O Gabriel Macht & η Sarah Rafferty μιλούν για όλα στη Vogue Greece

Η ερώτηση όμως πρέπει να γίνει, το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στο fun club της σειράς. «Και η Donna και ο Harvey; Πώς θα ήθελες να δεις να τελειώνει η ιστορία τους;» ρωτάμε τον Gabriel σχεδόν με μία φωνή. «Το περίμενα, έρχομαι συνεχώς αντιμέτωπος με αυτή την ερώτηση. Αλλά θα απαντήσω με μια ιστορία, που εί ναι και ένα από τα καλύτερα μαθήματα που έχω πάρει στην καριέρα μου. Ο πατέρας μου, λοιπόν, ο ηθοποιός Stephen Macht, πάλευε με την ερμηνεία του χαρακτήρα του στα γυρίσματα μιας ταινίας, μέχρι τη στιγμή που ο συμπρωταγωνιστής του, o Charlton Heston, τον πλησίασε και του είπε: “Απλώς πήγαινε εκεί έξω, στάσου όρθιος και πες το ψέμα”. Πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό!

»H δουλειά μου δεν είναι να γράψω την ιστορία, αλλά να την ερμηνεύσω όσο καλύτερα μπορώ, να φτιάξω έναν ρεαλιστικό χαρακτήρα, που μπορεί να έχει και την ευάλωτη πλευρά του, και να αποδώσω την ένταση του σεναρίου υπηρετώντας το όραμα των δημιουργών της σειράς. Οπότε, δεν περνάω χρόνο σκεπτόμενος πώς θα ήθελα να εξελιχθεί η ιστορία. Όσες φορές το έχω κάνει, εξάλλου, δεν έχει καταλήξει όπως θα ήθελα», απαντάει γελώντας.

Και τα συναισθήματά τους τώρα που η σειρά ολοκληρώνεται; «Είναι ανάμεικτα», παίρνει τον λόγο η Sarah. «Είμαι ευγνώμων που συνεχίστηκε για τόσο μεγάλο διάστημα η σειρά και ταυτόχρονα στενοχωρημένη, γιατί θα μου λείψουν οι φίλοι που απέκτησα, η ζωή μου στο Τορόντο και οι συνεργάτες μου. Για μένα όλα αυτά τα χρόνια που έζησα εδώ, στο πλαίσιο αυτής της σειράς και σε αυτή τη χώρα, έχουν επιπλέον σημασία, καθώς παράλληλα απέκτησα τα παιδιά μου. Από εκεί που ξεκίνησα να τα θηλάζω στη διάρκεια των γυρισμάτων, τώρα τα βλέπω να με επισκέπτονται στο πλατό και να φτιάχνουν μόνα τους σάντουιτς από τον μπουφέ, για να φάνε. Είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μου το Suits».

Λέγοντάς της ότι είναι και μέρος της δικής μας ζωής η σειρά, μας ρωτάει γιατί πιστεύουμε ότι την έκανε τόσο αγαπητή στην Ελλάδα, καθώς ούτε η ίδια ούτε ο Gabriel γνώριζαν το μέγεθος της επιτυχίας της στη χώρα μας. Είναι σίγουρο ότι η γοητεία των πρωταγωνιστών, το καλογραμμένο σενάριο, το σασπένς, οι εύστοχες ατάκες, η συνέπεια των χαρακτήρων, η δυναμική εξέλιξη, η ενασχόληση με επίκαιρα ζητήματα που απασχολούν όλους μας, ακόμα κι αν δεν βιώνουμε τις ίδιες καταστάσεις, είναι μερικά από τα στοιχεία που κέρδισαν το κοινό σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά εμείς τους δίνουμε μια οπτική γωνία που δεν είχαν σκεφτεί. Τα μέλη της δικηγορικής εταιρείας στο Suits λειτουργούν ως οικογένεια, συνθήκη με την οποία ταυτίζεται το ελληνικό κοινό, καθώς η οικογένεια είναι σημείο αναφοράς στην κοινωνία μας. Ήταν πραγματικά πολύ πιο εύκολο να αντιληφθούμε και να παρακολουθήσουμε τις εντάσεις, την αγάπη, τα συναισθήματα προδοσίας, τις σχέσεις εξουσίας και τις απαιτήσεις μεταξύ των χαρακτήρων, γιατί είναι γνώριμες καταστάσεις στην ελληνική οικογένεια.

