Το 2008 η Νατάσα Σιντέγεβα, ιδιοκτήτρια του καναλιού Dozhd TV στη Ρωσία, οδηγούσε μια ροζ Porsche Cayenne. Ντυνόταν με έντονα χρώματα και της άρεσε πολύ να χορεύει. Πρόθεσή της όταν εκείνη τη χρονιά ίδρυσε το κανάλι, ήταν μια αισιόδοξη καταγραφή της ζωής. Υπέρμαχος της ελαφρότητας η ίδια, το δίκτυο που σημαίνει «Βροχή» ακροβατούσε συχνά μεταξύ απολίτικης σάχλας και ανοιχτού φλερτ με το καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν. To 2010 επισκέφτηκε μάλιστα τα στούντιο του καναλιού ο τότε πρόεδρος της Ρωσίας, Ντιμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος σήμερα είναι αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας και πρωτοστατεί στην ρωσική εισβολή της Ουκρανίας. Η Σιντέγεβα τον υποδέχθηκε με χαμόγελα, φορώντας ένα σκισμένο τζιν για να δείχνει επιμελημένα ατημέλητη.
Ολα αυτά παρακολουθούμε στο πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ F@ck this Job της Βέρα Κριτσέφσκαγια, που προβλήθηκε το Σάββατο στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, παρουσία της σκηνοθέτριας και της ίδιας της Σιντέγεβα στο Ολύμπιον. Η ταινία τιμήθηκε με το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστείας και παραλαμβάνοντας τη διάκριση η Κριτσέφσκαγια είπε ότι οι περισσότεροι, ανεξάρτητοι Ρώσοι δημοσιογράφοι έχουν φύγει από τη χώρα, επειδή δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, χωρίς να απειλούνται με 15ετή κάθειρξη, όπως προβλέπει η νέα νομοθεσία για όσους διαδίδουν fake news. Oι περισσότεροι χαρακτηρίζονται ξένοι πράκτορες, μέλη της πέμπτης φάλαγγας, όπως την περιέγραψε πρόσφατα ο ίδιος ο Πούτιν.
Πώς έγινε όμως και η Σιντέγεβα είναι σήμερα μια από τις ηρωίδες της ρωσικής αντιπολίτευσης με το κανάλι της να παραμένει μπλοκαρισμένο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία; Πώς δίνει συνεντεύξεις κατά του Πούτιν η ιδιοκτήτρια ενός καναλιού, της οποίας αρχική πρόθεση ήταν να μην εμπλακεί με την πολιτική; Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας, η μετεξέλιξη ενός It Girl της ρωσικής κοσμικής ζωής σε μια συνειδητοποιημένη εχθρό της λογοκρισίας και της μονολιθικής ενημέρωσης στη χώρα της. Το πρώτο σκίρτημα ανεξάρτητης δημοσιογραφίας ήρθε δύο χρόνια μετά την ίδρυση του καναλιού, τον Μάρτιο του 2010, όταν σημειώθηκαν οι πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο μετρό της Μόσχας και τα κρατικά κανάλια συνέχιζαν κανονικά το πρόγραμμά τους, παριστάνοντας ότι δεν έχει συμβεί κάτι σημαντικό. Το Dozhd TV ήταν το μοναδικό δίκτυο που κάλυψε τα γεγονότα. Ενα χρόνο αργότερα το κανάλι ήταν παρών στις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, αποκτώντας σταδιακά τη φήμη ενός ρωσικού ΜΜΕ που δεν ποδηγετείται. Στο τέλος της ταινίας η Σιντέγεβα φοράει μαύρα ρούχα, κάνει ακτινοβολίες για καρκίνο στο μαστό, αλλά συνεχίζει να χορεύει με πάθος-κυρίως τανγκό.
Τελικά οι ηρωισμοί, μικροί και μεγάλοι, δεν προϋποθέτουν ανθρώπους ιδιαίτερα πολιτικοποιημένους, με ατζέντα και ιδεολογική πλατφόρμα. Οι ηρωισμοί, μικροί και μεγάλοι, εκπορεύονται από ανθρώπους που απλώς θέλουν να ζήσουν μια ελεύθερη, ευτυχισμένη ζωή. Κι αυτή η ταπεινή (;) φιλοδοξία μπορεί να τους οπλίσει με απίστευτη γενναιότητα.
