Αυτή η viral φωτογραφία ανοίγει ξανά το θέμα του inclusivity στη μόδα

Η Βρετανή στιλίστρια και συν-ιδρύτρια του περιοδικού PRINT, Francesca Burns, είδε την επιστροφή στην πραγματικότητα μετά το lockdown σαν μία ευκαιρία να αναμετρηθούμε με ζητήματα που απασχολούν εδώ και καιρό τον κόσμο της μόδας, αλλά δυστυχώς παραμένουν άλυτα.

Συγκεκριμένα, στις 12 Σεπτεμβρίου, η στιλίστρια – γνωστή υπέρμαχος του body positivity – δημοσίευσε στον λογαριασμό της στο Instagram μία φωτογραφία που έγινε viral: ένα μοντέλο απεικονίζεται να φοράει μαύρο Celine παντελόνι που δεν κουμπώνει. Η Burns εξέφρασε στην περιγραφή την αγανάκτησή της, σχολιάζοντας πως τα μη ρεαλιστικά νούμερα.

View this post on Instagram

Hello! Here’s a thought for a Saturday morning…can we make our sample sizes bigger please? I never want anyone on my set to be made to feel “less than.” More often than not I am working with young women who- inspite of being exceptionally beautiful-are living breathing feeling human beings who should never be made to feel like they are “too big” for the clothes. The model in this picture is TINY. A size UK8 at the most. And yet, these @hedislimane @celine trousers did not fit her. I had several looks from this collection and none of them fit her. She was not the exception- you are. This is so unacceptable – it is fundamentally wrong to suggest that this is the norm. It isn’t. We have a responsibility in this industry to celebrate and to empower and to make people feel great- why else would we want to go out and spend our hard earned cash on these things?! Because we want to feel GOOD! We also have a responsibility for those in our care on set and to make sure beauty standards are not limited to a size that is completely unrealistic for the majority – nobody should look at fashion imagery and feel bad about themselves and nobody should participate in making fashion imagery and feel bad. Putting this girl into these trousers made me feel like a twisted creep and my beautiful model feel like she wasn’t good enough so thank you for that. Things have to change in so many ways but how hard is it to size things up? Any stylist worth their safety pins won’t complain about it. #change #hedislimane #celine #thisissowrong #womenarebeautiful #2020 #wakeup

A post shared by Francesca Burns (@franburns) on Sep 12, 2020 at 12:48am PDT

«Μπορούμε να κάνουμε τα νούμερα μεγαλύτερα παρακαλώ;», ρωτάει. «Δεν θέλω ποτέ κανείς στο σετ να αισθανθεί ότι δεν είναι αρκετός. Δουλεύω με νέα παιδιά που εκτός από το ότι είναι πολύ όμορφα, ζουν, αναπνέουν και είναι άνθρωποι που ποτέ δεν πρέπει να νιώθουν ότι δεν χωράνε στα ρούχα».

Όπως είναι φυσικό, η τοποθέτησή της ξεσήκωσε αντιδράσεις, με προσωπικότητες από όλους τους τομείς της μόδας, editors και μοντέλα (Edie Campbell, Karen Elson, Fran Summers, Ashley Graham, Paloma Elsesser και Rianne van Rompaey), να αναδημοσιεύουν τον σχολιασμό της, θέτοντας για ακόμη μια φορά την ενσωμάτωση στο προσκήνιο.

Η Vogue μίλησε με την Francesca Burns μέσω Zoom για το πραγματικό κόστος που επιφέρει η αδυναμία του χώρου της μόδας να δώσει τέλος σε ένα πρόβλημα που έχει θίξει ξανά στο παρελθόν και χρίζει άμεσης αντιμετώπισης:

Πόσο μεγάλης κλίμακας είναι το πρόβλημα με τα μεγέθη και πως αυτό επηρεάζει την ενσωμάτωση στη μόδα;

Η προσέγγιση που ακολουθούν πολλοί μεγάλοι οίκοι μόδας σχετικά με τα μεγέθη της πασαρέλας είναι το ‘sample size’. Προκειμένου, λοιπόν, να χωρέσουν τα μοντέλα στο μέγεθος «δείγμα» αναγκάζονται να κυνηγήσουν με κάθε κόστος έναν σωματότυπο υπερβολικά λεπτό. Στις 9 από τις 10 φωτογραφίσεις που αναλαμβάνω το styling, τα ρούχα δεν χωρούν στους φωτογραφιζόμενους, ειδικά αν δεν είναι επαγγελματίες. Μερικές φορές τα μεγέθη είναι τόσο μικρά που δεν χωρούν καν στα μοντέλα.

