Το νέο βιβλίο του Tom Ford αποκλειστικά στη Vogue

ΗΒ: Γυρνώντας πίσω τον χρόνο σε εκείνη την περίοδο της ζωής σας, ανακαλύψατε και κάτι που δεν περιμένατε;

ΤF: Φυσικά. Πραγματικά, εξεπλάγην όταν συνειδητοποίηση πόση δουλειά έχω κάνει. Σχεδίαζα γυναικεία και ανδρικά ρούχα, έχτιζα μαγαζιά, μπήκα στον κόσμο της ομορφιάς. Δούλεψα πολύ και αυτό με κάνει να νιώθω καλά.

ΗΒ: Θέλατε από την αρχή να είστε τόσο πολυάσχολος;

ΤF: Δεν κοιμάμαι πολύ. Απολαμβάνω τη δουλειά. Πραγματικά, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τη δουλειά μου, πυροδοτεί κάτι μέσα μου. Συνήθως λειτουργώ καλύτερα όταν κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα, επειδή είμαι ενθουσιασμένος για το ένα και αυτός ο ενθουσιασμός περνάει και στα άλλα. Έτσι, νιώθω δημιουργικός, αλλά παράλληλα συνειδητοποιώ και πόσο γρήγορα κυλούν όλα. Θα ήθελα να έχω λίγο περισσότερο χρόνο να κάτσω σε ένα καφέ και να απολαύσω μία a Coca Light και μια ομελέτα, αλλά αυτή τη στιγμή τα βλέπω όλα μέσα από το πρίσμα της απώλειας του Richard.

ΗΒ: Νιώθω πως το πρώτο βιβλίο σας επισφράγισε την κληρονομιά που αφήσατε στον Gucci και τον Saint Laurent. Πώς βλέπετε την καριέρα σας τότε από τη σημερινή σας θέση;

ΤF: Ο βασικότερος λόγος που έγραψα το πρώτο μου βιβλίο ήταν η πορεία μου σε αυτούς τους δύο οίκους. Φυσικά και οι δύο υπήρχαν πριν πάω εγώ, αλλά όσον αφορά τον Gucci δεν υπήρχαν σόου πασαρέλας πριν πάω. Όπως δεν υπήρχαν και πλήρεις συλλογές. Αυτό που λέω και στο βιβλίο είναι πως μία φορά αφήνεις το στίγμα σου στον κόσμο. Εγώ έγραψα ιστορία στον Gucci και μετά στον Saint Laurent, για αυτό και ήθελα να πάρω αυτές τις στιγμές μαζί μου, να αφήσω το όνομά μου εκεί.

ΗΒ: Πώς αντιλαμβανόσασταν τον κόσμο το 2004, όταν ολοκληρώσατε το βιβλίο;

ΤF: Όταν έφυγα από το Gucci Group ήμουν συντετριμμένος. Πίστευα πως θα πάρω σύνταξη και θα αποσυρθώ, αλλά γρήγορα κατάλαβα πως δεν μου άρεσε να μην έχω φωνή στη σύγχρονη κουλτούρα. Δεν ήμουν ευτυχισμένος γιατί δεν ικανοποιούσα τις δημιουργικές μου ανάγκες, αυτές που με γύρισαν και πίσω στον κόσμο της μόδας. Αυτή η βιομηχανία κινείται τόσο γρήγορα και μου είχε λείψει αυτό. Ελπίζω να απάντησα στην ερώτησή σας.

ΗΒ: Στο βιβλίο, ήσασταν πολύ ειλικρινής για τα πράγματα που σας τροφοδοτούσαν ενέργεια.

Εννοείτε την κοκαΐνη;

ΗΒ: Ναι, και την κοκαΐνη. Ποια ήταν η στιγμή που αποφασίσατε να γυρίσετε σελίδα;

ΤF: Μιλάω πολύ για αυτό το θέμα στο βιβλίο. Δεν σταμάτησα να πίνω μέχρι που ξεκίνησα το δικό μου brand. Όταν ήμουν αλκοολικός, και ακόμα είμαι ίσως, ήμουν ακόμα πιο παραγωγικός. Δεν με εμπόδιζε από το να δουλεύω, μέχρι κάποια στιγμή που το έκανε. Τότε ήταν που κατάλαβα ότι πρέπει να σταματήσω.

