Μετά από μια θριαμβευτική πορεία στη μόδα, στα 74 της η Diane von Fürstenberg μας συστήνεται και ως συγγραφέας. Και για άλλη μία φορά μάς εκπλήσσει με τη μοντέρνα ματιά της.
Με καλημερίζει σε άπταιστα ελληνικά. «Τι κάνεις;» την ακούω να λέει και συνεχίζει: «Ξέρεις ότι η μητέρα μου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σωστά; Αγαπώ πολύ την Ελλάδα, την αρχαία ελληνική μυθολογία, τους θεούς, τους ναούς, τις αξίες που γεννήθηκαν εκεί. Όλα αυτά με συναρπάζουν». Η Diane von Fürstenberg είναι καθισμένη στην τραπεζαρία του εξοχικού της, κρυμμένο σε ένα ειδυλλιακό, καταπράσινο σημείο του δυτικού Κονέκτικατ. Τους τρεις τοίχους που μπορώ να διακρίνω πίσω της καλύπτει μια πελώρια βιβλιοθήκη, που φτάνει ως το ταβάνι. Δεν μοιάζει με ακούσια διακοσμητική επιλογή, αλλά με καλόγουστο καταφύγιο μιας μυθιστορηματικής ζωής που στηρίχτηκε στην υπερκατανάλωση εμπειριών.
Γεννημένη από μητέρα επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, στα 18 της παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Egon von Fürstenberg και έγινε πριγκίπισσα και μητέρα ταυτόχρονα. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, άρχισε να σχεδιάζει ρούχα, χώρισε, έγινε το πουλέν της Diana Vreeland, επινόησε το περίφημο Wrap Dress που την έχρισε πιο εμπορεύσιμη γυναίκα σχεδιάστρια μετά την Coco Chanel, έχτισε ένα πανίσχυρο γυναικείο brand που έφερε το όνομά της, κέρδισε τη φιλία του Andy Warhol, κατέθεσε σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο… «Μόλις τέλειωσα μια βιογραφία του Walt Disney και τώρα διαβάζω τα απομνημονεύματα της Μητέρας Τερέζα. Λατρεύω τις βιογραφίες», με ενημερώνει. Η καραντίνα τη βρήκε άκρως δημιουργική, να επανεξετάζει τη λειτουργικότητα του brand της σε επιχειρηματικό επίπεδο, γράφοντας παράλληλα το νέο της βιβλίο, ένα αλφαβητικό εγχειρίδιο προσωπικής ενδυνάμωσης σε μορφή λεξιλογίου. Συγκέντρωσε τις λέξεις που έχουν καθορίσει τη ζωή της, από την αγάπη και την οικογένεια μέχρι την επιτυχία και την απληστία, δίνοντας τον προσωπικό της ορισμό για καθεμία. «Από μικρή όλοι με ρωτούσαν τι ήθελα να γίνω μεγαλώνοντας. Τους έλεγα ότι δεν ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω, ήξερα όμως ποια ήθελα να είμαι. Μια γυναίκα υπεύθυνη, που ηγείται, χωρίς καμία δόση επιθετικότητας. Το να ηγείσαι δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια συμφωνία που κάνεις με τον εαυτό σου, να μπορείς να μετατρέπεις σε προτέρημα τις ατέλειές σου και τις πληγές σου σε δύναμη. Με δύο λόγια, να γίνεις κύριος του εαυτού σου. Αυτό είναι για μένα το μυστικό της ζωής. Και με αυτή τη σκέψη έγραψα το Own It».
