Ένα ηλιόλουστο απόγευμα στην καρδιά της πόλης του Μεξικού, στην πλατεία έξω από το Bellas Artes concert hall, μερικές δεκάδες γυναίκες έχουν απλώσει τα εμπορεύματά τους. Μοβ και πράσινες μπαντάνες, λατινοαμερικανικά σύμβολα κατά της έμφυλης βίας και υπέρ της νομιμοποίησης των εκτρώσεων, κοσμούν τους λαιμούς αυτών των γυναικών. Είναι νεαρές και μεγαλύτερες, έφηβες και γιαγιάδες, φοιτήτριες, ακτιβίστριες και επαγγελματίες. Άλλες έχουν τατουάζ, άλλες πράσινα μαλλιά. Άλλες καλύπτουν τα πρόσωπά τους με μαύρα balaclava. Μια γυναίκα θηλάζει το μωρό της, άλλη απλώνει τα χειροποίητα κοσμήματά της. Πωλούν κρύσταλλα, χάντρες, κάλτσες, περίτεχνα σκαλισμένα αντικείμενα.
Λία μέτρα πιο κάτω ένα ακόμα γκρουπ γυναικών με ένα τεράστιο ροζ γυναικείο σύμβολο, απλώνει τα εμπορεύματά της. Δεν πρόκειται όμως για μια απλή υπαίθρια αγορά, αλλά για ένα κίνημα αφιερωμένο σε όλα τα θύματα γυναικοκτονίας στο Μεξικό.
Η αστυνομία επιβλέπει τις γυναίκες από απόσταση. Μπορεί αυτή η μάζωξη να φαίνεται αθώα, κάθε μέρα όμως αποτελεί και μια μικρή νίκη. Πρόκειται για την Mercadita Feminista, την πρώτη φεμινιστική αγορά, μέρος ενός κινήματος που γεννήθηκε μέσα στην πανδημία, μετά από όλες αυτές τις δουλειές που χάθηκαν λόγω Covid και λόγω της μεγάλης αύξησης της βίας κατά των γυναικών στο Μεξικό.
Για να φτάσουν να μπορούν να πωλούν τα εμπορεύματά τους σε αυτή την πλατεία ή στους σταθμούς του μετρό όπου ξεκίνησε η Mercadita, αυτές οι γυναίκες συνελήφθησαν, απειλήθηκαν, χτυπήθηκαν, εκβιάστηκαν, από την αστυνομία και από άλλα δίκτυα υπαίθριων πολιτών. Αυτές οι γυναίκες όμως επέμειναν στο δικαίωμά τους, γιατί η Mercadita δεν είναι απλά μια αγορά, αλλά μια κίνηση διαμαρτυρίας.