the-vibe-ημέρες-γυναικών-154311
©Konstantinos Fidanis

Ένας ηλικιωμένος άνδρας μεταφέρεται με φορείο στα επείγοντα ενός νοσοκομείου. Πονάει πολύ. Όταν τον πλησιάζει μια γιατρός, εκείνος αντιδρά: “Δεν θέλω να με αγγίξει γυναίκα, φέρτε μου έναν άνδρα”. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε εκείνες τις μικρές, ανεξάρτητες ταινίες που εστιάζουν στην καθημερινότητα γυναικών σε διαφορετικές κοινωνίες. Στο The Perfect Candidate, η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης της Σαουδικής Αραβίας, Haifaa Al Mansour, μου χάλασε κάπως τον μύθο της χώρας όπου πίστευα ότι κυριαρχούσε η κατανάλωση logos και ο ανταγωνισμός ρούχων υψηλής ραπτικής πίσω από κλειστές πόρτες. Αντ’ αυτού, η Al Mansour στρέφει την κάμερα στη Maryam, μια νεαρή γιατρό σε μια μικρή πόλη, η οποία διεκδικεί τη θέση και τα πιστεύω της σε ένα κράτος όπου οι γυναίκες ψηφίζουν από το 2015 και οδηγούν από το 2018. Άλλη μια μικρή, ανεξάρτητη ταινία που ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, είναι το Worlds Apart, του Niels Arden Oplev, που εξιστορεί την πορεία της Sara, μιας 17χρονης μάρτυρας του Ιεχωβά που ζει στη κοινωνικά προχώ Δανία.

Σκεφτόμουν αυτές τις δύο ταινίες εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας τη Δευτέρα, 8 Μαρτίου, μια μέρα μνήμης, περισυλλογής και δράσης. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα γυναικεία θέματα μας απασχολούν μόνο μια φορά τον χρόνο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, π.χ. αφιερώνει τη φετινή Ημέρα της Γυναίκας στον αγώνα που δίνουν οι γυναίκες ενάντια στην πανδημία. Γιατί έχουν την πλειοψηφία στα νούμερα των εργαζομένων σε υγειονομικές μονάδες, γιατί πολλές έχουν χάσει τη δουλειά τους αυτήν την περίοδο, ενώ έχουν ανέβει δραματικά και οι δείκτες στον τομέα της ενδοοικογενειακής βίας. Λίγες μέρες πριν τον εορτασμό που θα γίνει στη σύνοδο της ολομέλειας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε μιλήσει «Για ίση εργασία, ίσος μισθός», μια αρχή-πρόταση για την οποία θα ακολουθήσει συζήτηση και ίσως κάποιες σημαντικές αποφάσεις που θα αφορούν στη μισθολογική ανισότητα στα κράτη-μέλη.

Μιλώντας για τις διαφορές στις αποδοχές γυναικών-αντρών, η ιστοσελίδα των Ηνωμένων Εθνών ενημερώνει ότι η Βραζιλία και η Σιέρα Λεόνε είναι τα νέα μέλη ενός κλαμπ κρατών τα οποία δεσμεύονται για ίσους μισθούς στο γυναικείο και ανδρικό ποδόσφαιρο. Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό, η γενικότερη μισθολογική ανισότητα αγγίζει σήμερα το 16 τοις εκατό παγκοσμίως, ενώ σε συγκεκριμένες κατηγορίες, όπως εκείνη που αφορά στους μισθούς των γυναικών προσφύγων, η διαφορά είναι πολύ μεγαλύτερη. Παράλληλα, ένας άλλος φορέας, το Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ, σημειώνει στο Global Gender Gap Report 2020, ότι η ισότητα των δύο φύλων δεν θα επιτευχθεί πριν τα επόμενα 99,5 χρόνια.

Στο μεταξύ, τον περασμένο Σεπτέμβριο το Κουβέιτ ψήφισε έναν νέο νόμο για την προστασία των γυναικών που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, ενώ δύο μήνες αργότερα, η Σκωτία έγινε η πρώτη χώρα παγκοσμίως που ξεκίνησε τη δωρεάν παροχή προϊόντων περιόδου σε δημόσια κτίρια. Την ίδια χρονιά, το Νομπέλ Χημείας δόθηκε στη Γαλλίδα Emmanuelle Charpentier και την Αμερικανίδα Jennifer Doudna, για την καινοτόμο ανάπτυξη ενός εργαλείου επεξεργασίας του DNA.

Οι χώρες που κυβερνώνται σήμερα από γυναίκες είναι 22, ανάμεσα τους η Νέα Ζηλανδία, η Φινλανδία και το Μπαγκλαντές. Και βέβαια, η Kamala Harris είναι πλέον η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Στην Ελλάδα, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, κάλεσε πρόσφατα στο Προεδρικό Μέγαρο τη Σοφία Μπεκατώρου, τη γυναίκα που πρώτη έδωσε το σύνθημα, μέσω της μαρτυρίας της, για να αρχίσει να ξετυλίγεται και να γράφεται η ιστορία του ελληνικού #MeToo.

Ο ρόλος της Maryam, της νεαρής γιατρού σε εκείνη τη μικρή πόλη της Σαουδικής Αραβίας, βασίζεται στην αδερφή της Al Mansour, ενώ ο χαρακτήρας της Sara, της νεαρής μάρτυρας του Ιεχωβά στη Δανία, χτίστηκε με βάση μια αληθινή ιστορία. Έχω ακόμα πολλές ταινίες να δω. Και όχι μόνο στις 8 Μαρτίου.

Διαβάστε επίσης | The Vibe: Οι 60+ ώρες που δεν άλλαξαν τον κόσμο