Δοκιμάσαμε:
Έστω και με το βλέμμα, ένα ρούχο που θυμίζει περισσότερο ρόλο, θα μπορούσε να είναι το ιδανικό κοστούμι για μια χορευτική παράσταση. Με μοντέρνα χορογραφία. Και εκτέλεση. To κιμονό φόρεμα σε κίνηση με την υπογραφή Nidodileda μπορεί να φέρει λουλούδια, να είναι ανοιξιάτικο και καλοκαιρινό μαζί, όμως είναι όσο υποτονικό απαιτεί η εποχή, χρωματικά τουλάχιστον. Γιατί με όλα όσα έχουμε περάσει, μπορεί να αγαπάμε τα χρώματα, να αφήνουμε το μαύρο πίσω μας, όμως προτιμάμε το φως από το σκοτάδι, οτιδήποτε αιθέριο και νεραϊδένιο, όπως το nude φόρεμα Ursa που καλύπτει το σώμα μας όσο θα θέλαμε. Η ποίηση ταιριάζει στη μόδα, και ειδικά σε σύγχρονες ηρωίδες που εμπνέουν και εμπνέονται από το χθες και το τώρα. Τι θα θυμόμαστε από το 2021 χρόνια μετά; Το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα.
Είδαμε:
Μια εικόνα οικεία, από το παρελθόν, ίσως γιατί πάντοτε μου άρεσαν οι ασυμμετρίες και οι αναφορές σε οτιδήποτε αρχαιοελληνικό. Μόλις ανακάλυψα τα μαγιό της Valentina Vasilatou από τη συλλογή Avyssos δεν θα μπορούσα παρά να ξεχωρίσω ένα μαύρο bikini με έναν ώμο, ίσως γιατί θυμήθηκα τη δεκαετία του 80, και την εποχή ακόμη που η Στεφανί του Μονακό έκανε την επανάσταση της, σχεδιάζοντας κι εκείνη μαγιό, ασύμμετρα, σε αναπάντεχα σχέδια. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο φίνο από έναν ώμο γυμνό που φλερτάρει με τον ήλιο, τον αέρα, το αλάτι, με μαγιό που είναι φωτογενή, μονόχρωμα, εμπριμέ, νεορομαντικά, μαξιμαλιστικά, ολόσωμα ή μη, σίγουρα κλασικά και αγαπημένα. Η ιδέα ότι μπορείς να φορέσεις το τοπ με μια φούστα ή μέσα από ένα αυστηρό κοστούμι, δημιουργεί μια επιπλέον ανάγνωση σε ένα καλοκαιρινό αξεσουάρ που μας ταξιδεύει ήδη τόσο κοντά, τόσο μακριά.
