Παραγγείλαμε:
Ένα ζευγάρι, χειροποίητα σανδάλια Αncient Greek Sandals με κοχύλια, σα να τα έβγαλε το κύμα στην παραλία. Tο δέρμα στο φυσικό του χρώμα, έρχεται σε απόλυτη αρμονία, με κοχύλια που μοιάζουν σα να βρήκαμε ύστερα από μια περιπετειώδη εξερεύνηση στην ακτή, ή δαμάζοντας τα κύματα στα βράχια. Με τα κοχύλια να πρωταγωνιστούν σαν διακοσμητικά στοιχεία και συνειρμικά σύμβολα σε καφτάνια, δερμάτινες τσάντες ή καλάθια, κοκαλάκια για τα μαλλιά, οριακά κιτς, μαγιό με θαλασσινά μοτίβα μέσα (κι έξω) από το βυθό, κοσμήματα και περίτεχνα σανδάλια, μπορούμε να προσποιηθούμε ότι το καλοκαίρι είναι ήδη εδώ και να ακούσουμε τον ήχο της θάλασσας στο υπερμέγεθες κοχύλι που μας κράτησε συντροφιά κι αυτόν τον χειμώνα, δίπλα στο παράθυρο, στο γραφείο. Σαν πρες-παπιέ και μελλοντικό στολίδι για τον λαιμό. Αρχαιοελληνικό; Μπορείτε να το πείτε κι έτσι.
Κρατήσαμε:
Μια τσάντα που θυμίζει χάρτινη σακούλα, κλασική, χωρίς τίποτα να φωνάζει το «όνομα» της, την ιστορία της, εκτός ίσως από το brand της, που έχει κάτι δραματικό, νοσταλγικό, έντονα φορτισμένο. Τα αξεσουάρ Medea, που σκέφτηκαν, σχεδιάζουν και προωθούν δύο Ιταλίδες, δίδυμες, μοντέλα, (Medea και Μedeasisters στο Instagram) με βάση τους το Μιλάνο, η Giulia και η Camilla Venturini, έχουν σαν αφετηρία το φιλμ του 1969 του Pier Paolo Pasolini, «Medea». Για να γεννηθούν τσάντες που θυμίζουν ρετρό, εξαιρετικά απλές και γεωμετρικές χάρτινες σακούλες για τα ψώνια. Θα πρέπει να τις παρατηρήσει κανείς (στις φωτογραφίες τουλάχιστον) για να καταλάβει ότι δεν είναι πλαστικές αλλά φτιαγμένες με ματ δέρμα που μιμείται το πλαστικό. Άραγε να ξέρουν όλες τις λεπτομέρειες για την αληθινή Μήδεια, και πως δεν θα φανταζόμασταν ποτέ τη Μήδεια να φοράει (ή να κρατάει) Medea;
