Δεν θα ήθελα ποτέ να αντικρίσω τη Marla Grayson (εκτός κάμερας, Rosamund Pike) να χτυπάει το κουδούνι του σπιτιού μου, ντυμένη με ένα γλυκό κίτρινο κοστούμι και επιδεικνύοντας το πιο «ανθρώπινο» χαμόγελο της. Όχι μόνο γιατί δεν διαθέτω τα ισχυρά πολεμοφόδια της Jennifer Peterson (κατά κόσμον Dianne Wiest), αλλά γιατί αν και εφόσον φτάσει ποτέ εκείνη η μέρα, ευελπιστώ να έχω καταστρώσει κάποιο εναλλακτικό σχέδιο.
Αν δεν έχετε παρακολουθήσει την κομεντί-θρίλερ I Care a Lot, του J Blakeson, που προβάλλεται στο Netflix, η ιστορία έχει ως εξής: μια δυναμική γυναίκα, επαγγελματίας κηδεμόνας ατόμων τρίτης ηλικίας (ο όρος «επαγγελματίας» χρησιμοποιείται με πλήρη επίγνωση) έχει αναπτύξει ένα παράνομο δίκτυο μέσα από το οποίο διεκδικεί δικαστικά την επιμέλεια senior ατόμων, κηδεμονία που φυσικά περιλαμβάνει και τη διαχείριση της περιουσίας τους. Στο καλοστημένο κόλπο συμμετέχουν γιατροί, οι οποίοι γνωμοδοτούν ότι τα άτομα πάσχουν από άνοια, αλλά και διευθυντές οίκων ευγηρίας οι οποίοι είναι πανέτοιμοι να τα φιλοξενήσουν.
Η φανταστική αυτή ιστορία μου θύμισε μια άλλη, απόλυτα αληθινή. Εκείνη της Εταιρείας Δολοφόνων, μιας made in Greece εγκληματικής οργάνωσης η οποία προσέγγιζε ηλικιωμένους, οργάνωνε τη δολοφονία τους και πλαστογραφούσε τις διαθήκες τους. Η φρικώδης δράση της οργάνωσης αποκαλύφθηκε το 1987.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, μεταξύ των οποίων η έννοια της μακροζωίας και η ηλικιακή κατηγορία της περίφημης τρίτης ηλικίας. Ένα από τα αγαπημένα μου σήμερα cover girls είναι η Maye Musk, η 72χρονη Καναδή-Νοτιοαφρικανή μοντέλο και διαιτολόγος – και μητέρα του Elon. Και ποιος δεν λατρεύει την Iris Apfel, την 99χρονη Αμερικανίδα επιχειρηματία, σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων και role model, με τους 1,6 εκατομμύρια followers στο Insta, η οποία το 2019 υπέγραψε συμβόλαιο με το διεθνές πρακτορείο μοντέλων IMG; Τα πλουσιότατα βιογραφικά της Jane Fonda και της Helen Mirren περιλαμβάνουν πρόσφατες συνεργασίες με την L’Oréal. Το 2015, η Phoebe Philo επέλεξε τη συγγραφέα Joan Didion, 82 ετών τότε, για μια καμπάνια του οίκου Celine.
Σύμφωνα με τον Guardian, το βρετανικό International Longevity Centre εκτιμά ότι τα επόμενα 20 χρόνια, οι βιομηχανίες της μόδας και της ομορφιάς μπορεί να “χάσουν” έως και 11 δις λίρες στερλίνες αν δεν σταματήσουν να “παραγκωνίζουν” τους μεγαλύτερους σε ηλικία καταναλωτές.
Η τρίτη ηλικία είναι σήμερα η τρίτη ευκαιρία. Όπως στη Γαλλία, όπου όλο και περισσότεροι seniors παίρνουν μια σημαντική απόφαση: να συγκατοικήσουν. Αν η ανάμνηση της φοιτητικής ζωής μας προκαλεί νοσταλγία, η σκέψη ότι μια παρέα μεγάλων μπορεί να μοιραστεί το ενοίκιο, το μαγείρεμα, το σαλόνι αλλά και τη γενικότερη φροντίδα που απαιτείται όσο μεγαλώνει κανείς, προκαλεί ένα χαμόγελο. Ναι, ακριβώς, ένα αυθεντικό χαμόγελο που ουδεμία σχέση έχει με εκείνο της Marla.
Διαβάστε επίσης | The Vibe: Ψεύτικο «φαίνεσθαι» vs δημιουργικό «είναι»:
