συνέντευξη-με-την-diane-kruger-απέχουμε-ακόμα-π-159352

Έχοντας ήδη γυρίσει τη νέα της ταινία, με τίτλο «355», η Diane Kruger ξαφνιάζει τον Βλάση Κωστούρο με την «κανονικότητά» της παρά το ότι είναι mega star, αλλά και με την αυστηρή αυτοκριτική της για την περίοδο που ήταν μοντέλο.

«Στην Αμερική τώρα είναι 9.30 το πρωί. Τι κάνετε συνήθως τέτοια ώρα;» τη ρωτάω, ενώ από μέσα ακούγονται κλάματα μικρού παιδιού. «Όπως άκουσες, είναι η ώρα που φροντίζω την κόρη μου. Συνήθως ξυπνάω στις 6 και λίγο αργότερα ξεκινάω γυμναστική, αλλά στο ενδιάμεσο η μικρή έχει ήδη σηκωθεί και με φωνάζει. Η προσοχή μου της ανήκει για το υπόλοιπο της ημέρας», μου λέει γελώντας. Αναρωτιέμαι φωναχτά: «Τόσο νορμάλ είναι η καθημερινότητα μιας σταρ του Χόλιγουντ;». «Μεγάλωσα σε ένα χωριό της Γερμανίας με ελάχιστους κατοίκους, όχι σε βίλα με υπηρέτες και μεγάλο κήπο. Ο ερχομός της κόρης μου πριν από δύο χρόνια ήταν σαν φιλική υπενθύμιση της πραγματικής ζωής», μου απαντά.

Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-1
©Mark Seliger
1/12
Native Share

Πώς μοιάζει η μετά Trump Αμερική;

Έχω την αίσθηση ότι όλος ο κόσμος νιώθει για πρώτη φορά μετά από χρόνια ότι μπορεί να ελπίζει ξανά. Η διακυβέρνηση Trump μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να θεωρούμε τη δημοκρατία δεδομένη. Όπως και την υγεία μας. Με την πανδημία ήρθαν τα πάνω κάτω. Ό,τι γνωρίζαμε ως σίγουρο αμφισβητήθηκε μέσα σε μία στιγμή. Δεν παραπονιέμαι σε προσωπικό επίπεδο. Έχω την τύχη να μένω σε ένα μεγάλο, άνετο σπίτι και η καραντίνα μού έδωσε την ευκαιρία να περάσω περισσότερο και ουσιαστικότερο χρόνο με το παιδί μου. Με αγχώνει όμως ο χειμώνας, τα κρούσματα που αυξάνονται. Δεν ξέρω τι γίνεται στην Ελλάδα, αλλά εδώ η κρίση έχει ανοίξει εκτυφλωτικά την ψαλίδα μεταξύ φτωχών και πλουσίων. Δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου τόσους άστεγους στο Λος Άντζελες. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις διαμαρτυρίες για το Black Lives Matter που προηγήθηκαν, μοιάζουν με σκηνικό αποκάλυψης ή με σουρεαλιστική ταινία.

Η δική σας νέα ταινία, με τίτλο 355, είναι έτοιμη, όμως οι αίθουσες σε όλο τον κόσμο είναι κλειστές.

Πράγματι, γεγονός που μεταθέτει την έξοδό της στις αίθουσες κατά ένα και πλέον έτος. Δεν έχω ακόμη ξεκαθαρίσει μέσα μου αν αυτή η κρίση με έκανε να θέλω να κάνω σινεμά με ακόμα μεγαλύτερο πάθος ή αν μου δημιούργησε αμφιβολίες για το μέλλον. Σίγουρα νιώθω τυχερή που συζητάμε τώρα για ένα νέο project και, προφανώς, η βιομηχανία του σινεμά έχει τα κατάλληλα αντανακλαστικά για να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

Ας μιλήσουμε για την ταινία. Πρόκειται για ένα κατασκοπικό θρίλερ που οραματίστηκε η Jessica Chastain, με στόχο να αποτελέσει το απόλυτο female ensemble. Σωστά;