ΗΒ: Τώρα είστε vegan, σωστά;

ΤF: Είμαι vegan τα τελευταία 4 χρόνια, αλλά πλέον τρώω λίγο ψάρι μια στο τόσο. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν κάνω ναρκωτικά. Πίνω καφέ, παίζω τένις, φροντίζω τον γιο μου. Ζω μια άλλη ζωή. Μπορεί να ακούγεται βαρετό, δεν ξέρω, πάντως δεν έχω καμία επιθυμία να πιώ αλκοόλ. Ο βιγκανισμός ήρθε στη ζωή μου μετά την ταινία What the Health?, εκεί κατάλαβα πως δεν χρειάζομαι το κρέας πια.

ΗΒ: Wow. Το δεύτερο βιβλίο εξερευνά την καριέρα σας ως σκηνοθέτης;

ΤF: Πάντα λάτρευα τον κινηματογράφο και ήθελα να κάνω ταινίες. Υπάρχουν κάποιες ιστορίες που δεν μπορούν να ειπωθούν στη μόδα. Μπορείς να κοιτάξεις πίσω και να θαυμάσεις κάτι, αλλά ποτέ δεν θα έχει τη ζωντάνια που είχε την πρώτη φορά που το είδες σε κάποιον άνδρα ή κάποια γυναίκα. Αυτή η «ορμή» δεν ξαναδημιουργείται στη μόδα, ενώ στον κινηματογράφο μπορεί να ξαναγεννηθεί. Ξέρεις από την αρχή πως μια παλιά ταινία που δεν έχεις δει, είναι σαν νέα ταινία. Επειδή είναι ζωντανή και τη βιώνουμε όπως ο σκηνοθέτης θέλει να τη βιώσουμε. Είναι μια πιο μόνιμη εκδοχή της ιστορίας που θες να πεις. Για αυτό και πάντα ήθελα να κάνω κινηματογράφο και έτσι αγόρασα και σπίτι στο LA στα μέσα της δεκαετίας του 90. Δεν ήθελα ο κόσμος να το δει σαν κάτι αστείο όμως – που το είδε, και μιλάω για αυτό στο βιβλίο.

ΗΒ: Το πήραν όντως σαν αστείο;

ΤF: Ναι. Μου έπαιρναν συνεντεύξεις και μου έλεγαν πως δεν πήραν στα σοβαρά τα λεγόμενά μου. Το είδαν σαν μεγάλη έκπληξη, αλλά και εγώ εξεπλάγην που δεν κατάλαβαν πως από τη στιγμή που είπα ότι μπορούσα να το κάνω, θα το έκανα όντως. Η μόδα είναι μαγική και τη λατρεύω αλλά για αυτό που είμαι περισσότερο περήφανος είναι το A Single Man. Αγαπώ και το Nocturnal Animals, αλλά η πρώτη ταινία ήταν πολύ πιο προσωπική. Τότε είχα πει πως όταν μεγαλώσει ο γιος μου, αν θέλει να μάθει τα πάντα για εμένα, μπορεί να δει αυτή την ταινία. Ταύτισα τον εαυτό μου με τον χαρακτήρα του George και ήταν το πιο διασκεδαστικό και ενθαρρυντικό πράγμα που έχω κάνει. Θέλω σίγουρα να κάνω και άλλες ταινίες, δεν ξέρω πως θα προλάβω, αλλά το θέλω πολύ.

ΗΒ: Μήπως το γεγονός πώς η ταινία είναι τόσο προσωπική σε απέτρεψε από το να την ξαναδείς;

