ένα-με-τη-φύση-μια-fashion-editor-αντλεί-έμπνευση-μ-151957
©unsplash

Έχω αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου στην αναζήτηση και στην προβολή της ομορφιάς, προσπαθώντας να εξελίξω την ικανότητά μου να την εντοπίζω στα πιο απίθανα μέρη. Τώρα τελευταία, ωστόσο, άρχισα να την εκτιμώ σε μια πολύ πιο οργανική μορφή, αυτή της ίδιας της φύσης.

Ο εγκλεισμός σε μια αστική κατοικία με δύο μικρά παιδιά κατά τη διάρκεια του lockdown μου απέδειξε πόσο μεγάλη είναι η αξία του «έξω». Είναι χαρά, για παράδειγμα, να πηγαίνεις σε κάποιο κατάστημα – σε οποιοδήποτε κατάστημα. Πλέον, μόλις βγω από το σπίτι τα μάτια μου αφομοιώνουν λαίμαργα τα πάντα: τα δέντρα, τα πουλιά που κελαηδούν, το χρώμα του ουρανού… Στο παρελθόν περπατούσα με σκυμμένο κεφάλι, κοιτώντας το κινητό μου – συνήθως φωτογραφίες από επιδείξεις μόδας. Πώς τα έχανα όλα αυτά;

Ξέρω πως ό,τι λέω μπορεί να ακουστεί σαν μαγγανείες της νέας εποχής. Καθώς κατάγομαι από τη Βόρεια Καλιφόρνια, οι γονείς μου ήταν πραγματικοί χίπηδες – αν και φορούσαν Missoni και limited edition Birkenstocks! Ο μεγάλος μου αδελφός κι εγώ μάθαμε για το tree-hugging (το αγκάλιασμα των δέντρων) και την ξυπόλυτη ζωή επειδή έτσι ζούσαμε. Ενστικτωδώς, όπως τα περισσότερα παιδιά, στράφηκα στην αντίθετη κατεύθυνση και επέλεξα μια αστική ζωή: Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι, Μιλάνο και, περιστασιακά, Αθήνα. Τελευταία, όμως, άρχισα να λαχταρώ την παλέτα των χρωμάτων ενός ηλιοβασιλέματος στον ωκεανό και να αποζητώ την ευκαιρία να χαζέψω έναν βραδινό ουρανό χωρίς άλλα φώτα. Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν είμαι η μόνη.

Ένα με τη φύση: Μια fashion editor αντλεί έμπνευση μέσα από ένα forest bathing-1
©unsplash

Η ιαπωνική φιλοσοφία του «forest bathing» (shinrin-yoku) βασίζεται στην αρχή ότι ακόμα κι ένα μικρό χρονικό διάστημα μέσα στο πράσινο ωφελεί σημαντικά την υγεία. Ο όρος «bathing» δεν έχει την κυριολεκτική σημασία της κολύμβησης, αλλά της εναρμόνισης με τις αισθήσεις και τους ήχους της άγριας φύσης. Έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στη μείωση των καρδιακών παλμών και της κορτιζόλης –ορμόνη του στρες–, καθώς και στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην αντιμετώπιση του άγχους. Είναι μια διέξοδος για όσους έχουμε περάσει υπερβολικά πολύ χρόνο μπροστά σε μια οθόνη, κλεισμένοι στο σπίτι, ειδικά κατά τη διάρκεια του lockdown, και λειτουργεί σαν γιατρικό.

Η σύνδεση ανάμεσα στη φύση και την υγεία δεν είναι κάτι καινούργιο. Προτού μπορέσει η επιστήμη να το τεκμηριώσει, ο οικολόγος και landscape designer, Frederick Law Olmsted, αποφάσισε να αποδείξει τη σημασία των χώρων πρασίνου. Σχεδίασε λοιπόν το Central Park της Νέας Υόρκης το 1857, υποστηρίζοντας ότι θα είναι ο πνεύμονας της πόλης και θα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία και στην ευεξία των κατοίκων της. Σοφή κίνηση, πράγματι. Γιατί όσο περισσότερο χρόνο περνάμε στη φύση, τόσο πιθανότερο είναι να τη φροντίζουμε.

Έχει αποδειχθεί ότι προκύπτουν οφέλη για την υγεία ακόμα και αν κάποιος κοιτάζει έξω από το παράθυρό του ή χαζεύει φωτογραφίες της φύσης. Το 1984, σε μια μελέτη για το περιοδικό Science παρατηρήθηκε πως ασθενείς οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και είχαν στο δωμάτιό τους παράθυρο με θέα στο δάσος, ανάρρωναν πιο γρήγορα από εκείνους που έβλεπαν έναν τούβλινο τοίχο. Πιο πρόσφατα, στην Ισπανία, ασθενείς με COVID-19 μεταφέρονταν στις ακτές για να αναρρώσουν.

Ένα με τη φύση: Μια fashion editor αντλεί έμπνευση μέσα από ένα forest bathing-2
©unsplash

Η τέχνη ανέκαθεν δανειζόταν ιδέες από τη φύση – από τα εκπληκτικά τοπία του Paul Cézanne μέχρι το κίνημα της Art Nouveau. Όσο για τη μόδα, στη συλλογή S/S ’07 του αείμνηστου Alexander McQueen τα μοντέλα ήταν ντυμένα με μπουκέτα, με δεκάδες αληθινά τριαντάφυλλα να ξεπροβάλλουν από τα μανίκια τους, ενώ η Couture συλλογή A/W ’10 του John Galliano για τον Christian Dior έχει μείνει στην ιστορία για τα συγκλονιστικά φορέματα-λουλούδια.

Καθώς οι αλλαγές στη ζωή μας θα κρατήσουν ακόμα καιρό, επηρεάζοντας τον τρόπο που κινούμαστε στον κόσμο, ίσως τώρα είναι η καλύτερη στιγμή να εκμεταλλευτούμε τα οφέλη της φυσικής ομορφιάς και του forest bathing. Είναι κάτι που μας προσφέρει ελπίδα, θυμίζοντάς μας πως η δυσκολία που βιώνουμε θα περάσει. Όσο για μένα, έχω γίνει ενθουσιώδης κηπουρός και δεν παραλείπω να βγω για το καθημερινό μου περπάτημα ό,τι κι αν συμβεί, ακόμη και αν αυτό με κάνει να φέρομαι εγωιστικά. Αυτή η διάθεση, να χαλαρώσω λίγο τους ρυθμούς και να γίνω ένα με τη φύση, μακριά από τις εθιστικές –αν και απαραίτητες– ψηφιακές συσκευές, γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της καραντίνας και σκοπεύω να συνεχίσω. Αν δείτε, λοιπόν, κάποια να αγκαλιάζει τις σημύδες στο Holland Park, ελάτε να μου πείτε ένα «γεια».

Απόδοση: Νίνα Ζβε

Δημοσιεύτηκε στο τεύχος Σεπτεμβρίου 2020 της Vogue Greece.

Διαβάστε επίσης | Dream Theater: H φθινοπωρινή μόδα στα μαγικά τοπία της Τήνου