Ακριβώς. Κατ’ αρχάς, παίζω στο πλευρό σπουδαίων γυναικών. Εκτός από την Chastain, θα δείτε την Penélope Cruz, τη Lupita Nyong’o και τη Fan Bingbing. Ήταν μια ιδέα της Jessica να φέρει κοντά γνωστές ηθοποιούς από διάφορα μέρη του κόσμου, κάνοντας την ανατροπή στα κατασκοπικά φιλμ, στα οποία έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε άνδρες ήρωες. Η ιστορία είναι βασισμένη στην Πράκτορα 355, μία από τις πρώτες γυναίκες κατασκόπους στην ιστορία των ΗΠΑ. Η Jessica κατάφερε να χτίσει μια ιδιαίτερη χημεία μεταξύ μας. Εκτιμώ το πείσμα της, ειδικά σε θέματα γυναικείων δικαιωμάτων, είναι αγύριστο κεφάλι με την καλή έννοια, μία από τις πιο δυναμικές φεμινίστριες στον πλανήτη αυτή τη στιγμή. Νιώθω ότι φτιάξαμε μια ταινία που στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα για τη γυναικεία ενδυνάμωση και αλληλεγγύη, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο στο Χόλιγουντ.

Πόσο εύκολα μπορούν να συνεργαστούν τόσες σταρ μαζί σε μια ταινία;

Δεν υπήρξε αυτό που λέμε γυναικείος ανταγωνισμός μεταξύ μας. Άλλωστε, στόχος του σκηνοθέτη ήταν να αναδειχτεί η διαφορετική προσωπικότητά της καθεμίας, οι διαφορετικές πολιτισμικές μας ταυτότητες. Στην ουσία, οι διαφορές μας ήταν το ζητούμενο, ο τρόπος με τον οποίο διαφορετικές γυναικείες ιδιοσυγκρασίες ενώνονται αρμονικά για ένα κοινό αποτέλεσμα.

Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-2
©Mark Seliger
2/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-3
©Mark Seliger
3/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-4
©Mark Seliger
4/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-5
©Mark Seliger
5/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-6
©Mark Seliger
6/12
Native Share

Λένε ότι το χειρότερο εργασιακό μπούλινγκ που μπορεί να δεχτεί μια γυναίκα προέρχεται από γυναίκες συναδέλφους της. Σας έχει συμβεί; 

Φυσικά. Δυστυχώς, κάποιες στιγμές οι γυναίκες βλέπουν εχθρικά τις άλλες γύρω τους. Στο παρελθόν, οι χειρότερες κριτικές που δεχόμουν προέρχονταν από εκπροσώπους του φύλου μου. Δεν ξέρω αν είχε να κάνει με έλλειψη αλληλεγγύης, πάντως σίγουρα με δυσαρεστούσε πολύ. Σίγουρα έχει να κάνει και με το χάσμα των γενεών. Οι συνομήλικες συνήθως είναι υποστηρικτικές μεταξύ τους, έχουν να παλέψουν για κοινούς στόχους. Αντίθετα, όταν υπάρχει διαφορά ηλικίας, η μεγαλύτερη θεωρεί τη μικρότερη άπειρη κι εκείνη με τη σειρά της τη μεγαλύτερη «παλιάς αισθητικής». Απέχουμε ακόμα πολύ, πάντως, από την κατανόηση της ουσίας του φεμινισμού.

Ο κινηματογράφος πόσο ανδροκρατούμενος παραμένει;

Εξακολουθεί να είναι ένας χώρος στον οποίο οι άνδρες έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά βλέπω βήματα προόδου. Έχουμε περισσότερες γυναίκες σκηνοθέτιδες, περισσότερες παραγωγούς ή σεναριογράφους. Το καλό είναι ότι οι άνθρωποι που ηγούνται του σινεμά αναζητούν συνειδητά πλέον γυναίκες δημιουργούς για να φτιάξουν μια ταινία με θέματα που τις αφορούν, αφού μόνο οι ίδιες ξέρουν πώς πρέπει να τα προσεγγίσουν. Αλλά, ναι, δεν μπορώ να κρύψω ότι σε αρκετές περιπτώσεις -περισσότερο στο παρελθόν- έχω διαπιστώσει να μη λαμβάνεται και τόσο σοβαρά υπόψη η άποψή μου όσο ενός άνδρα συμπρωταγωνιστή μου, ότι σ’ εμένα πιο εύκολα θα μπορούσε κανείς να βάλει την ταμπέλα της «δύσκολης» ή της «αγενούς», τη στιγμή που ένας άνδρας με αυτά τα χαρακτηριστικά θα έμπαινε στο απυρόβλητο και θα θεωρούνταν απλώς «βουτηγμένος στην τέχνη του».

