“Είμαι εδώ στο Los Angeles για την παγκόσμια πρεμιέρα της Μικρής Γοργόνας που έγινε στο Dolby Theatre τη Δευτέρα και ήταν πολύ διασκεδαστική. Την παρακολούθησαν 500 άτομα. Ήταν πολύ έντονη εμπειρία και τη λάτρεψα! Είχα και πολλές επαφές με τον Τύπο. Ο καιρός – παραδόξως – δεν είναι πολύ καλός εδώ στο Los Angeles, είχαμε πολλές βροχές.
Γεννήθηκα στο Islington και σπούδασα θεολογία στο Cambridge. Άρχισα να ασχολούμαι με την υποκριτική στην εφηβεία μου. Ήθελα όμως να γίνω και μουσικός, τραγουδιστής. Έτυχε λοιπόν να συμμετάσχω σε ένα έργο για ένα θεατρικό φεστιβάλ, επειδή με έπεισε ένας φίλος. Ήταν μία εμπειρία που με άλλαξε. Απόλαυσα το να είμαι μέλος ενός θιάσου. Ήμουν τότε 16-17 χρονών. Όταν επέστρεψα στο σχολείο, πήρα μέρος και σε άλλες παραστάσεις. Η θεολογία και η φιλοσοφία πάντα με ενδιέφεραν, γιατί μελετώντας άλλους ανθρώπους και τον τρόπο που αντιδρούν σε ότι τους φέρνει η ζωή, εξερευνώντας τους τρόπους που ο καθένας βρίσκει το νόημα και εξηγεί τον κόσμο που τον περιβάλλει, γίνομαι κι εγώ καλύτερος σαν άνθρωπος. Αυτό το χρησιμοποιώ και στην υποκριτική. Είναι «υπαρξιακός» ο τρόπος που βλέπω την υποκριτική και προσεγγίζω τους ρόλους μου.
Είναι τρελό το πώς κατέληξα στη Μικρή Γοργόνα. Άρχισε όπως κάθε άλλη δουλειά, με ειδοποίησε η μάνατζερ μου ότι οι παραγωγοί έδειξαν ενδιαφέρον για εμένα και μου ζητούσαν ένα self–tape. Το έκανα, αν και πίστευα ότι δεν θα είχα νέα τους. Υπ’οψιν, αυτό έγινε τον Απρίλιο του 2019. Μετά από μερικές εβδομάδες ζήτησαν άλλο ένα και μετά ξανά και ξανά. Τελικά με προσκάλεσαν για δοκιμαστικό στο στούντιο με τον σκηνοθέτη Ρομπ Μάρσαλ. Έκανα ένα με την συμπρωταγωνίστρια μου Halle Bailey που παίζει την Άριελ. Ήταν η μακρύτερη περίοδος δοκιμαστικών για μένα, κράτησε 7-8 μήνες μέχρι να μου προσφέρουν το ρόλο. Ρώτησα αν θα κρατούσα την αγγλική μου προφορά για το χαρακτήρα του πρίγκιπα Έρικ και ο σκηνοθέτης μου απάντησε ότι «δεν υπάρχουν γαλαζοαίματοι στις ΗΠΑ έτσι κι αλλιώς».
Πιστεύω ότι στις προηγούμενες βερσιόν της Γοργόνας δεν είχαμε γνωρίσει καλά το χαρακτήρα του πρίγκιπα, Αυτό που προσπάθησα ήταν να δώσω ένα «βάθος» στο χαρακτήρα. Εξερεύνησα το παρελθόν του, από πού έρχεται και πώς έγινε πρίγκιπας. Υπάρχει κι ένας νέος χαρακτήρας, η μητέρα του, κι αυτό εξηγεί τη δυναμική της οικογένειας που μεγάλωσε. Δεν είναι ο αρχετυπικός γαλαζοαίματος αλλά ένα ανήσυχο πνεύμα, πολύ περιπετειώδης, εξωστρεφής και τον βαραίνει η προοπτική της ανόδου στο θρόνο και προτιμά την εξερεύνηση. Όλα αυτά θέτουν τη σχέση του με την Άριελ υπό νέο πρίσμα, θέλουν παρόμοια πράγματα, είναι αδελφές ψυχές κι έτσι εξηγείται η προθυμία τους να θυσιάσουν τα πάντα για να είναι μαζί.
