Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο τέλος της χρονιάς και για κάποιο λόγο, ενώ αυτό που θα έπρεπε να γίνεται είναι μια φιλική ανασκόπηση για το τι συνέβη, τι πετύχαμε και τι έχουμε να κάνουμε ακόμα, μπορεί να αντιμετωπίζουμε το ακριβώς αντίθετο. Δεν είναι δύσκολο να πέσουμε στην παγίδα εκείνων των κυρίαρχων σκέψεων που μας καλούν να γεμίσουμε με πρωτοχρονιάτικα goals, όσο ανέφικτα κι αν είναι, με την επακόλουθη υποτίμηση, απώλεια αυτοεκτίμησης και μια ολοένα και πιο λανθασμένη αυτοαντίληψη. Πριν από αρκετά χρόνια αποφάσισα να αλλάξω τη στρατηγική μου. Τώρα δεσμεύομαι για μικρούς, μερικές φορές μικροσκοπικούς στόχους, κάτι που μείωσε την πίεση που επιβάλλω από τον εαυτό μου. Ονομάζονται «baby steps» και είναι ακριβώς αυτό, μικρά επιτεύγματα που σας φέρνουν πιο κοντά, σχεδόν χωρίς να το καταλάβετε, σε μεγαλύτερους στόχους.
Ζήστε χωρίς προσκόλληση ή ανταγωνισμό
Ένα άλλο πράγμα που μαθαίνω είναι να το ζω αυτό χωρίς προσκόλληση και χωρίς ανταγωνισμό (ούτε εξωτερικό ούτε με τον εαυτό μου), διαφορετικά, όπως λέει η José María Sánchez Navarro, το άγχος επιστρέφει. Είναι ψυχοθεραπεύτρια, είναι ειδική στον διαλογισμό και την κυτταρική αναπνοή, φυσιοπαθητικός, οστεοπαθητικός και διατροφολόγος, επομένως ξέρει πολύ καλά πώς λειτουργούν τα κίνητρα μας και πώς μπορούν να μας ωφελήσουν ή ακριβώς το αντίθετο.
«Όταν αφήνουμε ελεύθερο τον εαυτό μας και ζούμε αυτό που μας προτείνει η ζωή, τότε αναπτύσσουμε εσωτερικά μια σειρά εργαλείων που αργότερα θα μας φανούν χρήσιμα για να πετύχουμε τους προτεινόμενους στόχους. Αν τα πετύχουμε από άγνοια, τότε ο στόχος γίνεται ένα τρόπαιο που θα παραμείνει να μαζεύει σκόνη στο πέρασμα του χρόνου», μας λέει η ειδικός.
