John Galliano: Τι αποκαλύπτει για το νέο Maison Margiela βίντεό του

“Μα αυτό είναι ένα show! Αυτή είναι η πρότασή μου για τον τρόπο που θα ήθελα να παρουσιάζω τη συλλογή μου. Δεν δημιουργούμε μόνο show σε πασαρέλες. Το μήνυμά μου αυτή τη χρονική στιγμή είναι ότι το βίντεο είναι το καλύτερο μέσο. Δηλαδή, πόσοι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να δουν πώς φτιάχνονται τα τουάλ, πώς ενώνονται όλα τα κομμάτια του παζλ μιας συλλογής – τα μαλλιά, το μακιγιάζ, η μουσική, όλη η διαδικασία; Είναι συναρπαστικό να συμπεριλαμβάνεις σε αυτή τη διαδικασία τους νέους ανθρώπους. Και το άνοιγμα όλων αυτών των πλατφόρμων για να γίνουν μέρος της διαδικασίας και να συμμετέχουν στον διάλογο μου φαίνεται το σωστό. Όταν σκέφτομαι ένα show με πασαρέλα αυτή την περίοδο, η πρώτη μου αντίδραση είναι ‘αλήθεια τώρα;’”

Γιατί επέλεξες την Τοσκάνη για τα γυρίσματα;

“Ήταν προγραμματισμένο να κάνουμε τα γυρίσματα στο Λονδίνο, αλλά οι νέοι περιορισμοί λόγω του Covid-19 δεν μας άφησαν αυτή την επιλογή. Έτσι, ήρθαμε στην Ιταλία. Όλη η ομάδα έκανε τεστ, έχουμε ιατρική ομάδα καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, όλα είναι αποστειρωμένα, έχουμε μάσκες, τηρούμε τις αποστάσεις, όλα είναι όπως πρέπει.”

Οι Ιταλοί είναι απίστευτα αυστηροί και φροντίζουν να τηρείται κατά γράμμα το πρωτόκολλο, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου.

“Ισχύει. Νιώθουμε πραγματικά ασφαλείς εδώ. Περισσότερο από ό,τι στο Παρίσι ή στο Λονδίνο, για να πω την αλήθεια.”

Λοιπόν, ποια ήταν η αφετηρία για αυτή τη σεζόν;

“Έδωσα έμφαση στην ‘καλλιτεχνική βιομηχανοποίηση’. Η συλλογή artisanal εμπνέει τη συλλογή ready-to-wear, επομένως υπάρχουν τόσο οι μηχανές όσο και η χειροποίητη δουλειά, η αγάπη και η φροντίδα (των ιταλικών εργοστασίων). Είναι παθιασμένοι με τη δουλειά τους. Συχνά, έρχονται στο ατελιέ και κάνουμε σεμινάρια για το πώς θέλουμε να είναι το στρίφωμα με καρφίτσα. Σέβονται τόσο πολύ την υψηλή ραπτική και τις τεχνικές και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να το πετύχουμε και βιομηχανικά. Πιστεύω πως για μερικούς ανθρώπους, το αποτέλεσμα θα είναι μια έκπληξη.

Η ταινία σου το καλοκαίρι ήταν μια αποκάλυψη για μένα, να μπορώ να σε βλέπω να ερευνάς το αντικείμενό σου και να καταλαβαίνω όλες τις τεχνικές κοψίματος, στις οποίες αναφέρεσαι. Βασικά, το να εξηγείς τη σχεδιαστική γλώσσα σου. Πού οδήγησες την έρευνά σου με αυτή τη συλλογή;