ΤF: Όχι για μένα ήταν μια μορφή έκφρασης και απελευθέρωσα πολλά από το σύστημά μου μέσω αυτής. Θυμάμαι τον Karl [Lagerfeld] να λέει πως δεν κοιτάει ποτέ πίσω, παρά μόνο μπροστά, και εγώ να σκέφτομαι πως αυτό είναι ηλίθιο. Με τα χρόνια όμως συνειδητοποίησα πως το έκανα και εγώ. Δειπνήσαμε κάποια στιγμή μαζί όταν ήμουν 38 και είχα κάνει την πρώτη μου επιτυχία. Τρώγαμε στο Caviar Kaspia, η καριέρα μου απογειωνόταν στον Gucci και εγώ δεν μπορούσα να νιώσω τίποτα. Δεν το πίστευα, αλλά δεν αισθανόμουν τίποτα. Ο Karl μου είπε πως αυτό έρχεται αργότερα και πώς θα απολαύσω την επιτυχία στο μέλλον. Τον άκουσα, αλλά αυτό που είπε ερχόταν σε κόντρα με το ότι δεν κοιτούσε ποτέ πίσω. Ήταν αλήθεια πάντως, όντως αργότερα αναρωτιόμουν πώς τα έκανα όλα αυτά, πώς τα κατάφερα, χτίσαμε ένα ολόκληρό brand στον Gucci. Μέχρι και ο Jay Z έγραψε κομμάτι για εμένα. Είναι τρελό αλλά δεν είναι και κάτι που σκέφτομαι όλη μέρα. Τώρα σκέφτομαι τι θα κάνω για το σόου μου τον Φεβρουάριο.

ΗΒ: Πρέπει να ομολογήσω πως σκεπτόμενος την πασαρέλα του 2010 μου φαίνεται σουρεάλ που δεν επιτρεπόντουσαν οι φωτογραφίες.

ΤF: Δεν ξέρω αν κατάλαβε ποτέ κανείς γιατί απαγόρευσα αυτές τις φωτογραφίες. Σκεπτόμουν λανθασμένα πως οι πελάτισσές μου δεν θα ήθελαν να δουν τα ρούχα που θα αγοράσουν φορεμένα στα περιοδικά 5 μήνες πριν μπορούν να τα φορέσουν οι ίδιες. Ήμουν λάθος. Οι γυναίκες θέλουν να βλέπουν φορεμένα τα ρούχα γιατί τους δίνει ιδέες, αυτοπεποίθηση και οικειοποίηση μαζί τους. Δεν θα πω πως το σόου ήταν αποτυχία γιατί εκείνη τη δεδομένη στιγμή ήθελα να παρουσιάσω κάτι για όλες τις γυναίκες, όλα τα στιλ, όλες της ηλικίες. Κοιτώντας πίσω, ήταν ένα υπέροχο σόου, σε ένα ωραίο χώρο και ωραίο vibe.

ΗΒ: Eίσαι πάντα επίκαιρος. Πώς τα καταφέρνεις;

ΤF: Αυτό είναι μια αλήθεια. Η μόδα έχει αλλάξει δραματικά. Δεν μπορείς να την ξεγελάσεις, ούτε μπορείς να σχεδιάζεις ρούχα στα οποία δεν πιστεύεις. Για αυτό και δεν το κάνω. Κινούμαι με βάση τη διαίσθηση, αλλά δεν ανήκω στη γενιά που μεγάλωσε στον ψηφιακό κόσμο. Ούτε θέλω. Eίμαι ο εαυτός μου και χαίρομαι που έχω και νεαρούς πελάτες, αλλά και πελάτες που με ξέρουν από τότε που ήμουν στον Gucci και με εμπιστεύονται ακόμη.

ΗΒ: Διαβάζοντας ξανά το βιβλίο, για τι είσαι πιο περήφανος;

ΤF: Είμαι περήφανος για την ύπαρξη αυτού του βιβλίου. Εκτός από αυτό όμως είμαι περήφανος και για το τραγούδι του Jay Z. Είναι πραγματικά σουρεάλ να βλέπεις χιλιάδες ανθρώπους να φωνάζουν το όνομά σου. Αναρωτιέσαι ποιος είναι αυτός. Πολλοί άνθρωποι που δεν είχαν ιδέα ποιος είμαι με έμαθαν μετά από αυτό το κομμάτι. Ήμουν τόσο τυχερός. Οι πόρτες ανοίγουν στη ζωή και πρέπει να ξέρεις πότε να αδράξεις την ευκαιρία. Όπως είπε και ο Richard “It’s a lot of water under the bridge”, που σημαίνει πως πέρασαν πολλά χρόνια.

Το νέο βιβλίο του σχεδιαστή είναι διαθέσιμο για preorder στο  TomFord.com και στο  Rizzoli.

Διαβάστε επίσης | Η Anna Wintour έχει γενέθλια και μοιράζεται 5 συμβουλές