«Ναι, ακριβώς, ήμασταν τυχεροί που είχαμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε σε βάθος τους χαρακτήρες μας και να θίξουμε αυτά τα ζητήματα που λέτε κι εσείς ότι σας απασχολούν», τονίζει ο Gabriel. «Δεν θα μπορούσα να είχα σηκώσει το βάρος της σειράς, αν βασιζόταν μόνο στη δυναμική του Harvey και του Mike, αλλά οι δημιουργοί της το κατάλαβαν νωρίς και επένδυσαν σε εξαιρετικούς ηθοποιούς, έφτιαξαν δυνατές ιστορίες για όλους και άντλησαν σημαντικές ερμηνείες, αφήνοντας πάντα τον κόσμο να ζητάει περισσότερα. Η Sarah, για παράδειγμα, στην αρχή ξεκίνησε με δυο τρεις σκηνές σε κάθε επεισόδιο, αλλά έφτασε στην τελευταία σεζόν ως η πρωταγωνίστρια ουσιαστικά. Νομίζω ότι κάναμε σημαντική δουλειά προβάλλοντας τη γυναικεία ενδυνάμωση, με την Jessica (σ.σ. τη διευθύντρια του δικηγορικού γραφείου, που ερμηνεύει η Gina Torres) να έχει τον πρώτο λόγο εξαρχής και την Donna να γίνεται συνέταιρος από γραμματέας, να αποτελεί την ηθική πυξίδα, να είναι η καρδιά της σειράς», προσθέτει, για να καταθέσουμε αμέσως τη δική μας άποψη: «Και να έχει πάντα δίκιο».

«Χαίρομαι πολύ που αναφέρεστε όλοι στη γυναικεία ενδυνάμωση, είναι τόσο συγκινητικό και ουσιαστικό αυτό που παρουσιάσαμε σε σχέση με τους γυναικείους χαρακτήρες. Υπάρχουν γυναίκες από τη Βραζιλία που μου στέλνουν μηνύματα και μου επισημαίνουν πόση σημασία έχει για εκείνες αυτό», λέει η Sarah. «Τις προάλλες, σε έναν αγώνα του NBA που παρακολούθησα με την οικογένειά μου, με προσέγγισαν καθηγήτριες από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και συζητήσαμε εκτενώς για την ανάγκη ύπαρξης χαρακτήρων όπως της Donna. Γυναικών που γνωρίζουν την αξία τους και έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση, ώστε να μπορούν να εκφράσουν τον εαυτό τους και τις επιθυμίες τους με σαφήνεια, που ξέρουν τι ζητάνε από την καριέρα τους και μπορούν να κινηθούν δυναμικά σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, χωρίς παράλληλα να καταπιέσουν τη θηλυκότητά τους. Ήταν εμφανές από την αρχή πόσο έξυπνη και φιλόδοξη ήταν η Donna και αναμενόμενο αυτό που συνέβη στο τέλος της έκτης σεζόν, ότι δηλαδή έφτασε στο σημείο να πει στον Harvey: “Θέλω κάτι παραπάνω”.

