the-x-file-όταν-ο-σίλβιο-είχε-αϋπνία-291418
©Unsplash

Δεν με εκπλήσσει γιατί κι εγώ έχω μπει στην εφαρμογή του Οutnet κι έχω αγοράσει περιττά ρούχα μέσα στη νύχτα, σε αυτήν την κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου που ο Μαρσέλ Προυστ περιγράφει στην αρχή του «Σουάν». Μόνο που ο Μπερλουσκόνι αγόραζε φτηνότερα έργα από το μαγιό που βρήκα σε προσφορά στο 30% της τιμής κι αυτό είναι ήδη πρόβλημα: για την τέχνη, την αντίληψη του Καβαλιέρε για αυτήν αλλά και το δικό μου πορτοφόλι. Φαίνεται λοιπόν ότι ο Μπερλουσκόνι έβαζε πλαφόν στα έργα που αγόραζε, κάπου 100 ευρώ (το κάνω κι εγώ, αλλά σε μαγιό). Ετσι μάζεψε 25.000 ευτελή έργα στη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής του (συμπεραίνω ότι οι νύχτες αγρύπνιας ήταν ατελείωτες). Τα περισσότερα αγοράστηκαν σε μεταμεσονύχτιες δημοπρασίες, το ιταλικό ισοδύναμο της γκαλερί Μοιραράκη και ο στόχος του ήταν να γίνει μεγαλοσυλλέκτης.

Τα θέματα των περισσότερων έργων είναι γυμνές γυναίκες και η Παναγία, που επίσης βγάζει νόημα αν αναλογιστεί κανείς την αμφίθυμη σχέση με το φύλο: είτε πλήρη απαξίωση μέσω μπούνγκα μπούνγκα πάρτι είτε εξιδανίκευση δια της τυφλής αφοσίωσής του στην Μάμα Ρόζα, τη μητέρα του, η οποία ήταν και η θερμότερη οπαδός του. Οι κληρονόμοι του δεν ξέρουν τώρα τι να κάνουν αυτήν τη συλλογή για πέταμα, για την οποία πληρώνουν 800.000 δολάρια το χρόνο για αποθήκευση. Συνολικά δαπάνησε 20 εκ. ευρώ για τα έργα, κριτήριο για την αγορά των οποίων ήταν μάλλον η ποσότητα παρά η ποιότητα.

Είναι αστείο αν αναλογιστεί κανείς ότι με αυτά τα χρήματα θα μπορούσε να αγοράσει ακόμη κι έναν ή αρκετούς αυθεντικούς Πικάσο, για παράδειγμα τo ύστερο έργο του ζωγράφου «Μπούστο γυναίκας», το οποίο πωλήθηκε πριν τρεις μήνες 3,4 εκ. ευρώ από οίκο δημοπρασιών στην Κολωνία. Ακόμη όμως κι αν γνώμονας ήταν η ποσότητα παρά η ποιότητα καλύτερο θα ήταν να αγοράζει καλοφτιαγμένες αναπαραγωγές σημαντικών έργων, παρά αυθεντικά κακότεχνα έργα χωρίς καμία καλλιτεχνική αξία.

Αν το σκεφτεί κανείς τυχερός είναι ο φτωχός που έχει στο δωμάτιό του μία κορνιζωμένη αφίσα ενός έργου του Εγκον Σίλε αξίας 15 ευρώ από κάποιο βιεννέζικο μουσείο παρά μια Παναγία του Καβαλιέρε αξίας 150 ευρώ. Τόσο ήταν το ποσό με το οποίο «χτύπησε» τον πίνακα ο Μπερλουσκόνι ένα βράδυ που δεν κατάφερε να κλείσει μάτι το 2018.