Τα τατουάζ δεν είναι μία σύγχρονη εφεύρεση. Για την ακρίβεια, τα πρώτα ίχνη τους εντοπίζονται στο 5000 π.Χ., όταν οι Ιάπωνες στόλιζαν τα πήλινα αγαλματίδιά τους με σημάδια που έμοιαζαν με τατουάζ. Έκτοτε, τα τατουάζ άρχισαν να εμφανίζονται σε όλες τις γωνιές της γης, από τις περίτεχνα στολισμένες μούμιες στην αρχαία Αίγυπτο μέχρι τους Ευρωπαίους ναυτικούς που έκαναν συλλογή από τατουάζ ως ενθύμια των ταξιδιών τους στον Ειρηνικό.
Ιστορικά, όσοι φέρουν τατουάζ στα σώματά τους αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι δυναμικοί και που επηρεάζονται εύκολα, ενώ η γεωγραφία, η κοινωνική θέση και οι αξίες που αλλάζουν ανάλογα με την εποχή καθορίζουν αν τα τατουάζ ερμηνεύονται ως σύμβολα ατομικότητας, κοινωνικού στάτους, ως σφραγίδες που στιγματίζουν αρνητικά ένα άτομο ή ως εμβλήματα που φοριούνται με περηφάνια. Ενώ τα τατουάζ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, υπάρχουν διαχρονικά στην ιστορία, μόνο τα πρόσφατα χρόνια ενσωματώθηκαν στις κυρίαρχες τάσεις της μόδας.
Από τον αντικομφορμισμό στον πολιτισμό: Η συλλογή Tattoo του Issey Miyake
Για αρκετές δεκαετίες, τα supermodel που διέσχιζαν τις πιο περιζήτητες πασαρέλες στο Λονδίνο, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη και το Μιλάνο ήταν “λευκές σελίδες”, αψεγάδιαστα και χωρίς κανένα σημάδι πάνω τους. Τα τατουάζ δεν είχαν καμία θέση στον χώρο της μόδας – μέχρι ο Issey Miyake να παρουσιάσει τη συλλογή του Tattoo για φθινόπωρο/χειμώνα στη Νέα Υόρκη το 1971.
Ένας απροκάλυπτος εορτασμός της νεανικής κουλτούρας, του rock’n’roll και της σύγχρονης δεξιοτεχνίας, η συλλογή Tattoo, που έκανε το ντεμπούτο της με το πλέον εμβληματικό γυναικείο φόρεμα και την ολόσωμη αντρική φόρμα ζωγραφισμένα στο χέρι σύμφωνα με παραδοσιακές ιαπωνικές τεχνικές τατουάζ, αναγνωρίστηκε τότε ως φόρος τιμής στην παραδοσιακή ιαπωνική κουλτούρα τατουάζ irezumi και στα μουσικά είδωλα της νέας γενιάς – κυρίως την Janis Joplin και τον Jimi Hendrix.