Γεννήθηκα στο Λονδίνο. Όταν ήμουν μικρός δεν ονειρευόμουν να κάνω καριέρα στο hairstyling. Μέχρι που μια μέρα, στο οικογενειακό κατάστημα ρούχων που διατηρούσαμε, μια θεία μου με ρώτησε τι θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου και όταν της απάντησα ότι δεν ήξερα, μου πρότεινε να γίνω κομμωτής. Το βρήκα ωραία αφορμή για να μην πάω στο σχολείο και την επόμενη άρχισα να αναζητώ δουλειά. Ήταν το 1958 και ήμουν 15 χρονών. Με προσέλαβαν ως μαθητευόμενο σε ένα κομμωτήριο, όπου άντεξα περίπου έξι μήνες. Επέμενα ωστόσο και μέχρι τα 24 μου είχα καταφέρει να εργάζομαι στο κορυφαίο σαλόνι Michaeljohn, στο Mayfair του Ηνωμένου Βασιλείου. Ξεκίνησα εκεί ως ο πρώτος κομμωτής αμέσως μόλις άνοιξε και μετά από τέσσερις μήνες με κάλεσαν για μια συνεργασία από το περιοδικό Queen. Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία, που ο φωτογράφος Norman Eales άρχισε να με χρησιμοποιεί συνέχεια.
View this post on Instagram
Μετά πήγα στο Παρίσι για να χτενίζω στις collections με τον φωτογράφο Duffy. Ήμουν σε πολύ καλό δρόμο! Έκανα τις δικές μου προτάσεις, που με έβαλαν δυναμικά στον χώρο – μία από αυτές ονομάστηκε The Lions Mane από τον αρχισυντάκτη του τότε ολοκαίνουργιου αγγλικού Cosmopolitan και ήταν όντως σαν χαίτη λιονταριού με πολλά layers, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει. Το 1974 μετακόμισα στη Νέα Υόρκη και εργάστηκα στο κορυφαίο Cinandre, ένα hair emporium με τέσσερις ορόφους. Έπρεπε όμως να αλλάξω το όνομά μου από David σε Harry, γιατί στην ομάδα υπήρχε ήδη ένας David. Οι πρώτοι τέσσερις μήνες εκεί ήταν εφιαλτικοί! Από το να ασχολούμαι με 28 πελάτες την ημέρα ως δημιουργικός διευθυντής στο Λονδίνο, είχα καταντήσει να αλλάξω όνομα, να έχω δύο πελάτες ημερησίως και να αναλάβω τέσσερις απαίσιες φωτογραφίσεις. Μέχρι που έγινε η σημαδιακή συνάντηση με την Polly Mellen της Vogue. Ήμουν υποστηρικτής των φυσικών μαλλιών και η Polly με άφησε να κάνω ό,τι ήθελα. Όλα τα μοντέλα με αγαπούσαν, γιατί τις έκανα να δείχνουν φυσικές, κάτι πολύ μοντέρνο και φρέσκο. Για τη Vogue ήταν και η δουλειά που απογείωσε την καριέρα μου, με φωτογράφο τον Richard Avedon και μοντέλα τις Rene Russo, Rosanne Vela, Beverly Johnson και Patti Hansen. Τους έκανα ένα καλό κούρεμα και μετά έφτιαξα τα μαλλιά τους με τα χέρια μου, χωρίς πιστολάκι, χωρίς rollers. Η Vogue και ο Avedon το λάτρεψαν. Αυτή η φωτογράφιση με έβαλε πραγματικά στον χάρτη το 1976.