Πριν από λίγους μήνες, ένας στενός μου φίλος έκανε coming out στους γονείς του ως gay. Είναι σχεδόν 30 χρονών. Άρχισε να μου αφηγείται το σοκ της μητέρας του, τα παγωμένα βλέμματα, τις χιλιάδες απορίες αλλά και την αγάπη, η οποία στο τέλος –ναι–, όσο μελό κι αν ακούγεται, όλα τα νικάει, όταν υπάρχει. Χωρίς να το καταλάβω, άρχισα να σωματοποιώ το συναίσθημα του να ζεις τόσα χρόνια κρύβοντας τον αληθινό εαυτό σου από τους πιο δικούς σου ανθρώπους και με έπιασε ένα παρατεταμένο σφίξιμο στο στομάχι. Όταν τον ρώτησα πώς αισθάνθηκε, μου είπε: «Ήταν λες κι έφυγε από πάνω μου όλη η ενοχή του πλανήτη, μια ενοχή που με βάραινε χωρίς λόγο». Αυτή η φράση τριγυρνούσε για καιρό στο μυαλό μου, κάπως ανεξήγητα. Ερχόταν στη σκέψη μου καθημερινά, λες και προσπαθούσε να μου θυμίσει κάτι ή καλύτερα σαν να μου ψιθύριζε «δεν πρέπει να ξεχνάς». Εκείνη την περίοδο, είχαμε ήδη αρχίσει τις συζητήσεις με την ομάδα για το τεύχος Ιουνίου. Ο Ιούνιος είναι ο μήνας του Pride. Αυτόματα ήρθε πάλι στον νου μου αυτή η φράση και το τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας πέρασε όλο, ως διά μαγείας, από μπροστά μου. Εδώ και δύο χρόνια παίρνουμε υπερήφανα θέση για τα LGBTQIA+ δικαιώματα. Η λέξη «συμπεριληπτικότητα» είναι το μότο μας. Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή αυτή η λέξη να ανθίσει μέσα σε ένα ολόκληρο τεύχος. Εξήντα εννέα χώρες απαγορεύουν σήμερα την ομοφυλοφιλία! Η Ελλάδα, χώρα του δυτικού κόσμου, δεν επιτρέπει ακόμη τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και δεν δίνει στα ομόφυλα ζευγάρια το δικαίωμα να τεκνοθετήσουν, παρόλο που υπάρχουν τόσα παιδιά μόνα, περιμένοντας κάποιους να τα φροντίσουν και να τα περιβάλουν με αγάπη. Οι σελίδες που ακολουθούν είναι αφιερωμένες στην περηφάνια, την αγάπη, την ορατότητα και την αποδοχή. Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που εν έτει 2021 υφίστανται bullying για το φύλο τους, τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους, τον τρόπο που ντύνονται και εκφράζονται. Σε όλους αυτούς που στερούνται βασικά δικαιώματα, όπως οι ίσες ευκαιρίες στην εργασία, ο γάμος και η τεκνοθεσία. Σε όλους εκείνους που τρέμουν να κάνουν coming out, επειδή φοβούνται την αντίδραση της οικογένειάς τους. Εμείς στεκόμαστε στο πλευρό τους και σας διηγούμαστε ιστορίες υπέροχων ανθρώπων που αγωνίζονται για τα LGBTQIA+ δικαιώματα, μας κάνουν περήφανους με το έργο τους και ανοίγουν τον δρόμο στις επόμενες γενιές να ζήσουν σε έναν πραγματικά ελεύθερο κόσμο. Ας βάλουμε, επιτέλους, στην άκρη τα στερεότυπα, τις προκαταλή–ψεις, τα «αλλά» και ας καταλάβουμε βαθιά μέσα μας το αυτονόητο: πρέπει να είμαστε όλοι περήφανοι γι’ αυτό που είναι ο καθένας.
______________________________________________________________
A few months ago, a close friend of mine came out to his parents as gay. He is almost 30 years old. He narrated his mother’s shock, the ice-cold looks, the thousands of questions and the love, which in the end – yes –, as corny as it may sound, defeats everything, when it’s there. Without realizing it, I started somatizing the feeling of hiding your true self from the people close to you for so many years and I got a hollow feeling in my stomach. When I asked him how he felt, he said: “It was as if all the guilt in the planet lifted off me, a guilt that I was burdened with for no reason”.
This phrase circled my mind for a while, somewhat inexplicably. It visited my thoughts on a daily basis, as if it was trying to remind me something, or rather as if it was whispering, “you shall not forget”. At the time, we had already begun discussing the June issue with the team. June is Pride month. This phrase automatically came to mind and the issue in your hands magically flashed before my eyes. For the past two years, we‘ve been proudly supporting LGBTQIA+ rights. The word “inclusivity” is our motto. And now is the time for this word to flourish in a Vogue Greece issue.
Today, homosexuality is banned in sixty-nine countries! Greece, a country in the western world, still doesn’t allow marriage between people of the same sex and won’t give homosexual couples the right to having children, even though so many children are alone and waiting for people to love and take care of them. The following pages are dedicated to pride, love, visibility and acceptance. To all those people that in the year 2021 still experience bullying for their gender, their sexual orientation, the way they dress and express themselves. To all those who are deprived of fundamental rights, such as equal opportunities in the workplace, marriage and having children. To all those who are afraid of coming out, because they don’t know how their families will react. We stand by them and narrate the stories of wonderful people that fight for LGBTQIA+ rights, make us proud with their work and carve the way for next generations to live in truly free world.
Let’s finally tear down stereotypes, prejudice and all the “buts” and let us deeply understand what should be self-evident: we should all be proud of who we are.
Διαβάστε επίσης | Editorial: The Skin We live In
