Πριν κάμποσες μέρες η Lizzo ανέβασε μια γυμνή της φωτογραφία στο instagram και πήρε κάτι εκατομμύρια καρδούλες. Έγινε επίσης πρωτοσέλιδο νέο. Όχι γιατί ήταν γυμνή, αλλά γιατί ήταν χωρίς φώτοσοπ. Γιατί εμφανίστηκε μια γυναίκα με μαύρους κύκλους και ραγάδες και κυτταρίτιδα. Γιατί το δέρμα της δεν έλαμπε με χρυσές λάμψεις όπως στα εξώφυλλα. Γιατί όταν καθόταν, η κοιλιά της άλλαζε σχέδιο. Όλα αυτά δηλαδή που χαρακτηρίζουν ένα γυναικείο σώμα του ανθρώπινου είδους.
Και ήταν νέο ότι μια γυναίκα τόλμησε να πατήσει το κουμπί της αποστολής πριν ξυπνήσει την ομάδα γραφιστών και επεξεργαστών εικόνας που πρέπει να έχει σ’ ετοιμότητα πάντα, να την κάνει λιγότερο “πραγματική”. Σε έναν πλανήτη που καίγεται εδώ και ένα χρόνο από μια παγκόσμια πανδημία, ενώ οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες έχουν τονιστεί περισσότερο από ποτέ, σε μια χώρα όπου η αστυνομία σκοτώνει μαύρα παιδιά που έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και οι πολίτες της πυροβολούν ασιάτισες και sikh (δύο διαφορετικά περιστατικά με απόσταση λιγότερο από μήνα), το νέο ήταν ότι μια γυναίκα δεν έκανε φώτοσοπ.
Δεν είναι τολμηρή, ούτε θαρραλέα, ούτε ηρωίδα. Όλα αυτά της δίνουν ιδιότητες που την ξεχωρίζουν από τον μέσο όρο, την κάνουν την εξαίρεση. Και εμείς δεν θέλουμε να είναι η εξαίρεση. Θέλουμε να γίνει κλισέ, mainstream, συνηθισμένο, βαρετό, κάτι που σίγουρα δεν θα μπαίνει σε πρωτοσέλιδο. Αυτό το εξωφρενικό, το ανήκουστο μέχρι τώρα: να μπορείς να ποστάρεις μια φωτογραφία σου που δεν είναι τέ-λει-α.
Τέλεια, όχι με τους όρους του πόσο χαρούμενη σε κάνει, ποια στιγμή τραβήχτηκε, αν γελάς δυνατά ή φοράς το αγαπημένο σου φόρεμα, αν αγκαλιάζεις την κολλητή ή το κουτάβι σου, αν κάνεις μπουρμπουλήθρες με τα παιδιά σου στο γκαζόν, αν είναι τα τελευταία γενέθλια που γιόρτασες με τον παππού σου, αλλά αν φαίνονται οι πόροι της μύτης σου και αν κάποιος με μεγεθυντικό φακό μπορεί να εντοπίσει κυτταρίτιδα στα πόδια σου. Είμαι σίγουρη ότι αν κάποια γυναίκα πόζαρε με πτυχίο αστροφυσικής από το MIT, οι περισσότεροι θα πρόσεχαν τα μπράτσα της. Είναι γραμμωμένα, λεία, αποτριχωμένα; Αν όχι, τότε “χαλάει την αισθητική μας”.