Προσπαθώ να θυμηθώ σε ποια ταινία σάς πρωτοείδα. Νομίζω ότι ήταν στην Τροία, το 2004, τότε που κάνατε το ντεμπούτο σας στο σινεμά. Υπήρξαν πολλοί τότε που αμφισβήτησαν τις υποκριτικές σας ικανότητες, λέγοντας ότι είστε ακόμα ένα μοντέλο που θέλει να γίνει ηθοποιός και θα έχει ημερομηνία λήξης. Δεκαέξι χρόνια μετά, έχετε αποδείξει το αντίθετο. Τι μεσολάβησε;

Η Τροία ήταν η δεύτερη ταινία μου κι εκείνη η περίοδος πολύ δύσκολη για μένα. Η ίδια η ταινία δεν είχε την επιτυχία που προσδοκούσαν οι συντελεστές κι εγώ είχα τρομερό άγχος, γιατί όλοι μου έλεγαν ότι στο Χόλιγουντ ποτέ δεν δίνεται δεύτερη ευκαιρία. Έσφαλαν. Είχα το πλεονέκτημα της ηλικίας, τη δύναμη να κλείσω τα αυτιά στις άσχημες κριτικές και να επικεντρωθώ στον στόχο μου. Έκτοτε έχουν αλλάξει πολλά στη ζωή μου. Προσπαθούσα πάντα να αποδέχομαι ρόλους που θα μπορούσαν να με εξελίξουν, να με ξεβολέψουν από τα δεδομένα μου, και θεωρώ ότι το πέτυχα. Μεγάλο ρόλο, όμως, έπαιξε και η ηλικία μου. Όσο μεγάλωνα, τόσο πιο ώριμη αισθανόμουν να αντιμετωπίσω την καριέρα μου.

Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-7
©Mark Seliger
7/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-8
©Mark Seliger
8/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-9
©Mark Seliger
9/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-10
©Mark Seliger
10/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-11
©Mark Seliger
11/12
Native Share
Συνέντευξη με την Diane Kruger: «Απέχουμε ακόμα πολύ από την ουσία του φεμινισμού»-12
©Mark Seliger
12/12
Native Share

Γιατί εγκαταλείψατε το μόντελινγκ για την υποκριτική; Είχατε μια επιτυχημένη καριέρα στη μόδα.

Νομίζω ότι έφτασε μια στιγμή που βαρέθηκα να με κρίνουν διαρκώς για την εμφάνισή μου. Η μόδα μπήκε στη ζωή μου γύρω στα 15 μου χρόνια, όταν κέρδισα έναν τοπικό διαγωνισμό μοντέλων και ξεκίνησα δειλά να αναζητώ τον βηματισμό μου, χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη εμφάνιση ή τις αναλογίες ενός συνηθισμένου μοντέλου. Σαν κοριτσάκι μου ασκούσαν τρομερή γοητεία οι φωτογραφίσεις, τα ρούχα, οι πασαρέλες. Ήταν μια ανέμελη εποχή για μένα. Θυμάμαι, ήμουν στο Παρίσι την εποχή που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα. Όλα έμοιαζαν αθώα. Μεγαλώνοντας ένιωσα ότι ήθελα να κάνω κάτι με περισσότερη ουσία και η υποκριτική μού άνοιγε την πόρτα σε απίστευτα δημιουργικούς κόσμους, που ήθελα να ακολουθήσω. Σήμερα, στα 44 μου, δεν μετανιώνω γι’ αυτή τη μετάβαση.