Ποια πιστεύετε πως είναι η επίπτωση όλου αυτού στην ψυχική υγεία των μοντέλων;

Ως στιλίστρια δουλεύω με πολλά μοντέλα (όχι όλα επαγγελματίες) διαφορετικών ηλικιών και συναντώ πολλές νέες γυναίκες που ξεκινάνε τώρα την καριέρα τους. Πρόσφατα δούλεψα με μία κοπέλα που φοράει βρετανικό νούμερο 8-10. Είχαμε κάποιον ειδικό στο set που άνοιξε όλες τις ραφές των παντελονιών για να της χωρέσουν. Το μόντελινγκ είναι δουλειά και οι φωτογραφίσεις είναι χώρος εργασίας, αλλά όταν σε κάποιον δεν κάνουν τα sample sizes είναι ταπεινωτικό και ψυχοφθόρο.

Η ίδια κοπέλα αποκάλυψε ότι την προσέγγισαν για καριέρα μοντέλου αλλά της είπαν πως πρέπει να χάσει κιλά. Εγώ της είπα «όχι, όχι είσαι τέλεια έτσι», αλλά όταν τα ρούχα είναι τόσο μικρά, θέλεις πάση θυσία να χωρέσεις στο μικρότερο μέγεθος. Στην περίπτωσή της μπορέσαμε να προσαρμόσουμε τα ρούχα, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Η αλήθεια είναι ότι τα ρούχα στις φωτογραφίσεις μένουν σχεδόν πάντα ανοιχτά – ακόμα και στα μοντέλα που είναι επαγγελματίες – καθώς υπάρχουν κάποια brands που βγάζουν μη ρεαλιστικά μεγέθη.

Πώς ανταποκρίθηκε η βιομηχανία της μόδας στο αίτημά σας;

Τα supermodel της εποχής μας, από την Rianne van Rompaey στην Vittoria Ceretti, Paloma Elsesser, Ashley Graham, Luna Bijl, Edie Campbell και την Karen Elson, έχουν όλες μιλήσει δημόσια, όπως και εγώ. Έλαβα πολλές παρόμοιες ιστορίες από μοντέλα σε casting – συμπεριλαμβανομένων μερικών που υποχρεώθηκαν να δέσουν το στήθος τους για να το κρύψουν.

Το θέμα των μεγεθών και της ενσωμάτωσης αφορά όλους τους ανθρώπους, εντός και εκτός μόδας.

Τι πρέπει να κάνει η βιομηχανία για πιο inclusive μέλλον;

Όσο τα fashion brands – μικρά και μεγάλα – συνεχίζουν να μιλούν για ηθική και αξιοπρέπεια, το θέμα με τα μεγέθη πρέπει να λυθεί. Συγκεκριμένα, χρειάζονται περισσότερα από ένα μέγεθος για τα ρούχα της πασαρέλας. Αν τα ρούχα πρόκειται να ραφτούν σε μία ευρεία γκάμα μεγεθών, γιατί να μην γίνει το ίδιο και στην πασαρέλα; Οι manager μοντέλων πρέπει να συνεχίζουν να ψάχνουν για διαφορετικά σώματα, ενώ οι casting directors και οι editors έχουν επίσης κρίσιμο ρόλο στην αποτύπωση όσων συμβαίνουν.

Το ζήτημα της κοινωνικής ανισότητας με έκανε να αναρωτηθώ για πολλά πράγματα και για αυτό μπορώ και μιλάω τόσο ανοιχτά για το θέμα της ενσωμάτωσης. Δεν μπορούσα να μην τοποθετηθώ γιατί είναι λάθος να σωπαίνουμε σε τέτοια θέματα. Όσοι περισσότεροι μιλάνε, τόσοι περισσότεροι θα ακούνε και είναι πιθανότερο να βιώσουμε μία αλλαγή.

Πρέπει να δημιουργήσουμε μία βιομηχανία που θα ενδυναμώνει τους ανθρώπους. Είναι τόσο απλό. Η μόδα πάντα στόχευε στην ανθρώπινη έκφραση και τη δημιουργικότητα. Αγοράζεις ένα παλτό ή ένα φόρεμα για να νιώσεις καλά. Σαν βιομηχανία πρέπει να προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε τους γύρω μας και να γιορτάσουμε την ομορφιά τους. Με τόσα πολλά ταλέντα έτοιμα να αναδειχθούν, δεν θα έπρεπε να κολλάμε σε “one-size-only” ιδεολογίες.

Διαβάστε επίσης | Η Ashley Graham υπενθυμίζει πως είναι φυσιολογικό να έχουμε ραγάδες