Medusa Blond: Η συνέντευξη της Donatella Versace στη Vogue Greece

Τις ημέρες του εγκλεισμού της στο σπίτι προσπάθησε να δημιουργήσει μια ρουτίνα, για να κρατάει τον οργανισμό της σε εγρήγορση και να λειτουργεί παραγωγικά. Έκανε καθημερινή προπόνηση από νωρίς το πρωί, παρέα με το σκυλί της, και ήταν σε συνεχή τηλεδιάσκεψη με τη σχεδιαστική της ομάδα, καθώς και με την ομάδα του μάρκετινγκ και την εκτελεστική, ώστε να υπάρχει συνεχής διάλογος με όλα τα τμήματα της εταιρείας. «Αυτή η επαφή με ενθάρρυνε να συνεχίσω, ήταν ζωτικής σημασίας εκείνες τις δύσκολες μέρες. Πάντα θέλω να ακούω την άποψη των ανθρώπων γύρω μου, προσπαθώ να καταλάβω τους λόγους όταν δεν συμφωνούν μαζί μου και να μάθω από αυτούς κάτι καινούργιο. Έτσι γίνεται διάλογος που είναι πάντα δημιουργικός. Ο λόγος που επιλέγω να δουλεύω με ανθρώπους οι οποίοι έχουν διαφορετικό υπόβαθρο και εθνικότητα, για παράδειγμα, είναι απλώς επειδή πιστεύω ότι μέσω της πολιτισμικής τριβής είναι πιθανό να γεννηθούν μεγάλες ιδέες», εξηγεί.

Της αρέσει επίσης να περιβάλλεται από νεαρά ταλέντα, γιατί την κάνουν να βλέπει τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. «Έμαθα μια καινούργια γλώσσα, διαφορετικής γενιάς από τη δική μου, παρακολουθώ τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις τους με μεγάλη προσοχή, ακόμα και την αίσθηση της ύπαρξής τους σε σχέση με το σήμερα, έχοντας πάντα στο μυαλό μου τον τρόπο που βίωσα τα ίδια ερωτήματα όταν βρισκόμουν στη δική τους ηλικία. Η ομάδα μου είναι και ο λόγος που συνεχίζω να κάνω αυτή τη δουλειά με τον ίδιο ζήλο όπως όταν ξεκίνησα». Εξομολογείται ακόμα πως ντυνόταν κάθε πρωί σαν να έπρεπε να πάει στο γραφείο, αντικαθιστώντας όμως τα ψηλά τακούνια με κάτι πιο άνετο για το σπίτι. «Ήταν σημαντικό διανοητικά να διατηρήσω ένα ορισμένο επίπεδο “κανονικότητας”, εάν υφίσταται κάτι τέτοιο», συμπληρώνει γελώντας.

Η αναφορά της στον ψηφιακό εξαναγκασμό που έχει επιβληθεί στη βιομηχανία μού δίνει την ευκαιρία να θίξω θέματα όπως η ποιότητα και η τεχνογνωσία, με τις οποίες η Ιταλία είναι ταυτόσημη εδώ και δεκαετίες. Σε αυτή την επανεκκίνηση της μόδας φαίνεται να έχει τεθεί θέμα κλονισμού αξιών. Θα καταφέρει, άραγε, στο μέλλον να συνεχίσει να βασίζεται σε αυτές τις ξεχωριστές της ιδιότητες; «Το γεγονός ότι οι συλλογές Versace είναι προϊόντα κατηγορίας Made in Italy με κάνει ιδιαίτερα περήφανη, όχι μόνο επειδή είμαι φιλόπατρις, αλλά και επειδή πιστεύω σε αυτή την “περιγραφή” με όλο μου το σθένος. Πρόκειται για μια αξία που έχουμε τόσο ως χώρα όσο και ως βιομηχανία και πρέπει να τη διαφυλάξουμε με όλα τα μέσα. Το Made in Italy δεν είναι απλώς μια σήμανση στις ετικέτες των ρούχων μας, είναι συνώνυμο με τα υψηλότερα πρότυπα ποιότητας, με τη χρήση των καλύτερων υλικών, με την έρευνα και την καινοτομία σε μία από τις πλέον μακροχρόνιες παραδόσεις της μόδας.

