Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 60 η Mary Quant και ο André Courrèges έβγαλαν στην αγορά τη μίνι φούστα (άγνωστο ακόμα ποιος την εμπνεύστηκε πρώτος, αλλά η δημοφιλία της οφείλεται εξ’ολοκλήρου στη Βρετανίδα σχεδιάστρια), το μήκος της συμβόλιζε κάτι παραπάνω από μια νέα στιλιστική πρόταση. Οι γυναίκες είχαν ανάγκη για απελευθέρωση, ένιωθαν αυτοπεποίθηση και αυτό έπρεπε να εκπέμπεται προς όλους, σύμφωνα με την Quant τα νεαρά κορίτσια του Λονδίνου ήταν αυτά που ανέδειξαν τις μίνι φούστες, αφού συνεχώς της ζητούσαν να τις ράβει ολοένα και πιο κοντές.
Τα σύμβολα της εποχής τις λάτρεψαν. Twiggy, Brigitte Bardot και Sharon Tate τις φόρεσαν πρώτες χωρίς αναστολές, απορρίπτοντας ηχηρά την πατριαρχία και τους συντηρητικούς εκπροσώπους της που άργησαν να αποδεχθούν πως οι γυναίκες θα φορούν ό,τι τις κάνει να αισθάνονται όμορφες. Οι φούστες κόντυναν για αρχή κατά 15 εκατοστά, αφήνοντας πίσω το μήκος που άγγιζε το γόνατο, και στη συνέχεια κόντυναν κι’ άλλο, μέχρι να επιστρέψουν πιο δυναμικά από ποτέ τη δεκαετία του 80, όπου απογειώνονταν με layering και ψηλές μπότες.
