weekly-edit-h-vogue-επιλέγει-τα-καλύτερα-της-εβδομάδα-144252
©Collage

Αναζητήσαμε:

Παραλλαγές στο ίδιο έργο. Κάθε καλοκαίρι, ό,τι παπούτσια κι αν φοράμε την υπόλοιπη χρονιά, επενδύουμε σε ένα καινούργιο ζευγάρι σανδάλια, που θα ταξιδέψει παντού. Ειδικά το φετινό καλοκαίρι που είμαστε πιο ευάλωτες από ποτέ, τα αρχαιοελληνικά σανδάλια, αυθεντικά ελληνικά, είναι απαραίτητα για όλες τις ώρες που ονειρευόμαστε διακοπές, ή μάλλον, απόδραση. «Eleftheria», το ιδανικό ζευγάρι για μένα, με κάτι από αγαπημένες ζωγραφιές του παρελθόντος, αφήνει τα πόδια σχεδόν γυμνά, ό,τι πρέπει για τους επόμενους ζεστούς μήνες, σανδάλια που δένουν μέχρι πάνω και ταιριάζουν τέλεια με τα εμπριμέ μου φορέματα. Αν και προσωπικά δεν φοράω ποτέ φλατ παπούτσια, το καλοκαίρι, στην άμμο, στο πλακόστρωτο, στην πεζοπορία, στα βράχια, προτιμώ τα σανδάλια μου, αν και πολύ θα ήθελα να υπήρχε ένας τρόπος να «ψήλωναν» λίγο, όχι με πλατφόρμα όμως, ούτε σαν flatforms, αλλά με ένα «αόρατο» τακούνι. Ελευθερία στο ύψος των περιστάσεων.

Weekly Edit: H Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-1
©Ancient Greek Sandals

Πειραματιστήκαμε:

Mε ένα προϊόν ομορφιάς, μάλλον παρεξηγημένο, ίσως γιατί θεωρείται εξτρίμ και ακατάλληλο αν δεν διαθέτεις γνώσεις επαγγελματία μακιγιέρ. Κι όμως, τώρα που έχουμε ανάγκη από ανανέωση και φως, το λευκό eyeliner έρχεται (ξανά) στη ζωή μας, όχι απαραίτητα μόνο για να αναδείξει τα μάτια μας πιο μεγάλα και λαμπερά (αν τονίσουμε το εσωτερικού του ματιού μας με αυτό) αλλά και για να ζωγραφίζουμε πάνω στο πρόσωπο μας, όσο μαυρίζουμε, και όσο νιώθουμε ότι είμαστε σε mood διακοπών. Οι μακιγιέρ επιμένουν ότι το συγκεκριμένο προϊόν ομορφιάς είθισται να χρησιμοποιείται για να φωτίζεται το βλέμμα, προσωπικά όμως, κι ας μην είμαι φαν του υπερβολικού μακιγιάζ, θεωρώ ότι με κολακεύει όποτε το χρησιμοποιώ, κυρίως επειδή μόνο εγώ γνωρίζω τι έχω ζωγραφίσει στα μάτια μου. Τώρα λοιπόν λέω να ξεφύγω λίγο, και εκτός περιγράμματος. Σα να είμαι καλεσμένη σε ένα μουσικό φεστιβάλ, κάπου, κάπως, κάποτε. Φοράω την αγαπημένη μου floral φούστα της Mary Katrantzou με ένα μικροσκοπικό τοπ, vintage Μontana, μαύρο, μικροσκοπικό, με ένα κλείσιμο σαν κόσμημα, και ζωγραφίζω στο αριστερό μου μάγουλο ένα λευκό γραμμικό. Στο σπίτι. Χορεύοντας. Τονισμένα φρύδια, nude χείλη, μαυρισμένο δέρμα. Και ένα λευκό eyeliner, ιδανικά υγρό, όχι μολύβι (βρήκα το τέλειο στον Dior), σαν ένα μικρό σύννεφο στο πρόσωπο. Μακιγιάζ χωρίς κανόνες. Απόψε αυτοσχεδιάζουμε. Για το τώρα, και το μετά.

Weekly Edit: H Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-2
©Dior

Παραγγείλαμε:

Ένα φόρεμα, διαφορετικό, ιδιαίτερο, εναλλακτικό, κυρίως για το ασπρόμαυρο, συναισθηματικό μοτίβο του και φυσικά την ονομασία του. «Persephone», το μίνι φόρεμα που ανακάλυψα το Net-a-porter τώρα που «άνοιξε» ξανά, μετά τον κορωνοϊό, από το brand Reformation. Μου αρέσει γιατί μου θυμίζει παλιομοδίτικο ολόσωμο μαγιό, σαν αυτά που φορούσε η γιαγιά μου στις οικογενειακές φωτογραφίες, αλλά έχει κάτι απόλυτα ελκυστικό από το σήμερα, η σύγχρονη Περσεφόνη σε νέες περιπέτειες. Διακριτικά τιραντάκια, το print με την ηρωίδα, ανατυπώνεται σε διαφορετικά σημεία του φορέματος που μόλις πρόλαβα σε medium γιατί ήταν low stock όταν το βρήκα, και sold-out τα μικρότερα και μεγαλύτερα μεγέθη. «Ανάρπαστη» η Περσεφόνη, κι ας είναι σούπερ μίνι το φόρεμα, ευτυχώς τα τιραντάκια προσαρμόζονται στο σώμα (και στο ύψος). Υπάρχει και το ίδιο μοτίβο σε ασύμμετρο φόρεμα με έναν ώμο και γενναιόδωρο σκίσιμο μπροστά. Μήπως να αλλάξω όνομα το καλοκαίρι και να συστήνομαι ως Persephone;

Weekly Edit: H Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-3
©Reformation

Mπήκαμε:

Στη λίστα με τις προ-παραγγελίες για το ολοκαίνουργιο φωτογραφικό λεύκωμα με το έργο του Robert Mapplethorpe, 31 χρόνια μετά τον θάνατο του. Αγαπημένος, φωτογενής και ο ίδιος, ερωτικός, ο εκδοτικός οίκος Phaidon συγκέντρωσε χαρακτηριστικές εικόνες του ταλαντούχου φωτογράφου σε ένα βιβλίο, για να θαυμάσουμε ξανά τις φωτογραφίες με τα λουλούδια, σαν still-life μιας εποχής, ιλουστρασιόν, ματ, υποφωτισμένης, τρυφερής, αλλά και τις ασπρόμαυρες εικόνες που τον έκαναν γνωστό σε ένα ευρύτερο κοινό, εντός και εκτός μόδας. Εγώ πάντως, ανακάλυψα το βιβλίο, από την Patti Smith, «φίλη» μου στο Ιnstagram, και ένα ποίημα που έγραψε για να προλογίσει το λεύκωμα και τον «δικό» της Robert. Ακριβώς 250 φωτογραφίες, περισσότερες λέξεις, συναίσθημα για έναν επαναστάτη, έναν καλλιτέχνη, έναν provocateur με αιτία. Ξεχωρίζω το πορτρέτο της Αmanda Lear και της Debbie Harry. Και την μελαγχολία της πορνογραφίας του τότε.

Weekly Edit: H Vogue επιλέγει τα καλύτερα της εβδομάδας-4
©copyright Phaidon

Διαβάστε επίσης | 6 «λαχταριστές» δημιουργίες του Jeremy Scott για τον Moschino

MHT