Στην ομάδα μου έχω ράφτες που εργάζονται μαζί μας για δεκαετίες και σήμερα εκπαιδεύουν τους νεότερους στην τέχνη της δημιουργίας ενός φορέματος, η οποία ξεκινά από ένα σκίτσο, από ένα κέντημα, την τέχνη του ντραπέ και ούτω καθεξής. Άλλωστε, χωρίς το Made in Italy δεν θα υπήρχε ο οίκος Versace. Σε αυτήν ειδικά την κομβική στιγμή για την ανθρωπότητα, με φλέγοντα θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα περιβαλλοντικά ζητήματα, η πανδημία, οι άνθρωποι ψάχνουν για μια καλύτερη ποιότητα ζωής και πράγματα που έχουν μεγαλύτερη διάρκεια».

Στις 25 Σεπτεμβρίου, ο οίκος Versace έδειξε τη συλλογή του για την Άνοιξη/Καλοκαίρι 2021. Ήταν η πρώτη διαδικτυακή παρουσίαση στην ιστορία του, ενώ το σχετικό βίντεο στο Youtube ήδη μετράει πάνω από μισό εκατομμύριο προβολές. Η Donatella δίκαια υποστηρίζει πως ο κόσμος έχει αλλάξει. Όπως ο καθένας μας, έτσι και η ίδια βρίσκεται σε μια αφετηρία.

«Για έναν σχεδιαστή αυτό συνεπάγεται ότι πρέπει να κάνει επανεκκίνηση. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να επαναπροσδιορίσω την κατεύθυνση που θα ακολουθήσω από εδώ και πέρα, όπως και το νόημα της ίδιας της μόδας σε μια τόσο κρίσιμη και ιστορική στιγμή όπως αυτή», λέει. «Μέσα από τη συλλογή που μόλις παρουσιάσαμε θέλησα να κάνω μια επανάσταση, μια καινοτομία, παραβιάζοντας κανόνες, γιατί έτσι έπρεπε να γίνει. Κάτι που μέχρι πρόσφατα είχε νόημα, σήμερα δεν έχει απολύτως κανένα. Δημιουργικά μιλώντας, είναι η στιγμή που το DNA του Versace πρέπει να μεταλλαχθεί, να γίνει συμβατό με τη νέα πραγματικότητα και να αφορά ανθρώπους που έχουν οδηγηθεί σε μια ριζική αλλαγή».

Θα επιστρέψουμε, άραγε, στην εμπειρία μιας επίδειξης με πλήρη συμμετοχή των αισθήσεών μας, όπως γινόταν μέχρι πέρυσι; αναρωτιέμαι. «Μια επίδειξη Versace θα είναι πάντα ένα αξιομνημόνευτο γεγονός, είτε πρόκειται για κλασική πασαρέλα είτε για διαδικτυακή παρουσίαση», πιστεύει. «Η διοργάνωση της πιο πρόσφατης ήταν πράγματι μια μαθησιακή εμπειρία που μου άνοιξε τα μάτια για πολλούς λόγους. Ωστόσο, όλους αυτούς τους μήνες που μείναμε απομονωμένοι, είχε γίνει σημαντική προεργασία ώστε να καταφέρουμε να κρατήσουμε το επίπεδο υψηλό.

Όπως πάντα, έτσι και τώρα είχαμε ένα υπέροχο cast κοριτσιών, κάποια κλασικά πρόσωπα Versace και άλλα πιο φρέσκα, σε ένα ανακάτεμα με μεγάλες δόσεις glamour. Αυτό που έλειπε ήταν η πρώτη σειρά, με τους VIP! Όποιος με γνωρίζει ξέρει πως για μένα η επίδειξη αποτελεί πρωτίστως πηγή ενέργειας. Oι καλεσμένοι και η προσδοκία εκείνης της ημέρας έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από την ίδια τη συλλογή. Αυτή τη φορά το κοινό ήταν οι ίδιοι οι άνθρωποι που εργάζονται για τον οίκο Versace. Ήταν ένας τρόπος να τους ευχαριστήσω για τη δύναμη που επέδειξαν, για το ότι δούλεψαν ακόμα πιο σκληρά από το σύνηθες. Θέλησα να τους προσφέρω την ευκαιρία να απολαύσουν τη δουλειά τους εν κινήσει».

