Έχοντας προβληματιστεί για μήνες από τυχόν σημάδια κορωνοϊού στις δύο μου κόρες, η ειρωνεία πως θα έφτανε η στιγμή να εύχομαι η μεγαλύτερη να είχε διαγνωστεί με Covid-19 και όχι με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 – παρόλο που κάτι μέσα μου ήξερε την αλήθεια – με ταρακούνησε βαθιά.
Μέσα σε διάστημα πέντε ημερών, η 8χρονη κόρη μου είχε μεταμορφωθεί από ένα σώμα γεμάτο ασυγκράτητη ενέργεια, σε ένα πλάσμα που με τα βίας σηκωνόταν από τον καναπέ. Τα κοκκινωπά της μάγουλα έμοιαζαν χλωμά και αδυνατισμένα. Με τον άντρα μου ανταλλάσσαμε ματιές ανησυχίας όσο εκείνη έμπαινε εσπευσμένα στο νοσοκομείο στις 26 Απριλίου. Στο Zoom που είχαμε με τον οικογενειακό μας γιατρό, καταλάβαμε πόσο κρίσιμες είναι αυτές οι στιγμές. Κάθε λεπτό μετρούσε. Η μικρή έχανε τα λόγια της, τα βλέφαρά της έκλειναν.
Η διάγνωση του διαβήτη τύπου 1
Μετά από εκτενή έλεγχο για Covid-19 στην παιδιατρική πτέρυγα του νοσοκομείου Chelsea and Westminster του Λονδίνου, οι γιατροί διέγνωσαν την Betta με διαβήτη τύπου 1 σε λιγότερο από 40 λεπτά. Συγκεκριμένα, η μικρή έπασχε από διαβητική κετοξέωση – με επικίνδυνα υψηλές τιμές σάκχαρου στο αίμα της – πάθηση που αν αφεθεί μπορεί να προκαλέσει κώμα ή και θάνατο. Εμείς τη διαβεβαιώσαμε πως όλα θα πάνε καλά, πιέζοντας τους εαυτούς μας με ό,τι είχαμε.
