10-χρόνια-πριν-ο-alexander-mcqueen-με-ένα-show-του-οραματίσ-141411
©PixelFormula

Επιστρέφοντας στο show του Alexander McQueen Plato’s Atlantis είναι εύκολο να το χαρακτηρίσεις ως προπομπό της επανάστασης του streaming στη μόδα, ως προάγγελο του biomorphic design και το ξεκίνημα της εμμονής μας με τα πιο ιδιαίτερα και περίεργα παπούτσια. Η εκ των υστέρων γνώση μας, λέει επίσης, ότι αυτό ήταν και το τελευταίο τόσο καθηλωτικό show του McQueen.

Γράφοντας και διαβάζοντας όλα τα κείμενα της στήλης Past/Present συνειδητοποιώ πόσο ανακουφιστική είναι η βεβαιότητα αυτού που ακολουθεί –  και πόσο καταπραϋντικό είναι να ανακαλύπτεις ξανά κάτι αναλλοίωτο, ειδικά σε ένα παρόν που κάθε μέρα έρχεται και με ένα επιπλέον άγχος. Αλλά, εδώ στο Vogue Runway, πιστεύουμε ότι η επιστροφή στο παρελθόν πρέπει να μας ωθεί και στο μέλλον.

10 χρόνια πριν, ο Alexander McQueen με ένα show του οραματίστηκε το μέλλον της μόδας-1
©PixelFormula

Σχετικά με αυτό το show του McQueen, λοιπόν. Όταν πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο 2009, διαφημίστηκε ως το πρώτο livestreamed fashion show. Φιλοξενήθηκε στην online πλατφόρμα Showstudio του φωτογράφου Nick Knight και θεωρήθηκε επαναστατικό, εφόσον όλος ο κόσμος μπορούσε να παρακολουθήσει το show του πιο διανοούμενου και “υπερήρωα” σχεδιαστή μόδας της εποχής. Θεωρείται, επίσης, θρυλικό λόγω της προώθησής του από τη Lady Gaga, η οποία παρότρυνε τους θαυμαστές της – γνωστούς και ως Little Monsters – να παρακολουθήσουν το show, κίνηση που προκάλεσε το κρασάρισμα του site. Η ψηφιακή μόδα έχει προχωρήσει αρκετά από τότε, αλλά ακόμα και 10 χρόνια μετά, δεν φαίνεται να έχει συμβεί κάτι αντίστοιχου βεληνεκούς και με τόσο μεγάλο αντίκτυπο. Ναι, τα social media έχουν αλλάξει την επικοινωνία σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά στην κοινότητα της μόδας οι προηγμένες τεχνολογίες ψηφιακού σχεδιασμού, το 3D printing, το AR και το VR παραμένουν ακραίες εμμονές.

10 χρόνια πριν, ο Alexander McQueen με ένα show του οραματίστηκε το μέλλον της μόδας-2
©PixelFormula

Τα ίδια τα ρούχα του McQueen ήταν ένα υβριδισμός μεταξύ των ανθρώπινων και των ζωικών μορφών, μετατρέποντας τα υφάσματα από δέρμα φιδιού και τις λαμπερές παγέτες σε κομμάτια που είναι μέρος μιας γκαρνταρόμπας που δεν έχει δημιουργηθεί απλά για χρηστικούς σκοπούς, αλλά εξυπηρετεί κάτι πιο εξελιγμένο σε φιλοσοφία. Οι Δαρβινιστές θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι η μόδα θα έπρεπε να έχει προχωρήσει στον δρόμο που χάραξε ο McQueen, μετατρέποντας τις προτάσεις του με “αμφίβια” φορέματα σε κάτι πιο απτό. Αν η Nike μπορεί να κατασκευάσει αθλητικά παπούτσια που ενισχύουν την ταχύτητά μας στο τρέξιμο, γιατί δεν υπάρχουν και cocktail dresses σαν αυτά του McQueen το 2010 που να μας κάνουν να φαινόμαστε πιο ευθυτενείς, να κινούμαστε πιο ελεύθερα, να χορεύουμε πιο εύκολα. Πού είναι εκείνο το φόρεμα που θα είναι και υπέροχο και θα αντιστέκεται σε λεκέδες από κόκκινο κρασί;

10 χρόνια πριν, ο Alexander McQueen με ένα show του οραματίστηκε το μέλλον της μόδας-3
©PixelFormula

Υπάρχει, βέβαια, και ο κόσμος που αποθέωσε ο McQueen, εκείνος της φύσης. Τα ρούχα του ζούσαν σε αρμονία με τη φύση κι εκείνος εμπνεόταν από τα θαύματά της. Η κληρονομιά του συνεχίστηκε με ηρωικό τρόπο από τη Sarah Burton στον οίκο Alexander McQueen κι εκείνη είναι από τους λίγους σχεδιαστές που μάχονται για τη συνέχεια της χειροποίητης τέχνης και τη σημασία της βιωσιμότητας. Υπάρχουν και άλλα νέα ταλέντα που δημιουργούν με σεβασμό προς το περιβάλλον ενώ τα μεγάλα brands προσπαθούν να υιοθετήσουν πιο βιώσιμες μεθόδους, αλλά η αλήθεια είναι πως η μόδα χρειάζεται να κάνει πολλά παραπάνω βήματα για να λειτουργεί με πιο οικολογικό τρόπο.

10 χρόνια πριν, ο Alexander McQueen με ένα show του οραματίστηκε το μέλλον της μόδας-4
©PixelFormula

Το 2010 ο McQueen σχεδίασε ένα show που οραματιζόταν ένα καλύτερο μέλλον. Υπάρχει τώρα αυτό το μέλλον; Αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο από το Plato’s Atlantis δεν είναι μόνο τα “armadillo” παπούτσια που αγάπησε τόσο η Lady Gaga, αλλά ο τρόπος που κινούνται οι κάμερες λίγο πριν ξεκινήσει το show, καταγράφοντας το κοινό. Τους καλούσε να δραστηριοποιηθούν ή τους απέδιδαν ευθύνες; Τι ζητούσαμε για την προστασία του πλανήτη τότε; Τι έχουμε κάνει έκτοτε; Τι κάνουμε τώρα; Ο κόσμος έχει πατήσει ένα pause αυτή τη στιγμή, ο ουρανός είναι πιο μπλε, αλλά με μεγάλο κόστος. Η ελπίδα μου με αφορμή τη φετινή Earth Day είναι να κοιτάξουμε πίσω στην ομορφιά του παρελθόντος, στο θεαματικό όραμα του McQueen, και να το χρησιμοποιήσουμε ως καταλύτη για να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον.

Read more at Vogue.com