Λένε ότι μια γυναίκα στα 40 έχει βρει την ελευθερία που έψαχνε στη ζωή. Ισχύει;

Και ναι και όχι. Προφανώς τώρα θα αντιδράσω με απάθεια στη χυδαιότητα ενός τρολ στο Instagram. Ξέρω, ακόμα, ότι έχω δουλέψει σκληρά για να δικαιούμαι πράγματα. Δεν έχω το άγχος της ηλικίας και του χρόνου που περνάει, όσο την αγωνία να διατηρήσω τη νεανική μου ενέργεια που με έκανε στο παρελθόν να πετάω, ενώ τώρα βλέπω αρκετές από τις δυνάμεις μου να έχουν ηττηθεί. Με φοβίζει ότι μπορεί να ξυπνήσω μια μέρα και να μην έχω την ίδια ζωντάνια για τη δίχρονη κόρη μου ή το ίδιο πάθος για τη δουλειά μου. Περισσότερο με απασχολεί το τι αφήνω πίσω μου. Αν παρέλειψα κάτι που έπρεπε να ζήσω στη σωστή ηλικία, αν ξέχασα να χαρώ ή να κλάψω όταν έπρεπε. Όλα αυτά γυρνούν στο μυαλό μου συχνά. Από την άλλη, στην καριέρα μου προκύπτουν καθημερινά τόσοι ρόλοι, που δεν ξέρω αν λέω τα κατάλληλα «ναι» ή τα κατάλληλα «όχι». Αισιοδοξώ, παρ’ όλα αυτά, ότι το μέλλον κρύβει πάντα κάτι καλό για όλους μας.

Έχετε εντοπίσει τα μεγαλύτερα λάθη στην πορεία σας;

Έχω κάνει πάρα πολλά λάθη. Ειδικά την εποχή που ήμουν μοντέλο, είχα επηρεαστεί από τα πρότυπα ομορφιάς της εποχής, έφτασα να ζυγίζω πολύ λίγα κιλά, να βγαίνω ραντεβού με αμφιβόλου ηθικής εραστές. Αλλά και ως ηθοποιός έχω συμμετάσχει σε ταινίες που πλέον δεν θα επέλεγα. Νομίζω ότι πέρασα και μια περίοδο τρομερής αλαζονείας. Μιλούσα άπταιστα τρεις γλώσσες, ήμουν μοντέλο, είχα κατακτήσεις, ήμουν μικρή, ήμουν έξυπνη, έβγαζα πολλά λεφτά. Όλο αυτό, όπως ήταν λογικό, κατέρρευσε όταν η ίδια η ζωή μού έτριψε κατάμουτρα την άγνοιά μου για πολλά. Ζούσα στη φούσκα της μόδας, ούσα ένα άτομο κενό περιεχομένου. Γύρω στα 30 μου άρχισα ένα ταξίδι ενδοσκόπησης και ξέφυγα από όλη αυτή την υποκρισία.

Όλους αυτούς τους κινδύνους της ζωής θα τους μοιραστείτε κάποτε με την κόρη σας ή θα την αφήσετε να κάνει τα δικά της λάθη;

Ίσως ναι, γιατί ανησυχώ πολύ για το μέλλον της. Δεν ξέρω, ειλικρινά. Είναι μεγάλο ερώτημα αυτό. Καμιά φορά ταράζομαι, γιατί σκέφτομαι ότι της δίνω συμβουλές που μπορεί να μην είναι σωστές και αυτές «γράφουν» μέσα της τόσο ριζικά και αμετάκλητα, που είναι ικανές να δομήσουν τον χαρακτήρα της, ενώ εγώ τελικά δεν είμαι σίγουρη για την ορθότητά τους. Έχεις πάντα τόσες προσδοκίες για το παιδί σου! Από τη μία σκέφτομαι ότι η ζωή είναι ένα ολοδικό της ταξίδι, από την άλλη θεωρώ χρήσιμο να της δώσω τις κατευθυντήριες γραμμές γι’ αυτή τη διαδρομή. Πριν γεννήσω, έλεγα: «Εντάξει, θα επιστρέψω αμέσως στη δουλειά, θα τα καταφέρω». Όταν την έφερα στο σπίτι, ήθελα να σταματήσουν τα πάντα γύρω μου και να ασχολούμαι μόνο με αυτήν. Εννοώ ότι δεν θέλω να χάνω τις στιγμές της ζωής της και νομίζω ότι στο τέλος της ημέρας αυτό έχει σημασία. Να είσαι διακριτικά παρών στη ζωή του παιδιού σου, αλλά να είσαι.