“Είναι τανγκό – με μία νέα ερμηνεία. Είχα μία απίθανη εμπειρία στο Buenos Aires, όταν έψαχνα για την αυθεντική κουλτούρα του τανγκό. Δεν είναι αυτό που βλέπεις στις γωνίες των δρόμων, το τουριστικό θέαμα. Είναι, στην ουσία, ζήτημα πολλών γενεών, ιδιωτικών συναθροίσεων που μαθαίνεις γι’αυτές μόνο από στόμα σε στόμα. Τελικά, στάθηκα τυχερός που έλαβα μία πρόσκληση για ένα τέτοιο μέρος σαν αποθήκη. Ήταν σκοτεινά, υπήρχαν μαύρες γάτες που έτρεχαν παντού τριγύρω, η βροχή περνούσε μέσα από την οροφή που ήταν ανοιχτή στον βραδινό ουρανό. Και στον επάνω όροφο ήταν ένας κύριος, γύρω στα 80, με τα στιλπνά μαλλιά του κολλημένα προς τα πίσω, σε ένα κοστούμι ραμμένο πάνω στη ζωή του – χόρευε με ένα νεαρό κορίτσι που φορούσα hip-hop ρούχα. Πιθανόν να ήταν ο παππούς της. Και να της μετέφερε τη γνώση.”

Άρα αυτό σε πυροδότησε;

“Κάναμε έρευνα για το τανγκό, μελετήσαμε γαμήλιες φωτογραφίες από τον 19ο αιώνα στη Νότια Αμερική. Φαντάστηκα μία γαμήλια σκηνή. Και βέλα. Και ήθελα να φέρω πάλι πίσω το ‘wet look’ που ξεκινήσαμε την προηγούμενη σεζόν.”

Επομένως, είχες την αφήγηση και τους χαρακτήρες που θα δούλευες;

“Τη νύφη. Τους καλεσμένους στον γάμο – τη χήρα, τα δίδυμα, την πομπή. Αυστηρό ράψιμο, με ανοίγματα για να αποκαλύπτεται το point d’esprit ανά σημεία. Για ένα άλλο κομμάτι, κοιτάξαμε και τους μαραθωνίους χορού τη δεκαετία του ‘30. Ήθελα να ανακαλείται αυτή η όμορφη κούραση στα ρούχα, στα διαλυμένα παντελόνια…”

Τεχνικά, πώς μετέφερες αυτές τις οπτικές αναφορές και τα αισθήματά σου στα ρούχα;

“Θα δεις στα κοστούμια, που οι ώμοι τους μοιάζουν να έχουν μουσκέψει από τη βροχή. Το κυκλικό κόψιμο, που αποδίδει την εμφάνιση του βρεγμένου υφάσματος – μόνο που τώρα το βλέπεις σε ένα πουλόβερ. Επίσης, θα ήθελα να εξηγήσω τα νούμερα στις γραμμές Maison Margiela. Το νούμερο 14, καρφιτσωμένο στην πλάτη του 1940s κοστουμιού υποδηλώνει την εμβληματική αντρική Maison Margiela γραμμή. Την εφαρμογή και τα κοψίματα που είναι μόνιμα, πράγματα για τα οποία ξέρουμε ότι ο κόσμος επιστρέφει εδώ. Οπότε, θα τα δεις καρφιτσωμένα στην πλάτη των χορευτών. Αλλά, ξέρεις, στην πραγματικότητα είναι co-ed. Και δε διακρίνει φύλα.”

Η δημιουργία κινούμενων εικόνων μόδας αλλάζει τα πάντα για τα μοντέλα που συμμετέχουν. Αυτό που τους ζητάς να κάνουν είναι πολύ περισσότερο από το περπάτημα της παλιάς σχολής σε μία πασαρέλα. Έχουν εξελιχθεί σε performers.

“Είναι οι ‘μούσες’ μας! Είναι 10 συνολικά, ήταν μαζί μας και στο στούντιό μας στο Παρίσι για εβδομάδες. Φέραμε έναν δάσκαλο για τανγκό και τους έκανε μαθήματα κάθε μέρα για να τους προετοιμάσει για την ταινία. Η αφοσίωσή τους ήταν απίστευτη. Ήταν μαγικό. Είμαι πολύ χαρούμενος που δουλεύω με αυτόν τον τρόπο.”

Διαβάστε επίσης | Ένα δικό τους γραφείο: Γυναίκες, η «ήπια ισχύς» στην εποχή μιας πανδημίας