Η πανδημία έχει αλλάξει τον ρου του 2020 για όλους μας. Ωστόσο, κάτι που μπορούμε να διαπιστώσουμε με μεγάλη ευκολία είναι ότι η νόσος Covid-19 δεν είναι φεμινίστρια! Αν μέσα στο 2019 είδαμε τις γυναίκες να ασκούν μεγαλύτερη επιρροή και να βγάζουν περισσότερα χρήματα –με τα ποσοστά απασχόλησής τους να αγγίζουν τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη το 73,1%, τις διακρίσεις στον χώρο εργασίας να μειώνονται χάρη στο κίνημα #MeToo και μια νέα γενιά γυναικών πολιτικών, όπως η Alexandria Ocasio-Cortez, μέλος του αμερικανικού Κογκρέσου, και η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, Jacinda Ardern, να τα βάζουν με τα στερεότυπα της παρουσίας των φύλων στην πολιτική–, το 2020 τις γύρισε πίσω, στη δεκαετία του 1950.
Eνώ ο κορωνοϊός επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες και ορισμένες μελέτες δείχνουν πως οι πρώτοι υποφέρουν από πιο σοβαρά συμπτώματα, οι γυναίκες είναι εκείνες που, απ’ ό,τι φαίνεται, δέχονται το μεγαλύτερο πλήγμα από τις συνέπειές του: οι οικονομολόγοι προβλέπουν ότι η κρίση θα επηρεάσει επί μακρόν τις καριέρες τους. Θα πλήξει μάλιστα και γυναίκες χωρίς παιδιά, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο την ψαλίδα των αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων.

Kατά τη διάρκεια του lockdown, όπως πολλές μητέρες, έτσι κι εγώ έγινα πολύ γρήγορα νοσοκόμα, καθαρίστρια, μαγείρισσα και κατ’ οίκον δασκάλα των δύο κοριτσιών μου, ηλικίας 3 και 8 ετών. Καθώς ο σύζυγός μου εργαζόταν πολλές ώρες στο γραφείο του σπιτιού μας, φορώντας ακουστικά για να μην ακούει την παιδική σειρά Paw Patrol, εγώ εμπλούτιζα το βιογραφικό μου με ένα διδακτορικό στην επισκευή παιχνιδιών και στο πλύσιμο των πιάτων, που ήρθε να συμπληρώσει το μεταπτυχιακό μου στη δημοσιογραφία. Έγινα ειδική στις κλήσεις zoom χωρίς ήχο, ενώ παράλληλα τάιζα τις κόρες μου, σκεπτόμενη ότι οι γυναίκες που εργάζονται στην πρώτη γραμμή του ιατρικού μετώπου ή σε υπηρεσίες εξυπηρέτησης πελατών δεν είχαν αυτή την πολυτέλεια. Η μία ώρα αναπόσπαστης εργασίας στο μη υπαρκτό δικό μου γραφείο απέκτησε πολύ μεγάλη αξία. Έκτοτε, το πρόγραμμα ύπνου και ο περιορισμός των ωρών που επιτρέπω στα παιδιά να περνούν μπροστά σε οθόνες έχει αλλάξει. Κάτι πρέπει να γίνει.