»Το σημαντικότερο, όμως, για μένα είναι πως, όταν επέστρεψα για την έβδομη σεζόν, οι σεναριογράφοι είχαν συνειδητοποιήσει τη σημασία του να γίνει πολύ συγκεκριμένο αυτό το “παραπάνω”. Έτσι, ενθουσιάστηκα όταν είδα πως η ηρωίδα μου θα γινόταν συνέταιρος, καθώς είχε στρωθεί το έδαφος ώστε να δημιουργήσει και εκείνη κάτι δικό της. Αξίζει να αναφέρω επιπλέον ότι αυτή η εξέλιξη στον χαρακτήρα της Donna συνέπεσε με την εκλογή του Donald Trump, τη στιγμή που έπρεπε να εξηγήσουμε με τον σύζυγό μου στις κόρες μας για ποιους λόγους ήμασταν τόσο αναστατωμένοι και τι σήμαινε αυτό για τις κοινωνικές εξελίξεις. Το χρωστούσαμε στην Donna και στο κοινό μας να αναπτύξουμε τον χαρακτήρα της τόσο δυναμικά σε αυτή τη χρονική περίοδο που ζούμε», καταλήγει, καθώς όλοι γνέφουμε καθηλωμένοι από το πάθος της.

Δεν ήταν η μοναδική, όμως, συμβολή του Suits σε όσα απασχολούν εμάς, που δεν ζούμε σε ένα αντίστοιχο περιβάλλον με αυτό των πρωταγωνιστών. Αν υπάρχει μια συγκεκριμένη ατάκα με την οποία το κοινό έχει ταυτίσει τον εξαιρετικά φιλόδοξο και ικανό, στα όρια του υπερήρωα, Harvey, είναι η εξής: «Life is like this (δείχνοντας με το χέρι του σε ένα μεσαίο ύψος), I like this (υψώνοντας το χέρι του πάνω από το κεφάλι του)». Όσο πιο ψηλά πετάς, όμως, τόσο πιο εύκολο είναι να καείς, και ο Gabriel δηλώνει πολύ ικανοποιημένος που του δόθηκε η ευκαιρία να προσγειώσει τον Harvey, να τον κάνει ανθρώπινο, πριν να έχει ένα τέλος όπως του Ίκαρου της ελληνικής μυθολογίας.

«Ήξερα, όταν ο Harvey άρχισε να παθαίνει κρίσεις πανικού και έπρεπε να ξεκινήσει θεραπεία, ότι αγγίζαμε κάτι που ήταν πραγματικότητα για πολλούς ανθρώπους. Ήμουν τυχερός που μπόρεσα να έχω τον χρόνο για να τον κάνω πιο ανθρώπινο, να διαρρήξω τη μη ρεαλιστική πλευρά του», τονίζει ο Gabriel. «Προσπάθησα να έρθω σε επαφή με τους δικούς μου δαίμονες, ώστε να δώσω φωνή και σε όλους όσοι αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα. Το άγχος είναι μέρος της ζωής μας πλέον, μπορεί να μας τσακίσει και αρκετές φορές πορευόμαστε στη ζωή φορώντας διαφορετικές μάσκες, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό απαιτεί η κοινωνία από εμάς. Και ο Harvey δεν φορούσε απλώς μια μάσκα, αλλά ολόκληρη πανοπλία, μια ασπίδα απέναντι σε όλες τις ανασφάλειες που κουβαλούσε και οι οποίες ξεκίνησαν από την εγκατάλειψη που βίωσε μικρό παιδί από τη μητέρα του. Το να φτάσει στο σημείο να κάνει την πρώτη ρωγμή σε αυτή την πανοπλία και να αφεθεί ευάλωτος σε αυτό που έκρυβε μέσα του, να ανοιχτεί στις επιθυμίες του και να αναγνωρίσει ότι μέρος τους ήταν και η σχέση του με την Donna, η οποία έτοιμη από καιρό τον περίμενε, για μένα ήταν ένα επίτευγμα των δημιουργών της σειράς και αυτό που ήθελα να πετύχω ως ηθοποιός».

«Και ως σκηνοθέτης;» είναι η επόμενη ερώτησή μας, καθώς επένδυσε στη σειρά αναλαμβάνοντας και τον ρόλο παραγωγού για τις τελευταίες σεζόν, αλλά και του σκηνοθέτη για τέσσερα επεισόδια. «Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να μπορείς να δοκιμάζεις νέες εμπειρίες, αν διαθέτεις τον χρόνο και την ενέργεια που απαιτείται για να συγκεντρωθείς σε αυτές», εξομολογείται. «Ως σκηνοθέτης, μου δόθηκε η δυνατότητα να συνεργαστώ με τους επικεφαλής όλων των τμημάτων παραγωγής και να κάνω κάτι περισσότερο από το να σταθώ όρθιος και να πω το ψέμα», λέει κλείνοντάς μας το μάτι.