Το σκηνικό έφερνε στον νου τα απομεινάρια ενός παλιού κόσμου, συγκεκριμένα της χαμένης Ατλαντίδας, με τα μοντέλα να αναδύονται σαν την Αφροδίτη, φορώντας ρούχα διακοσμημένα με αστερίες, θαλάσσιους ίππους και κοχύλια, δημιουργίες που παραπέμπουν στη συλλογή του αδελφού της, Gianni, για το καλοκαίρι του 1992, με τίτλο Trésor de la mer (θαλάσσιος θησαυρός). Υπήρχε έντονη η αίσθηση της νεανικότητας, «περιφραγμένη» από τη σχεδιαστική σαφήνεια της Donatella Versace, που έδινε απλόχερα βήμα στον αισθησιασμό και στη σεξουαλικότητα, στοιχεία στα οποία πολλοί σχεδιαστές δεν δίνουν πια και τόση σημασία. Η ένταση των χρωμάτων σε συνδυασμό με τα κόκκινα χείλη των κοριτσιών έδιναν στο σύνολο μια ξεχωριστή δυναμική. Βουτώντας στην άβυσσο του πελάγους, αυτό που ανέβασε στην επιφάνεια η Donatella ήταν το μήνυμα για έναν κόσμο απενοχοποιημένο από διακρίσεις, όπως του φύλου, της καταγωγής και της διαφορετικότητας.

«Αυτή η συλλογή αφορά πρωτίστως το δικαίωμα στο όνειρο, την απόδραση από την αναστάτωση που βιώσαμε τους τελευταίους μήνες», εξηγεί. «Ήθελα να προσφέρω κάτι δραστικό και να κάνω τους ανθρώπους να συνεχίσουν να ονειρεύονται. Αυτό που οραματίζομαι είναι ένας κόσμος στον οποίο θα λειτουργούμε με συνέπεια και γνώση για ό,τι μας περιβάλλει, έναν κόσμο με ισότητα και σεβασμό, όπου δεν θα υπάρχει χώρος για δικαιολογίες ή φλύαρες επεξηγήσεις. Πράγματι, το σημείο εκκίνησης, που ήταν τα εμπριμέ από τη συλλογή Trésor de la Mer, λειτουργούν σαν ένας πομπός για να επικοινωνήσω τη χαρά, τη διασκέδαση, την ίδια ζωή. Γι’ αυτό έχω χρησιμοποιήσει πολλά ποπ, φωτεινά χρώματα, όπως το κίτρινο, το πορτοκαλί, το μπλε. Η ηρωίδα μου δεν είναι άλλη από τη Μέδουσα, που σαγηνεύει με τις επιλογές της».

Την ίδια στιγμή, παρατηρώ, αυτή η εκδοχή της Μέδουσας ίσως δείχνει κάπως υπερβολική. «Θεωρώ πως ο μινιμαλισμός είναι βαρετός. Δεν είμαι καν σίγουρη αν η έννοια της υπερβολής ισχύει πραγματικά σήμερα. Τι σημαίνει, αλήθεια, υπερβολή σε έναν κόσμο όπου επιτρέπονται τα πάντα, στον οποίο είμαστε, επιτέλους, ελεύθεροι να εκφραστούμε ανεξάρτητα από την καταγωγή μας ή από το πώς μοιάζουμε; Πιστεύω πως ο σημερινός κόσμος έχει το αβαντάζ της πολυμορφίας, γιατί μόνο έτσι μπορεί κάποιος να είναι ξεχωριστός και μοναδικός. Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου».

Η υπογραφή Versace είναι συνυφασμένη, μεταξύ άλλων, με τον γυναικείο δυναμισμό και τη διάχυτη θηλυκότητα, από την αρχή της δημιουργίας του οίκου. Τη ρωτώ για το γυναικείο σώμα, για την εμβληματική του μορφή μέσα από τις συλλογές της, την ίδια στιγμή που η φύση της μόδας είναι εξελικτική και θέλει τα πράγματα να μεταβάλλονται, όπως ακριβώς συμβαίνει με ό,τι μας περιβάλλει. «Το πρώτο πράγμα που επείγει να αγκαλιάσουμε σήμερα είναι η ελευθερία της έκφρασης», απαντά.

