Θα ήταν ωραία να είχε λίγες περισσότερες ώρες αυτή η εβδομάδα. Για να σιγουρευτώ ότι κάπου ανάμεσα στις καθημερινές σχολικές και επαγγελματικές μας υποχρεώσεις και τις ώρες που καταναλώνουμε στον βωμό του ψηφιακού μας εθισμού, θα βρω λίγο καλό χρόνο για να μοιραστώ μερικές σκέψεις με την έφηβη κόρη μου.
Θα ήθελα να της μιλήσω, π.χ. για εκείνο το περίεργο συναίσθημα που είχα πολύ μικρή σε σχέση με τον δάσκαλο κολύμβησης, κάτι το οποίο ποτέ δεν κατάφερα να εξηγήσω, αλλά με ώθησε στο να εγκαταλείψω τα μαθήματα – καταδικάζοντας τις κολυμβητικές μου δυνατότητες σε παντοτινές βουτιές με κλείσιμο της μύτης. Αλλά και το εφιαλτικό καρδιοχτύπι που βίωσα στο πρώτο μέρος της προβολή της ταινίας-βιογραφίας Gandhi του Richard Attenborough, όταν ένα άγνωστο ανδρικό χέρι άρχισε να αγγίζει το γυμνό μου δέρμα μέσα από μια τούλινη φούστα, κάτι που συνεχίστηκε μέχρι το διάλειμμα, πριν εξαφανιστεί σε κλάσματα δευτερολέπτου με το που άνοιξαν τα φώτα. Και για την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου εκείνο το απόγευμα ότι την επόμενη φορά που θα συνέβαινε κάτι ανάλογο θα έβαζα τις φωνές.
Θα ήθελα να συζητήσουμε γιατί η Σοφία Μπεκατώρου αποφάσισε να μιλήσει τώρα και να της πω ότι δεν έχει σημασία αν το #MeToo φτάνει στην Ελλάδα με χρονοκαθυστέρηση, άλλωστε δεν πρόκειται για τάση, αλλά για στάση ζωής.
Θα ήθελα να συζητήσουμε και για την υπόθεση Olivier Duhamel και πως μια επιφανής οικογένεια του γαλλικού κατεστημένου έκρυβε χρόνια τώρα ένα δραματικό μυστικό: τη σεξουαλική κακοποίηση ενός έφηβου αγοριού από τον χαρισματικό, υπέρ-αγαπητό σε όλους, πατριό του. Μια ιστορία που στέκεται τώρα απέναντι στους προβολείς της δημοσιότητας ύστερα από την έκδοση ενός βιβλίου από τη δίδυμη αδερφή του θύματος, η οποία αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τη σιωπή.
Θα ήθελα όμως να βρούμε και χρόνο για να μιλήσουμε λίγο ακόμα για την Amanda Gorman. Και να ξαναδιαβάσουμε, μαζί, το The Hill We Climb, πριν ανατρέξουμε στη ζωής της 22χρονης Αφροαμερικανίδας ποιήτριας που μεγάλωσε με τη μητέρα της και τα δύο αδέρφια της στο Λος Άντζελες. Να δούμε πως αντιμετώπισε μια διαταραχή ακοής, αλλά και τη λογοθεραπεία που έκανε πριν περάσει την πύλη του Χάρβαρντ για να σπουδάσει κοινωνιολογία, πριν γίνει η πρώτη Youth Poet Laureate και πριν απαγγείλει τις δικές της λέξεις στην τελετή ορκωμοσίας του 46ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών την Τετάρτη που μας πέρασε.
Θα ήθελα να της αναφέρω επίσης τη Sonal Sharma, την 26χρονη κόρη ενός Ινδού γαλατά, η οποία αυτές τις μέρες ετοιμάζεται να αναλάβει θέση δικαστή στο Ρατζαστάν, αφού πρώτα, κόντρα σε κάθε αντίξοη κοινωνική συνθήκη, απέκτησε τρία πτυχία διαβάζοντας αδιάκοπα στο οικογενειακό αγελαδοστάσιο, σύμφωνα με τους Times of India. Αλλά και για τη Βρετανίδα καθηγήτρια και μητέρα τρίδυμων, Sarah Gilbert, η οποία ύστερα από 25 χρόνια έρευνας πάνω σε εμβόλια κατά της γρίπης και της ελονοσίας, μεταξύ άλλων, σχεδίασε, μαζί με την ομάδα της στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το εμβόλιο της Oxford/AstraZeneca ενάντια στην Covid-19.
Και να βρούμε χρόνο να μου μιλήσει και εκείνη για τη Sienna Mae Gomez, μια 16χρονη σταρ του TikTok που δεν διστάζει να δείχνει τις όποιες σωματικές της ατέλειες στους πάνω από 14 εκατομμύρια ακόλουθους της, και της οποίας το brand, Confident Is Cute, περιλαμβάνει hoodies με μότο, Every Body Is Beautiful. Κι αν θέλει, να μου πει και για τη Lady Gaga, όχι τόσο για τις στιλιστικές της επιλογές, όσο για τη χρόνια πάλη της με την κατάθλιψη, το bullying που έχει βιώσει και τον βιασμό που υπέστη στην ηλικία των 19.
Θα ήθελα αυτή η εβδομάδα να είχε λίγες περισσότερες ώρες. Για να γιορτάσουμε το γεγονός ότι αυτές τις μέρες, η γυναικεία ενδυνάμωση κάνει σίγουρα βήματα. Και ότι μέσα από κάθε ιστορία διακρίνουμε, αν όχι ακριβώς τον εαυτό μας, την ικανότητα μας να συνεχίσουμε να περπατάμε μπροστά.
Διαβάστε επίσης | The Vibe: Ιστορικό κλικ
