. Αυτό το φόρεμα έγινε σύμβολο της γυναικείας απελευθέρωσης. Θέλω να πιστεύω πως η συνεισφορά μου στην γυναικεία γκαρνταρόμπα και την μόδα γενικότερα, είναι πως ανοίγοντας την ντουλάπα σου βλέπεις τον καλύτερό σου φίλο. Οι γυναίκες θέλουν διαχρονικότητα, πράγματα με σκοπό. Κάτι που δεν θα πετάξεις ποτέ, γιατί είναι ένας καλός φίλος¨,

Gabriela Hearst, Creative Director της Chloé και της Gabriela Hearst

“Πρέπει να προσπαθήσεις, να βγεις έξω από την comfort zone σου, να μην ακούς σε Όχι, να εφαρμόζεις τις γνώσεις σου. Όσο μεγαλύτερο το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι, τόσο μεγαλύτερη η ευθύνη σου και το καθήκον σου. Σε αυτό έχω αφιερώσει την ζωή μου”.

Maria Grazia Chiuri, Creative Director του Dior

“Η μητέρα μου ήταν μια γυναίκα ανεξάρτητη. Η γιαγιά μου επίσης. Ο παππούς μου πέθανε στον πόλεμο και εκείνη μεγάλωσε τέσσερα παιδιά μόνη της. Αποφάσισε να μην ξαναπαντρευτεί γιατί ήθελε να διατηρήσει την ανεξαρτησία της. Όταν μεγαλώνεις σε μια οικογένεια σαν αυτή, δεν γίνεται να μην θεωρείς πως οι γυναίκες έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες. Θυμάμαι η μητέρα μου ήθελε πάντα να νιώθει ανεξάρτητη και ο πατέρας μου ήταν πολύ ανοιχτόμυαλος. Σήμερα έχουμε ξεχάσει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Ανησυχώ για το πώς θα μάθω στον γιο μου να σέβεται τις γυναίκες, να πιστεύει στην ανθρωπότητα, να κάνει διάλογο. Ο κόσμος μας είναι γεμάτος στερεότυπα. Μας μαθαίνουν πως οι διάνοιες είναι πάντα άντρες, στα σχολεία μελετάμε τον Caravaggio, τον Raphael, όχι όμως τις γυναίκες καλλιτέχνιδες. Δεν βρίσκονται στα βιβλία. Γι’ αυτό και θέλω οι συλλογές μου να έχουν κάτι για όλες τις γυναίκες που να μπορούν να το αναμείξουν με το προσωπικό στυλ τους”.

Anita Dongre, σχεδιάστρια μόδας

“Ανήκω σε μια μεγάλη οικογένεια με περισσότερες από 30 ξαδέρφες, οι οποίες παντρεύτηκαν στα 18 με 19. Οι γονείς μου εξεπλάγησαν επειδή ήθελα να σπουδάσω και να έχω την δική μου δουλειά. Οι γείτονες γελούσαν με τον πατέρα μου λέγοντας πως δεν κέρδιζε αρκετά χρήματα, γι’ αυτό και η κόρη του δούλευε. Έχω περάσει αυτό το κοινωνικό στίγμα και ξέρω πως είναι να πρέπει να πείσεις τους άλλους πως σου αξίζει να δουλεύεις. Στο τέλος ο πατέρας μου, μου δάνεισε χρήματα για να ανοίξω την δική μου επιχείρηση, τα οποία του επέστρεψα σε έξι μήνες. Σήμερα καθώς επισκέπτομαι χωριά της Ινδίας που υποστηρίζουμε, μπορώ να δω την υπερηφάνεια στα μάτια μιας γυναίκας, που ξεκινά από την οικονομική της ανεξαρτησία. Τόσες πολλές γυναίκες μου λένε πως οι γυναίκες τις αντιμετωπίζουν πια με σεβασμό επειδή δεν έχουν ανάγκη να ζητήσουν χρήματα από κανέναν. Η ενδυνάμωση των γυναικών είναι ο μόνος τρόπος να φέρουμε μια αλλαγή¨.