politicult-η-ζωή-λίγο-πιο-νωρίς-λίγο-πιο-αργά-151827
©unsplash

Λίγες ημέρες πριν γιορτάσαμε τα γενέθλια του αγαπημένου μου στις 7.30 το απόγευμα στο Athénée. Μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού βέβαια λόγω αποστάσεων. Όταν πήρα τηλέφωνο τα θρυλικά νυχτοπούλια φίλους του, να τα καλέσω τόσο νωρίς για δείπνο μου είπαν αμέσως “ναι”. Και όχι μόνο δέχτηκαν με χαρά αλλά ήρθαν και στην ώρα τους. Αισίως αποχωρήσαμε στις 12 παρά λες και ήταν χαράματα. Την επομένη το πρωί ξυπνήσαμε για το σχολείο και τις δουλειές μας σε μεγάλη φόρμα.

Politicult: Η ζωή λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά-1
©unsplash

Έχοντας βάλει στη ζωή μου τη γιόγκα και διάφορα άλλα που αρχίζει και εκτιμάει ο άνθρωπος από μία ηλικία και μετά, αυτό το καθολικό “νωρίς” με βόλεψε γιατί όλοι κάνουν το πρόγραμμα των ονείρων μου. Θυμάμαι τι εντύπωση μου έκαναν φίλοι στο εξωτερικό που έτρωγαν για βράδυ στις 7 μ.μ. και κοιμόντουσαν νωρίς. Μέχρι τώρα τόσο νωρίς ύπνο είχα καταφέρει να κάνω μόνο εξοντωμένη από τις πρωινές εκπομπές. Και ένιωθα την ώρα που κοιμόμουν πως έχανα τη μισή μου ζωή. Τώρα που ο Covid 19 έφερε μία νέα τάξη πραγμάτων στα νυχτοπούλια, έπεσε και με τη μόδα της “ημέρας”. Όλα τα ωραία πράγματα γίνονται πια την ημέρα. Ίσως ήταν ένας βίαιος τρόπος να το συνηθίσουμε. Όχι άλλο βάρβαρο πρόγραμμα νυχτερινής διασκέδασης που σε ήθελε off την επόμενη ημέρα.

Politicult: Η ζωή λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά-2
©unsplash

Επίσης δεν θα χρειάζεται να λέμε ψέματα στο διαιτολόγο που μας ζητάει τόσα χρόνια επίμονα το τελευταίο γεύμα να είναι πριν τις 9. Μια άλλη απόλαυση του νωρίς είναι το πρωινό με φίλες. Breakfast is the new lunch. Αυγά μπένεντικτ και όλη η ημέρα μπροστά σου. Tώρα που γράφω αυτές τις σκέψεις βλέπω δεξιά πάνω στο λάπτοπ 23.21. Η ώρα της Σταχτοπούτας πλησιάζει. Όχι μόνο για μένα αλλά για όλους. Τέλειο timing με τον γιο μου στο Λονδίνο, όπου τα πάντα κατεβάζουν ρολά στις 10 μ.μ., με τη διαφορά της ώρας. Μαζί με μία αντιοξειδωτική μελατονίνη ο βραδινός ύπνος γίνεται η απόλυτη κούρα ομορφιάς και αναζωογόνησης. Kάτι ξέρουν οι κότες!

Politicult: Η ζωή λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά-3
©unsplash

Είμαι περίεργη να δω αν θα επανέλθουμε στις βαμπίρ συνήθειες που είχαμε σαν λαός όταν όλα αυτά τελειώσουν. Πόσες φορές δεν έχω παρακαλέσει μέσα μου τα θέατρα ή τα νυχτερινά μαγαζιά να ξεκινούσαν πιο νωρίς. Η απάντηση ήταν πως δεν γίνεται γιατί ο κόσμος δεν ανταποκρίνεται. Ήρθε η πανδημία και έγιναν όλα. Και η ζωή μπήκε σε ένα διαφορετικό πρόγραμμα, όπου το happy hour αντικατέστησε το after. Και αυτό που ζούμε τώρα, όλοι μαζί με υπομονή, είναι το σωστό πρόγραμμα για να αντιμετωπίσουμε μαζί αυτήν τη δύσκολη περίοδο. Ας μας γίνουν μάθημα οι καλές συνήθειες.

Politicult: Η ζωή λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά-4
©unsplash

Η συνέπεια, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο μας, απλά και μόνο φορώντας τη μάσκα μας εκεί που πρέπει, η καθαριότητα και οι σωστές αποστάσεις. Η ζωή της σαρδελοποίησης τελείωσε όπως την ξέραμε. Ακόμα και στις πλαζ. Είναι σουρεαλιστικό, αλλά ποτέ δεν περίμενα να αναπνέω πιο ελεύθερα σε χώρους την εποχή που επιβάλλεται η μάσκα. Λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά θα επανέλθουμε σε μία κανονικότητα, εύχομαι πιο σοφοί από ποτέ.

Διαβάστε επίσης | Politicult: Δικαίωμα στην ελπίδα