i-may-destroy-you-to-αναφαίρετο-δικαίωμα-της-συναί-146209

Μόλις τελείωσα το τέταρτο επεισόδιο της σειράς “I May Destroy You”. Έβλεπα την ροζ φλούο φωτογραφία της νέας βρετανικής σειράς του BBC και HBO στο Αpple TV, με την εξωτική πρωταγωνίστρια του Black Earth Rising – αλλά χρειάστηκε η παρότρυνση της Adele μέσα από το ενθουσιώδες ποστ της στο Ιnstagram για να την ξεκινήσω.

Το “I May Destroy You” είναι ένα «δράμα συναίνεσης» – ή μάλλον, ένα δράμα για το τι συμβαίνει όταν η συναίνεση «αφαιρεθεί» από την εξίσωση και φέρει την πλήρη ανισορροπία. Η ταλαντούχα Michaela Coel, που το έγραψε, το σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί, βασίστηκε στην εμπειρία της δικής της σεξουαλικής επίθεσης σε ηλικία 28 ετών. Παίζει την Arabella, μια ελεύθερη, επιτυχημένη και δημοφιλή millennial συγγραφέα που δέχεται επίθεση αφού της έβαλαν κάτι στο ποτό της και την έβγαλαν νοκ άουτ. Κατά τη διάρκεια της σειράς, προσπαθεί να συγκεντρώσει τις αποσπασματικές αναμνήσεις της για την επίθεση, ενώ παρακολουθούμε τη ζωή της μπρος και πίσω από το συμβάν, τις φιλίες της και τις σχέσεις της με τα δικά τους προβλήματα. Όλα πλαγίως έχουν να κάνουν με τη συναίνεση στο σεξ και τα όρια.

Μπορεί το “I May Destroy You” να ακούγεται λίγο βαρύ σαν θέμα, αλλά ειλικρινά δεν είναι. Τα επεισόδια κυλούν ευχάριστα. Το Λονδίνο μοιάζει σαν μία συναρπαστική πολύχρωμη πόλη, ο καμουφλαρισμένος από τα πάρτι και τα ναρκωτικά ρομαντισμός βασιλεύει μαζί με το κυνήγι του απόλυτου χάι όταν είσαι στα 20 και στις αρχές των 30. Κλάμπινγκ μέχρι αναισθησίας, ελευθερία στο σεξ και μία περίεργη έλλειψη αληθινών συναισθημάτων στις ερωτικές σχέσεις. 

“I May Destroy You”: To αναφαίρετο δικαίωμα της συναίνεσης-1
©bbc.co.uk
1/1
Native Share

Τολμηρό χιούμορ και σκηνές που αν και τις βιώνουμε καθημερινά εμείς οι γυναίκες σε κάνουν έως και να ανατριχιάσεις. Τα όρια του θεατή επίσης δοκιμάζονται. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα με σόκαρε τόσο η θέα ενός λερωμένου ταμπόν. Η ωμότητα στο μεγαλείο της και η Arabella, η ηρωίδα. Οι φιλίες είναι τόσο έντονες, όσο τα ναρκωτικά που παίρνουν όταν βγαίνουν. Μία μαύρη δημιουργός και ένα cast μαύρων ηθοποιών (συμπεριλαμβανομένων των Weruche Opia και Paapa Essiedu, που παίζουν τους BFFs της Terry και Kwame) βάζουν στη σωστή κατεύθυνση που απαιτεί το 2020 τη ριζοσπαστική και φρέσκια αυτή σειρά. 

Η σειρά χρησιμοποιεί έξυπνα το σεξ σαν σημείο εκκίνησης για να παίξει με την συνεχώς εξελισσόμενη φύση της επιθυμίας και της δύναμης. Έτσι ξεκινάει. Τα όρια δοκιμάζονται και φτάνουν μέχρι το απροχώρητο. Καταλήγοντας στην επίθεση. Η Arabella είναι το θυμα που προσπαθεί να θυμηθεί τι της συνέβη και να ξορκίσει πολλές φορές το «κακό» όμως παράλληλα δοκιμάζονται και οι φίλοι της. 

Περιμένουμε να συμβούν τα χειρότερα όταν η κολλητή της φίλη αποτυχημένη ηθοποιός Terry παρασύρεται στην Ιταλία από δύο άντρες που καταλήγουν στο κρεβάτι της. Αλλά τελικά το τρίο εξελίσσεται σε μία θετική για εκείνη εμπειρία. Ο γυμναστής και μεγάλος οπαδός του Grindr κολλητός της,  Kwame οργανώνει με ανυπομονησία ένα άλλου είδους τρίο, που ξεκινά συναινετικά  αλλά καταλήγει σε βία. Όλα τα παραπάνω τα βλέπεις όπως ακριβώς γίνονται στην πραγματική ζωή. 

Για εμάς τους Έλληνες, βέβαια, που στην τηλεόραση βλέπουμε ακόμα μία μυθοπλασία αναχρονιστική και ψεύτικη μία τέτοια σειρά μοιάζει επιστημονικής φαντασίας. Η συναίνεση και τα όρια είναι τόσο διαφορετικά για τον καθένα μας. Μέχρι που φτάνουν; Σαν πιο συντηρητικό κοινό, βλέποντας μία γυναίκα να γίνεται γκολ από το ποτό και τα ναρκωτικά στο σημείο να τρεκλίζει, να πετάει τα κλειδιά της και να πηγαίνει στην τουαλέτα στο δρόμο λέω το κλασικό «ας πρόσεχε».

Όπως και για τον φίλο της που ψάχνει εραστές online και εμπιστεύεται αγνώστους, κρίνοντας τους από μία βιτρίνα που πουλάνε πια οι άνθρωποι τον εαυτό τους σαν κρέατα, για σεξ. Μετά όμως το απλοϊκό «ας πρόσεχαν» κουνάω λίγο το κεφάλι μου για να κάνει το σωστό update και να καταλάβει μία άλλη νοοτροπία.

Μία διαφορετική πιο προχωρημένη, πιο φρέσκια, πιο προβληματισμένη κοινωνία ανθρώπων που όλα τα παραπάνω τα  διαχειρίζονται και τα αντιμετωπίζουν με δικό τους τρόπο. Χωρίς ψεύτικες ηθικές και με απόλυτη ελευθερία. Και στην ατίθαση αυτή ζωή και στον τεράστιο ορίζοντα της ελευθερίας τους βάζουν και εκείνοι αυστηρά και τελειωτικά τα όρια τους. Κοινή συναινέσει. Δεν είναι ένας όρος που θυμόμαστε μόνο στα διαζύγια. Όλοι πρέπει να βάζουμε τα όρια μας και να στεκόμαστε δυνατά στα πόδια μας όταν χρειαστεί. Ειδικά όσοι θεωρούμαστε «αδύναμο φύλο». Και ακόμα και αν κάνουμε λάθος να έχουμε το θάρρος να τα υπερασπιζόμαστε. Γιατί κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας καταστρέψει. 

Διαβάστε επίσης | Politicult: Η σημασία της έγκαιρης αποχώρησης