Όσο μιλάει, τη φωνή της χρωματίζουν το πείσμα, η αποφασιστικότητα και η αισιοδοξία ότι στο τέλος της ημέρας όλα θα πάνε καλά. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου είναι μια δυναμική προσωπικότητα, που κατορθώνει να εξισορροπεί με χειρουργική ακρίβεια την αυστηρότητα, την αποτελεσματικότητα και την ευγένεια σε ό,τι κι αν κάνει. Για τέταρτη χρονιά στο τιμόνι της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, του σημαντικότερου πολιτιστικού γεγονότος κάθε καλοκαίρι στη χώρα, η καταξιωμένη σκηνοθέτις με το πλούσιο βιογραφικό και το βαρυσήμαντο επώνυμο –που ποτέ δεν άφησε να την επισκιάσει–, είναι έτοιμη να καταθέσει για άλλη μία χρονιά ένα πολυποίκιλο πρόγραμμα διεθνούς ακτινοβολίας, με αναπάντεχες συμπράξεις, τον πυρήνα του οποίου διαπερνά, όπως δηλώνει, μια πολύ συγκεκριμένη λέξη: ελευθερία. «Φέτος είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη για πολλούς λόγους», λέει.
«Κατ’ αρχάς, γιατί θα δούμε αρκετούς ξένους καλλιτέχνες, πολλοί εκ των οποίων έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και πιστεύω ότι θα κάνουν αίσθηση. Θα δούμε αναπάντεχες καλλιτεχνικές γλώσσες, πολύ ενδιαφέρουσες νέες δραματουργίες και, φυσικά, μεγάλα ονόματα του σύγχρονου θεάτρου και του χορού από το εξωτερικό, όπως ο Frank Castorf, ο θρυλικός πρώην διευθυντής της βερολινέζικης Volksbühne, που έρχεται στην Επίδαυρο να σκηνοθετήσει τη Μήδεια του Ευριπίδη σε δική μας παραγωγή, με ένα ολιγομελές και άκρως δυναμικό καστ Ελλήνων ηθοποιών. Ένα ακόμα μεγάλο στοίχημα για μένα φέτος είναι το Showcase Ελληνικής Δημιουργίας, πρωτοβουλία που εγκαινιάζουμε πιλοτικά για πρώτη φορά στη μακρά ιστορία του θεσμού και η οποία έχει να κάνει με την εξωστρέφεια και την προβολή των Ελλήνων καλλιτεχνών και των ελληνικών παραστάσεων στο εξωτερικό. Τι σημαίνει αυτό; Τον Ιούλιο θα υπάρξουν δύο πενθήμερα συμπυκνωμένης ελληνικής δημιουργίας, με ελληνικές παραγωγές θεάτρου και χορού, απολύτως χρηματοδοτούμενες από το Φεστιβάλ, που έχουν στον πυρήνα τους ζητήματα όπως η ενδυνάμωση της γυναίκας ή η ορατότητα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Κατά τη διάρκειά τους, διεθνείς προσκεκλημένοι, από υπεύθυνους προγραμματισμού μέχρι καλλιτεχνικούς διευθυντές φεστιβάλ και φορέων του εξωτερικού, θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν μια ευρεία επιλογή έργων Ελλήνων δημιουργών και να γνωρίσουν τους Έλληνες καλλιτέχνες μέσα από δράσεις δικτύωσης, με απώτερο στόχο αυτοί ή οι παραστάσεις τους να ταξιδέψουν έξω. Θέλω να ελπίζω ότι αυτή η πρωτοβουλία θα αποφέρει γόνιμους καρπούς για τους καλλιτέχνες μας και την προβολή της ελληνικής δημιουργίας εκτός συνόρων».
Η εξωστρέφεια είναι μια σημαντική λέξη για την ίδια και το όραμά της, κάτι που όπως παραδέχεται δεν χρειάζεται μόνο όρεξη, αλλά και χρήματα. «Είμαστε σε μια περίοδο που, ενώ τα πάντα ακριβαίνουν, τα χρήματα για τον πολιτισμό παγκοσμίως λιγοστεύουν. Για το Showcase, λόγου χάρη, θα προτιμούσα να έχω ξεχωριστό budget. Το καλό είναι ότι, επειδή αφορά μια ενέργεια που κοιτάει στο μέλλον και έρχεται να ενισχύσει το ελληνικό στίγμα στο διεθνές στερέωμα, βλέπουμε μεγάλο ενδιαφέρον και από ιδιώτες χορηγούς, που ελπίζω ότι θα μείνουν κοντά μας». Η εξωστρέφεια μεταφράζεται και στα πολλά ταξίδια που κάνει, από την Ευρώπη μέχρι τη Λατινική Αμερική, αναζητώντας στον παλμό της σύγχρονης παγκόσμιας δημιουργίας τις παραστάσεις που θα ήθελε να φέρει στην Ελλάδα. «Υπάρχουν παραστάσεις που μπορεί να θέλω να φέρω στο Φεστιβάλ, αλλά είναι πολύ ακριβές. Υπάρχουν και σημαντικοί καλλιτέχνες που θα ήθελα να φέρω, λόγου χάρη, στην Επίδαυρο, αλλά φοβούνται τη μεγάλη της κλίμακα ή το ότι έχουν στη διάθεσή τους λίγες μέρες προβών και το αποφεύγουν», παραδέχεται.
Τη ρωτώ για τη δυναμική του Φεστιβάλ στο εξωτερικό και ακούγεται ιδιαίτερα θερμή. «Έχουμε ανοίξει έναν ωραίο δρόμο έξω με τις διεθνείς συμπαραγωγές που αναλαμβάνουμε, κάτι που εξελίσσεται χρόνο με τον χρόνο. Σε πολλές παραστάσεις που θα δείτε και φέτος είμαστε συμπαραγωγοί. Δεν τις προσκαλούμε απλώς, βάζουμε χρήματα για να γίνουν. Αυτό έχει σημασία για την ορατότητα του Φεστιβάλ, γιατί, όταν η παράσταση ταξιδεύει ανά τον κόσμο, μαζί ταξιδεύει και το όνομά μας. Οι ξένοι μάς θεωρούν σοβαρούς εταίρους και πλέον μας ζητούν εκείνοι να συνεργαστούμε». Η διεύρυνση του κοινού είναι ακόμα ένα μεγάλο στοίχημα για την ίδια φέτος. «Πέρυσι είδαμε ότι οι κύκλοι του street dance, του hip hop και της ηλεκτρονικής μουσικής προσέλκυσαν ένα ηλικιακά νεαρότερο κοινό, άτομα που δεν είχαν έρθει ποτέ ξανά στο Φεστιβάλ. Αυτό για μένα είναι μεγάλο κέρδος. Παράλληλα, οφείλουμε να χτίζουμε τους μελλοντικούς θεατές, γι’ αυτό και δίνουμε μεγάλη σημασία στα καλλιτεχνικά εργαστήρια εφήβων που διεξάγονται τον χειμώνα ή στη θεατρική απασχόληση για παιδιά που γίνεται στην Επίδαυρο, όσο οι γονείς τους παρακολουθούν την παράσταση. Την ίδια στιγμή, οφείλουμε να έχουμε στο πρόγραμμα παραστάσεις για τους φίλους του θεσμού που μας παρακολουθούν χρόνια. Το Φεστιβάλ οφείλει να είναι ανοιχτό προς όλους και προσπαθώ πολύ να μην αφήνω καμία μερίδα του κοινού απέξω».