«Για παράδειγμα, διαβάζω μια σκηνή και αντιλαμβάνομαι ότι ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας έχει μεταμορφωθεί σε “πράσινο τέρας” από τη ζήλια του. Ήταν τόσο απελευθερωτικό και επιμορφωτικό όταν συνειδητοποίησα ότι μπορώ να συνεννοηθώ με τον επιμελητή των σκηνικών και των κοστουμιών, ώστε να εμπλουτίσω με αποχρώσεις του πράσινου τη συγκεκριμένη σκηνή και να την απογειώσω, προσθέτοντας μια υφέρπουσα ένταση και προκαλώντας στον θεατή τα συναισθήματα που επιθυμούσα. Η εμπειρία της σκηνοθεσίας με έμαθε να σκέφτομαι “out of the box” και να νιώσω περισσότερο δημιουργικός σε σύγκριση με το πώς αισθάνομαι ως ηθοποιός».

Τα μελλοντικά πλάνα του περιλαμβάνουν, άραγε, μεγαλύτερη εμπλοκή με τη σκηνοθεσία; «Ξέρετε κάτι; Τον πρώτο μου ρόλο ως ηθοποιός τον πήρα σε ηλικία οκτώ ετών. Έχω περάσει όλη μου τη ζωή υποδυόμενος κάποιον, προσπαθώντας να εισπράξω αγάπη και να ικανοποιήσω τον κόσμο. Είμαι επαγγελματίας τα τελευταία σαράντα χρόνια, αλλά έρχεται κάποια στιγμή που χρειάζεται να χτίσεις εσύ ο ίδιος την αυτοπεποίθησή σου και αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν πολλές πλευρές του εαυτού μου που δεν έχω εξερευνήσει ακόμα. Δεν γνωρίζω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Όλα είναι ανοιχτά, το θέατρο, η σκηνοθεσία, ίσως ασχοληθώ με τη ζωγραφική, που μου αρέσει. Το μόνο σίγουρο είναι πως, όταν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα της σειράς, έχουμε αποφασίσει με τη γυναίκα μου ότι θα σταματήσουμε οποιαδήποτε επαγγελματική ασχολία για  έναν χρόνο και θα ταξιδέψουμε μαζί με τα δύο παιδιά μας, προκειμένου να γνωρίσουμε τον κόσμο. Εξάλλου, ο κομμωτής μου στη σειρά έχει ελληνική καταγωγή και συνέχεια μου λέει πόσο όμορφη χώρα είναι η Ελλάδα, οπότε γιατί να μην είναι μία ακόμη στάση στο ταξίδι μας; Ως vegetarian, είμαι σίγουρος ότι θα λατρέψω τη χωριάτικη σαλάτα, παρόλο που, όταν ρωτάω τον κομμωτή μου ποιες άλλες ελληνικές σπεσιαλιτέ πρέπει να δοκιμάσω, κάθε φορά απαντάει “αρνί!”», λέει γελώντας.

