Αλήθεια, το ξέρατε πως τα σακουλάκια από τα πατατάκια δεν ανακυκλώνονται; Και πως κάθε εβδομάδα, τρώμε πλαστικό ισοδύναμο με το μέγεθος μιας πιστωτικής κάρτας; Οι θάλασσες το 2050 θα έχουν περισσότερο πλαστικό από ψάρια. Το πλαστικό μιας χρήσης είναι εχθρός του πλανήτη και της υγείας μας. Αδύνατη η σωτηρία του κόσμου; Όχι για τους πράκτορες της Ελένης Ανδρεάδη!
Οι Πράκτορες του Πλανήτη ξεκίνησαν σαν ιδέα όταν η συγγραφέας ζούσε στο Λονδίνο και εργαζόταν ως περιβαλλοντικός σύμβουλος στο ντοκιμαντέρ Climate of Change της Participant Media (εταιρεία παραγωγής του Μια Ενοχλητική Αλήθεια του Αλ Γκορ). Μια από τις ιστορίες της ταινίας είναι για μια ομάδα παιδιών στην Ινδία που είχαν καταφέρει να εξαλείψουν την πλαστική σακούλα στο χωριό τους. Εντυπωσιάστηκε από την αποφασιστικότητα τους. Η αντίθεση του πόσο αποφασιστικά έδρασαν αυτά τα παιδιά, και του πόσο χασομερούν οι ενήλικες, της εμφύσησε την ιδέα να δημιουργήσει μια πλατφόρμα που θα δίνει στα παιδιά την ενημέρωση και τα εργαλεία να κινητοποιηθούν. Όταν γύρισε στην Ελλάδα, μετά από δώδεκα χρόνια στο εξωτερικό, ίδρυσε την ΜΚΟ «Πράκτορες του Πλανήτη».
Με το τέχνασμα της υιοθέτησης ρόλου του μυστικού πράκτορα για την υπηρεσία της Περιβαλλοντοπόλ, που εντοπίζει παιδιά στον κόσμο να την βοηθήσουν στο περιβαλλοντικό έργο της καθώς οι ενήλικες έχουν αποτύχει, βοήθησε στην εκπαίδευση δεκάδων χιλιάδων παιδιών σε θέματα, όπως η κλιματική κρίση και τα απορρίμματα. Ακολούθησαν τα βιβλία, το πρώτο από τα οποία βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων. Για την ίδια, η «αειφορία πηγάζει πρωτίστως από τον σεβασμό για τον συνάνθρωπο και το κοινό καλό. Είναι παιδεία».
