Το ελληνικό καλοκαίρι κυλάει ήρεμα και σουρεαλιστικά. Με τη νέα τάξη πραγμάτων και το hashtag #summer2020. Πιο πολύ από κάθε άλλη φορά παίρνουμε την κάθε ημέρα όπως έρχεται. Οι σχέσεις που άντεξαν και θα αντέξουν αυτή τη χρονιά είναι αυτές που θα κρατήσουν για πάντα στη ζωή μας. Αυτή η τρέλα που ζούμε θέλει πάρα πολύ γερά νεύρα με τα πάνω και τα κάτω της ενώ περιμένουμε το εμβόλιο με μία τεράστια ανοιχτή αγκαλιά. Χρώμα στη ζωή μας βάζουμε με διάφορους τρόπους. Προσωπικά με φρούτα και λαχανικά γιατί η θωράκιση της υγείας μας πρωταγωνιστεί όσο ποτέ άλλοτε. Και όπως όλοι όπως απαιτούν οι καιροί με τα διάφορα φίλτρα στο Ιnstagram.
Το καλοκαίρι της πανδημίας κάνω περισσότερο παρέα με συμμαθητές ή μεγαλύτερους για πολλούς και διάφορους λόγους. Μου αρέσει που φοβόμαστε τη γρίπη χωρίς ενοχές και μπορούμε να τριβόμαστε ανά 20λεπτο με τα αντισηπτικά. Πιστεύουμε πως υπάρχει ο κορωνοϊός και φοράμε μοδάτες μάσκες παντού. Δεν έχουμε κέφια για περιττές βόλτες και θυμόμαστε παλιές ιστορίες στα φαγητά που οργανώνουμε στο σπίτι. Μοιραζόμαστε αντιφλεγμονώδη γιατί όλο κάποιο τράβηγμα θα πάθουμε από τις γυμναστικές κυνηγώντας τη σεροτονίνη. Αναλύουμε τις ευεργετικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες της μελατονίνης. Παράλληλα έχουμε επαναφέρει το τένις στη ζωή μας, ένα σικάτο σπορ για δύο με απόσταση και τη μπιρίμπα με πιστοποιημένους covid free συμπαίκτες.
Οι νεότεροι φίλοι, αντιμετωπίζουν αυτόν τον εφιάλτη που τους κόβει τη φόρα δυστυχώς στα ντουζένια τους. Έχουν πάντα την ανάγκη για καλοκαιρινές περιπέτειες και πολλά αισθηματικά θέματα σε εκκρεμότητα. Όταν “δεν έχει στείλει” και βρίσκεται αλλού είναι δύσκολο να πεταχτείς με ένα πλοίο ή αεροπλάνο χωρίς να καρφωθείς. Δύσκολες οι μετακινήσεις. Δεν μπορείς να περάσεις από το μπαρ. Έχει κλείσει. Χωρίς ραντεβού το σύστημα δεν δουλεύει. Δύσκολες οι νέες σχέσεις με τόσο κλειστά τα σύνορα.
