Δοκιμάσαμε:
Φουτουριστικά μοτίβα, επαναλαμβανόμενα, εμμονικά σχεδόν. Μου αρέσει να αναζητώ ελληνικά brands που έχουν δημιουργήσει τη δική τους εικαστική διάλεκτο. Στην Romina Karamanea είχα ήδη ξεχωρίσει παλτό με patchwork, σαν ένα έργο τέχνης που φοριέται και ζωντανεύει σε κίνηση, με μίνιμαλ αξεσουάρ για να πρωταγωνιστεί το ρούχο. Οι διαφορετικές υφές επιβάλλουν σχεδόν έναν κανόνα: αυστηρή δομή. Μαζί με την αισθητική του Βauhaus, δεν μπορείς παρά να νιώσεις την αγάπη για την αρχιτεκτονική και τις καμπύλες στο γυναικείο σώμα. Είναι η στιγμή που το παρελθόν συναντά το μέλλον. Μέσα σε αυτό το ταξίδι στον χρόνο, ξεχώρισα ένα κυκλικό τοπ, ένα abstract φόρεμα και βρέθηκα να προσπαθώ να αποφασίσω ανάμεσα σε μια τετράγωνη και μια κυκλική φούστα. Δεν θυμάμαι τι βαθμό είχα στην τριγωνομετρία, όμως είμαι σίγουρη ότι μόλις επιλέξω και την απόχρωση που θέλω, θα τα ξαναθυμηθώ όλα.

Φορέσαμε:
Mαγιό Norma Kamali, αγαπημένη σχεδιάστρια από προηγούμενες δεκαετίες, με έμφαση πάντοτε στην ασυμμετρία. Το ολόσωμο, μαύρο μαγιό με mesh που ανακάλυψα εντελώς τυχαία στο eshop της, μου θύμιζε μαγική εικόνα. Με φαντάστηκα να το φοράω, να μην μπορεί κανείς να καταλάβει πως τυλίγεται αυτή η μαύρη λωρίδα στο σώμα μου σαν φίδι. Το επίσης μαγικό είναι πως την ίδια ώρα που προσπαθείς να αποφασίσεις τι χρώμα θα σου ταιριάζει περισσότερο, μπορείς να μάθεις και πιθανή ημερομηνία που θα το έχεις παραλάβει, για να φορεθεί άμεσα στην παραλία. Ή την πισίνα. Υπάρχει λευκό, μαύρο, και μπρονζέ. Προσωπικά προτιμώ το μαύρο με την nude (και όχι την μαύρη) επένδυση για να ερμηνεύσω καλύτερα τον ρόλο μου, με το κορμάκι ενόργανης γυμναστικής, ίσως και καλλιτεχνικού πατινάζ. Πρωταθλήτρια; Yποψήφια για χρυσό μετάλιο; Γιατί όχι;