Info: Η ταινία 355, σε σκηνοθεσία Simon Kinberg, με τις Diane Kruger, Jessica Chastain, Lupita Nyong’o, Penélope Cruz και Fan Bingbing είναι προγραμματισμένη να βγει στις αμερικανικές αίθουσες στις 14 Ιανουαρίου του 2022.

Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Iανουαρίου-Φεβρουαρίου 2021 της Vogue Greece.

Photographer: Mark Seliger Fashion Editor: Anna Katsanis @ArtDepartment 

______

English version:

Beauty within

Having already filmed her new movie, 355, Diane Kruger surprises Vlassis Kostouros with her “normality”, despite the fact that she is a mega star, as well as with her strict self-criticism for the time when she was a model.

“It is 9:30 in the morning in America. What do you usually do at this hour?” I ask Diane Kruger, while hearing a little child crying in the background. “As you heard, it is the time I tend to my daughter. I usually wake up at 6 and start working out shortly after, but in the meantime, my daughter has woken up and calls for me. My attention is hers for the rest of the day”, she says smilingly. “Is the daily life of a Hollywood star so normal?” I wonder out loud. “I grew up in a village in Germany with very few inhabitants, not in a villa with domestic help and a big garden. The coming of my daughter two years ago, was a kind of friendly reminder of real life”, she answers.

What does the after Trump America look like?

I am under the impression that people feel that they can hope again for the first time in years. The Trump Administration made us realize that we cannot take democracy for granted. Neither our health. The pandemic turned the world upside down. Everything we knew was challenged in a mere second. Personally, I can’t complain. I am lucky enough to be living in a big, comfortable house and the quarantine offered me the chance to spend more and more meaningful time with my child. However, winter makes me nervous, since covid-19 cases are increasing. I don’t know what the situation is like in Greece, but here, the crisis has opened the gap between the rich and the poor. I have never seen so many homeless people in LA in my life. All that, combined with the Black Lives Matter demonstrations that came before, make for an apocalyptic setting or a surrealistic film.

Your film, called 355, is about to premiere in this murky setting, at a time when screening halls all over the world are closed.

I hope that by January, when the movie is scheduled to be released, the situation will have improved. I haven’t yet figured out if this crisis has made me want to make films even more passionately, or if it has given me doubts regarding the future. I certainly feel lucky that we are now discussing a new project though, and, obviously the film industry is agile enough to defend itself.

Let’s talk about the film. It is a spy thriller that Jessica Chastain envisioned to feature the ultimate female ensemble. Right?

Exactly. First of all, I act alongside wonderful women. Apart from Chastain herself, you will also see Penélope Cruz, Lupita Nyong’o and Fan Bingbing. It was Jessica’s idea to bring actresses from different parts of the world together, offering a plot twist to spy movies, in which we are used to seeing male leads. The story is based on Agent 355, one of the first female spies in the history of the USA. Jessica has managed to develop special chemistry between us. I appreciate her tenacity, especially when it comes to matters pertaining to female rights, she is stubborn in a good way, and one of the feistiest feminists in the planet at the moment. I feel that we have made a film that sends a loud message regarding female empowerment and solidarity, something extremely rare in Hollywood.

How easy is it for so many big stars to work together in a film? 

There never was any female competition among us. Besides, the director’s goal is for each different personality and cultural identity to be showcased. Our differences were actually the whole point. The way in which different female temperaments are brought together in harmony for a shared result.

They say that the worst bullying a woman can receive in the work environment, comes from her female colleagues. Have you ever experienced this?

Of course. Unfortunately, some women see other women around them in a hostile way. In the past, the worst criticism I received came from representatives of my gender. I don’t know if it has to do with a lack of solidarity, but I was definitely displeased. And it sure has to do with the generations gap. Women my age are usually very supportive towards one another, they have to struggle for shared goals. On the contrary, when there is an age difference, the older woman sees the younger one as inexperienced, and the younger one thinks of the older woman as outdated. We sure have a long way to go when it comes to understanding what feminism is about.

How male dominated is cinema still? 