«Αρκετές γυναίκες το έκαναν εδώ και πολύ καιρό, έστω μέσα από τον τρόπο που ντύνονταν, αψηφώντας κάθε είδους κριτική. Το να είσαι σέξι είναι στάση ζωής, είναι τρόπος σκέψης και αντίληψης, από το πώς φοράς κάτι και πώς περπατάς μέχρι το άρωμα που επιλέγεις. Η εμφάνιση έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ευτυχώς, οι σημερινές γυναίκες –και άντρες– ενδιαφέρονται αρκετά για την εμφάνισή τους, όμως πλέον, πέρα από αυτήν, θέλουν να αντιμετωπίζονται με σοβαρότητα. Η σεξουαλικότητα δεν έχει να κάνει με το πόσο δέρμα δείχνει κάποιος, αλλά με τη γλώσσα του σώματος, την κίνηση, την ομιλία και, πρωτίστως, με το πώς αντιμετωπίζουμε τους άλλους σε σχέση με τον εαυτό μας».

Αν και οι αξίες του οίκου είναι ευδιάκριτες όλα αυτά τα χρόνια –σε ό,τι αφορά τόσο την ίδια όσο και τον εκλιπόντα Gianni–, γεννιέται η απορία για την ικανότητά της να βελτιώνει αυτό που αντανακλάται στην επωνυμία και συνάμα να εκπλήσσει παλιό και νέο αγοραστικό κοινό με καινούργιες ιδέες, που όμως δεν αποκλείουν το παρελθόν. «Ο κόσμος ανέκαθεν αγκάλιαζε τον Versace ως ένα brand που παραβιάζει τους κανόνες του καθωσπρεπισμού, έναν οίκο με τολμηρή ιδιοσυγκρασία, πολυχρωμία και, γιατί όχι, πρόκληση. Σήμερα, αν και αυτά τα χαρακτηριστικά παραμένουν επίκαιρα, οι κανόνες με τους οποίους λειτουργεί η εταιρεία έχουν αλλάξει. Υπό αυτή την έννοια, οι δημιουργικές αντιλήψεις μας έχουν εξελιχθεί – χωρίς να μιλάω για μετάλλαξη. Επειδή ο κόσμος είναι πια διαφορετικός, ο Versace όφειλε να προχωρήσει με σταθερά βήματα προς μια βελτίωση, αν θέλετε».

Η ίδια δεν έρχεται ποτέ σε σύγκρουση με το προσωπικό της γούστο. Όπως λέει, η μόδα οφείλει να αντικατοπτρίζει τη ζωή των σημερινών γυναικών και ανδρών, και εκείνη θέλει να παραμένει πιστή στους κώδικες Versace. «Πιστεύω ότι η μόδα σήμερα είναι πιο συναρπαστική από ποτέ. Λατρεύω το ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μπορούν να συνδεθούν με τα αγαπημένα τους brands και να γίνουν μέρος του δικού μας κόσμου. Η μόδα ήταν τόσο άκαμπτη στο παρελθόν, τόσο αφιλόξενη. Ένα μεγάλο τείχος τη χώριζε από το κοινό, και αυτό ήταν λάθος. Είμαι επαναστάτρια και, ελπίζω, πρωτοπόρος, αφού μου αρέσει να παραβιάζω τους κανόνες. Το τείχος έχει πια πέσει και αυτό, επιτέλους, έχει διοχετεύσει μια εντελώς νέα ενέργεια στη μόδα, είναι το ίδιο το μέλλον. Οι νέοι σήμερα έχουν μεγαλώσει με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι μέρος της ζωής τους. Είναι οι μελλοντικοί μας πελάτες, οι άνθρωποι που θα καθορίσουν το υπόλοιπο του 21ου αιώνα. Ανυπομονώ να δω τι θα συμβεί στη συνέχεια».

Καθώς, λοιπόν, η μορφή και οι επιθυμίες της κοινωνίας αλλάζουν συνεχώς, πιστεύει πως η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι σχεδιαστές είναι να ενεργήσουν με αμεσότητα, σβελτάδα και, κυρίως, αποτελεσματικά. 

Published in Vogue Greece’s March 2021 Issue.

Διαβάστε επίσης | Urban Picnic: Οι ωραιότερες τσάντες της άνοιξης