Σειρά της Sarah να παρέμβει με ενθουσιασμό για το πόσο θα της άρεσε να ασχοληθεί με το ταξίδια σε διαφορετικό επίπεδο από αυτό της αναψυχής. «Ανυπομονώ και εγώ να επισκεφθώ την Ελλάδα, για έναν επιπλέον λόγο, καθώς είναι η χώρα όπου γεννήθηκε το θέατρο, και οι σπουδές μου ήταν σχετικές με αυτό. Θα ήθελα τόσο πολύ, όμως, να κάνω κάτι που να έχει κάποιο νόημα, να μπορέσω να μιλήσω ουσιαστικά για τις διαφορετικές κουλτούρες και να αναδείξω τα κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζει κάθε τόπος, προκειμένου να ενημερωθεί περισσότερος κόσμος. Έχω την πεποίθηση ότι ένα ταξίδι επαναπροσδιορίζει μέχρι και τη δομή των κυττάρων, αλλάζει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται κανείς τις καταστάσεις γύρω του, ανοίγει το μυαλό και την καρδιά, οι αισθήσεις μπαίνουν σε διαφορετική λειτουργία. Θυμάμαι τις δύο φορές που ταξίδεψα σε χώρες όπου δεν γνώριζα τη γλώσσα για να μπορέσω να συνεννοηθώ, στη Φινλανδία και στην Ιαπωνία, την εποχή που δεν υπήρχαν smartphones ώστε να μπορέσω να έχω πληροφορίες και, ειλικρινά, ήταν σαν να χρησιμοποιώ ένα άλλο κομμάτι του εγκεφάλου μου – τα χρώματα ήταν πιο ζωντανά, η όσφρησή μου είχε οξυνθεί, λειτουργούσα με όλα τα υπόλοιπα εκτός από αυτά που είχα συνηθίσει», διηγείται, ενώ τη ρωτάμε για τον ενεργό ρόλο της ως ακτιβίστριας και για τη συνεργασία της με τον οργανισμό Plan International Canada, για τα δικαιώματα των παιδιών και τις ίσες ευκαιρίες για τα μικρά κορίτσια.

«Το ταξίδι μου στην Γκάνα, σε συνεργασία με το Plan Canada, μου άλλαξε τη ζωή», παραδέχεται. «Γνώρισα την ομάδα που επιτελεί αξιοθαύμαστο έργο και ανυπομονώ να επιστρέψω με το τέλος των γυρισμάτων. Οι κόρες μου θέλουν πολύ να με ακολουθήσουν».

Καθώς πλησιάζει η ώρα της φωτογράφισης, αντιλαμβανόμαστε ότι ο χρόνος τελειώνει και δεν τους έχουμε ρωτήσει ακόμα για τη σχέση τους με τη μόδα. Η απάντηση του Gabriel είναι απλή: «Η σχέση μου με τη μόδα είναι αυτό που βλέπετε», λέει μετακινώντας το κινητό του, προκειμένου να έχουμε μια συνολική άποψη του ντυσίματός του. Ένα Τ-shirt, ένα τζιν παντελόνι και μποτάκια, στιλ που απέχει αρκετά από τα three piece suits που μας έχει συνηθίσει ως αψεγάδιαστος Harvey. «Vogue approves», απαντάμε, ενώ εκείνος αναφέρει πόσο λάτρεψε τα Tom Ford και τα Garrison Bespoke κοστούμια που φορούσε ως επί το πλείστον στη σειρά, πόσο άνετα ένιωθε, λόγω του εξαιρετικού tailoring για το οποίο φημίζονται οι σχεδιαστές.

H Sarah έχει παρεμφερή αμφίεση, λιτή, με ένα απλό μπλουζάκι, τζιν παντελόνι και αθλητικά, αλλά δεν παραλείπει να αναφερθεί στις ενδυματολογικές επιλογές που έδωσαν άλλο αέρα στην ερμηνεία της ως Donna.

«Συνήθως ντύνομαι όπως βλέπετε και η αγαπημένη μου σχεδιάστρια για casual ντύσιμο είναι η Natalie Martin – λατρεύω τα αέρινα φορέματά της. Όμως, αν ήταν να αποφοιτήσω από αυτή τη σειρά έχοντας πάρει ένα πτυχίο, αυτό θα ήταν “Fashion Appreciation”. Τα φορέματα της Donna ήταν για μένα μια σπουδή σε μια μορφή τέχνης, πέρα από την προσωπικότητά της. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που δοκίμασα ένα φόρεμα Roland Mouret, στο επεισόδιο που επιστρέφει στο γραφείο μετά την απόλυσή της. Εκεί, πραγματικά, αντιλήφθηκα πώς κινείται αυτή η γυναίκα μέσα στον χώρο και στον κόσμο. Δεν προσπάθησε ποτέ να ντυθεί ανδροπρεπώς, φορούσε μόνο φορέματα και δεν χρειάστηκε καμία πανοπλία. Κομψή και θηλυκή, μου έκανε πολύ θετική εντύπωση το ότι, ακόμα και όταν ανέλαβε τη θέση της COO, δεν έκανε εκπτώσεις, το αντίθετο. Δεν κουμπώθηκε, δεν έκρυψε παραπάνω δέρμα, έβαζε τα ντεκολτέ που ήθελε και αποφάσισε ότι θα συνεχίσει να λέει την ιστορία της μέσα από αυτά που φοράει».

