Οι μοναδικές στιγμές που κάνω διάλειμμα από τη σειρά Schitt’s Creek, είναι για να κουρδίσω το κόκκινο κουτί που παίζει χριστουγεννιάτικη μελωδία και μέσα έχει θεσπέσια εγγλέζικα shortbread butter cookies (ή για την καθιερωμένη βόλτα στο ψυγείο). Δεν περίμενα ποτέ μία σειρά με τέτοιο τίτλο να μoυ φτιάξει τη διάθεση και την ατμόσφαιρα στο σπίτι. Να με κάνει να γελάσω και να συγκινηθώ ταυτόχρονα.
Μέσα σε 6 σεζόν, που καταβροχθίζεις, εκτυλίσσεται η σουρεαλιστική ιστορία μιας οικογένειας υπερφίαλων εκατομμυριούχων, που έχασαν τα πάντα σε μία ημέρα και αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν στο φτηνό motel μιας αγροτικής πόλης, στη μέση του πουθενά, με το αστείο όνομα (και πράγμα στην περίπτωση) Schitt’s Creek, που είχαν αγοράσει δώρο για πλάκα στο γιο τους, παλιότερα, για τα 16 του χρόνια. Η πόλη δεν έχει καμία αξία (γι’ αυτό και τους την άφησε η εφορία σαν περιουσιακό στοιχείο).
Μέσα από την καθημερινότητά τους, στο μοναδικό καφέ με τους λαϊκούς κακοντυμένους κατοίκους που τους συμπαραστέκονται, παίρνουμε μαθήματα τηλεοπτικής κωμωδίας, που είναι γεμάτη ειλικρίνεια. Τη δημιούργησαν οι πατέρας και γιος Εugene και Dan Levy – που πρωταγωνιστούν κιόλας- όταν αναρωτήθηκαν τι θα έκαναν στη ζωή τους οι Καρντάσιανς αν έβλεπαν τον γυαλιστερό τους κόσμο να καταρρέει, αν έχαναν όλη τους την περιουσία ξαφνικά.