It still is a field where men have the first word, but I see progress. We have more female directors, producers, or screenwriters. The good thing is that the people that lead the film industry seek female directors in order for them to make films about matters that concern them, since only they know how to approach such subjects. But, yes, I can’t hide that in various occasions –mostly in the past – I have realized that my opinion is not regarded as highly as a male co-star’s and that it would be easier for me to be labelled as “difficult” or “rude”, whereas a man with the same characteristics would be off the hook and just considered “dedicated to his art”.

I am trying to remember which film I first say you in. I think that it was in Troy, in 2004, when you made your cinema debut. Many people doubted your acting skills, claiming that you were still a model that was trying to become an actress and had an expiration date. Sixteen year later, you have proven them wrong. What has happened in the meantime?

Troy was my second film and that period was really difficult for me. The film wasn’t met with the success it was expected to and I was extremely nervous, because everybody said that in Hollywood you are not offered a second chance. They were wrong. I had the advantage of my young age, the strength to block the negative reviews and focus on my goal. Since then, a lot has changed in my life. I’ve always tried to accept parts that would help me evolve and that would make me feel outside my comfort zone and I think that I have managed to do so. My age also contributed to this. While I grew, I felt more mature in dealing with my career.

Why did you abandon modeling for acting? You had a successful career in fashion. I think that there came a time when I felt that I had had enough of people judging me based on my appearance. Fashion entered my life when I was 15 years old, when I won a local modeling competition, and timidly started making my first steps, without having an extraordinary look or the measurements of a typical model. When I was a little girl, I felt fascinated by photoshoots, clothes, and catwalks. It was a carefree period in my life. I remember being in Paris when there were no mobile phones yet. Everything seemed so innocent. Growing up, I felt that I wanted to do something more meaningful, and acting opened doors to unbelievably creative worlds that I wanted to pursue. Today, at the age of 44, I do not regret this transition.

They say that a woman at the age of 40 has found the freedom she was looking for in life. Is this true?

Yes and no. I will obviously react indifferently to the vulgarity of a troll on Instagram. I also know that I have worked hard to be in a position to deserve things. My age, as well as time fleeing do not cause me nervousness, but rather they make worry about maintaining my youthful energy that has made me fly in the past, as I can see many of my powers failing me now. The fact that I may wake up one day and not have the same vivacity when it comes to my daughter, or the same passion when it comes to my work, scares me. I am more worried about what I am leaving behind. Whether I missed something that I had to experience at the right age, whether I forgot to laugh or cry when I was supposed to. These are thoughts that frequently occupy my mind. On the other hand, so many roles come up daily in my career, that I don’t know if am saying “yes” and “no” when I should. I am hopeful, though, that the future always has something good in store for us.

Have you pinpointed the biggest mistakes in your career? 

I have made so many mistakes. Especially during the period when I was a model, I was affected by the beauty standards of the time, I ended up weighing very few kilos and dating morally questionable lovers. I have also made films that I wouldn’t choose now. I also think that I was extremely arrogant for a period of time. I spoke three languages, I was a model, I had success in my love life, I was young, smart, and made a lot of money. However, all that came crumbling down, as was expected, when life rubbed my ignorance in my face. I was living in a fashion bubble, being a person devoid of content. When I was around 30, I embarked on an introspective journey and escaped from all the hypocrisy. 

Will you share all these risks in life with your daughter at some point, or will you let her make her own mistakes? 

Probably yes, because I am very worried about her future. I honestly don’t know. This is a big question. At times, I get upset, because I think that I am giving her advice that may be wrong, that will stay with her and that may even help carve her personality and character, when I am not even sure of how accurate it is. We always have so many expectations for our children! On one hand, I think that her life is her own journey; on the other, I find it useful to give her some guidelines. Before giving birth, I thought, “Okay, I will return to work immediately, I will make it”. When I brought her home, I wanted everything around me to stop and to just occupy myself with her. What I mean is that I don’t want to miss moments of her life and I think that this is what’s important at the end of the day. Being discretely present in your child’s life, but being there.

*The film 355, directed by Simon Kinberg, with Diane Kruger, Jessica Chastain, Lupita Nyong’o, Penélope Cruz and Fan Bingbing is scheduled to hit the screens in Greece on 14/1, by Spentzos Film, but the date is subject to change due to the pandemic.

Translated by Nina Zve

Διαβάστε επίσης | Prom Queen: Η σημασία της επικοινωνίας -και- στο online dating