Τα μελλοντικά της σχέδια; «Εκτός από τα ταξίδια, θα ήθελα να συνεχίσω να προωθώ τις γυναικείες φωνές όπως μπορώ, είτε δίνοντας βήμα σε γυναίκες καλλιτέχνες ως παραγωγός είτε στηρίζοντας τις γυναικείες παρουσίες στον χώρο μας, ακόμα και αν αυτό σημαίνει απλώς να αγοράσω ένα εισιτήριο για μια ταινία με μεγάλη γυναικεία συμμετοχή. Αυτή την περίοδο βλέπω την αγγλική σειρά Fleabag και μένω άναυδη με τα γυναικεία ταλέντα που ανακαλύπτω συνεχώς και τα οποία έχουν, επιτέλους, την προβολή που τους αξίζει. Ακόμα και αυτό που συνέβη με τη νίκη της αμερικανικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών πρόσφατα ήταν τόσο σημαντικό για την εποχή μας. Το να μπορούμε να πανηγυρίζουμε τις νίκες μας με τον ίδιο τρόπο όπως οι άντρες ή να εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας χωρίς να χρειάζεται να συρρικνωθούμε, για να μη χαρακτηριστούμε αλαζονικές, ή να τιμωρούμαστε, όπως στην περίπτωση της Serena Williams. Φτάνει πια. Time’s Up!» δηλώνει με έμφαση, και εμείς παίρνουμε αφορμή από την αναφορά στα σπορ για να κάνουμε μια τελευταία ερώτηση στον Gabriel.

Ως Harvey, υπερηφανεύεται ότι έχει στο κινητό του τον αριθμό του θρύλου του NBA, Michael Jordan. Ως Gabriel έχει καταφέρει να τον γνωρίσει; «Δυστυχώς, όχι, δεν ξέρω καν αν γνωρίζει την ύπαρξή μου ή τη σειρά. Αλλά μπορώ να πω ότι είμαστε όλοι πολύ περήφανοι από τη στιγμή που μάθαμε πρόσφατα πως η Patti Scialfa, η απίστευτη γυναίκα του Bruce Springsteen, είναι φαν μας», λέει γελώντας.

Η οθόνη σβήνει, αφήνοντάς μας με μια σπάνια πληρότητα, εκπορευόμενη από τη βεβαιότητα ότι είχαμε μια ειλικρινή συζήτηση με δύο ωραίους ανθρώπους, φιλικούς, άμεσους, καθημερινούς, σαν να μην είναι είδωλα ενός ολόκληρου κόσμου. Ανθρώπους όπως εμείς, που περιμένουμε με ανυπομονησία να ξεκινήσει ο τελευταίος κύκλος της σειράς, με την κρυφή ελπίδα ότι οι ήρωές μας θα συνεχίσουν μαζί τη ζωή τους. Γιατί το happy end είναι πάντα ζητούμενο στη ζωή, δεν νομίζετε;

Info: O νέος κύκλος του Suits κάνει πρεμιέρα την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου στις 21.50, αποκλειστικά στο FOX, που είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω Cosmote TV, Nova, Vodafone TV, Wind Vision. 

Διαβάστε επίσης: Behind the scenes | Φωτογραφίζοντας τους πρωταγωνιστές του Suits

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τεύχος Αυγούστου/Σεπτεμβρίου της Vogue Greece.